~(CHASE KARSON MANJARES POV)
"Daddy, it's done!"
Napangiti ako habang nakatingin sa isang kahong cookies na katatapos lang nitong itali nang mabuti.
"Do you think mommy will like this?"
Marahan kong hinaplos ang pisngi niya. "Of course."
"Let's go, daddy! I'm going to dress up, let's go to mommy!"
Hinayaan ko siyang magtatakbo palabas ng kusina at hinintay ko na lang siyang bumaba ng hagdan.
She was very excited. I told her na hintayin na lang naming umuwi ang mommy niya, but she didn't want to. Gusto niya pa itong puntahan sa bakeshop na pagmamay-ari nito. Nakiusap siya kaya naman hindi ko rin siya nagawang tiisin.
I always wanted to give everything for her.
Kinailangan pa naming lumabas ng village para sumakay ng jeep. Hindi naman iyon naging problema sa kanya dahil kapag wala akong nahihiram na sasakyan sa talyer kung saan ako nagta-trabaho, wala kaming ibang pagpipilian kung hindi ang sumakay ng tricycle, jeep o bus para maihatid ko siya sa eskwelahan.
My daughter never complained. Basta kasama niya ako, masaya na siya roon.
"Manong, bayad pooo! Isang regular at tsaka isang estudyante."
I chuckled habang inaabot nito ang bayad kay Manong driver.
Sa madalas naming pagsakay ng jeep ay nakabisado na nito ang madalas kong sabihin. She was just 5 years old pero parang mas matanda pa siya sa akin.
Bumaba kami sa mismong tapat ng bakeshop. Libreza's Bakeshop. Iyon ang pangalang nakaukit sa harapan ng shop.
"Daddy, let's go!" Hinila ako ng anak ko papasok sa loob.
Maganda ang loob ng shop. Maaliwalas tingnan, magaganda ang ilaw at mesa at ang mga gamit sa loob. Cakes and other pastries were quite expensive. Hindi sapat ang isang araw kong kita sa talyer para bumili ng cake doon.
Nabitawan ko ang kamay ni Eli dahil bigla na lang itong tumakbo habang tinatawag ang mommy niya.
"Mommy!"
Tinignan ko ang direksyon nito and I saw Lia turned her back to look at her. Nabakas ko agad sa mukha nito na hindi niya inaasahang makita si Eli.
Napansin ko rin ang mga tao sa paligid na tumingin sa direksyon nila kaya naman lumapit agad ako kay Eli. Her mom hated so much attention. Hindi niya na dapat pa ito tinawag.
"Mommy, look, I made some cookies for you." Inabot nito ang kahon kay Lia. "Daddy helped me make all of it."
Nanatili lang nakatingin si Lia sa kanya and didn't even bother to look at the box na inabot nito sa kanya.
"I told you not to go here, right?" she said coldly.
"But mommy, I just--"
"I don't want it. Leave now." Bumaling ito sa akin nang may matalim na tingin. "Take her."
Pinanuod ko itong humakbang palayo. Humugot ako ng malalim na hininga. I knew she would possibly do that. Iyon ang isa sa mga dahilan kung bakit hindi ko gustong pagbigyan na lang si Eli na puntahan siya.
Binuhat ko na si Eli palabas ng shop. Mabuti na lang at naka-sakay rin kami agad ng jeep. Tahimik itong umiiyak sa didbib ko habang nakaupo sa kandungan ko. Hindi niya pa rin naitago ang lungkot kahit pa nakahiga na siya sa ibabaw ng kama niya.
"Daddy... why mommy is always upset with me? Did I do something wrong to always make her mad?"
Nagpatuloy ako sa paghaplos sa buhok niya bago ako marahang umiling. "Nothing... Don't mind it. Maybe mommy's just tired of work."
