Dark Love - (NL)

016

016

Ik ben me zo bewust van mijn naaktheid. Mijn tepels zijn hard. Ik weet niet of het komt door de kou of door de opgewondenheid. Zijn woorden laten me smelten en het enige waar ik aan kan denken is aan zijn lippen op de mijne. Raaff kijkt me aan. Zijn volle lippen likt hij en zijn ogen kijken naar de mijne. Ik probeer mezelf in te houden. Er vallen wat druppeltjes van de lok voor zijn ogen. Zijn handdoek hangt op zijn heupen en zijn blokjesbuik is als perfect. Het water dat op zijn schouders en zijn buik zit glinstert in het maanlicht en ik hou het niet meer.

Ik sla mijn armen om zijn nek en zoen hem vol op de mond. Dan verbreekt hij de zoen. "Rustig aan tijger," grinnikt hij. "Dit is pas de tweede keer dat ik iemand zoen," zeg ik verlegen en ik wend mijn hoofd af. Maar hij pakt mijn kin en brengt het naar zijn gezicht. "Gewoon rustig beginnen," fluistert hij zacht en zijn lippen raken weer de mijne. Zijn grote handen slaat hij om mijn heupen en hij trekt me tegen zich aan. Voorzichtig begint hij me te zoenen en mijn onderbuik kriebelt. Waarom ruikt hij zo verdomt lekker? En waarom zijn z'n lippen zo zacht? Dan zakken zijn handen nog lager en tilt hij me op. Als een aapje neemt hij me mee. "Waar gaan we naar toe?" vraag ik. "De auto," antwoord hij.

Hij gaat zitten in de auto en trekt me bij hem op schoot. Net zoals bij Adam probeer ik mijn gewicht een beetje te verbergen door niet met mijn volle gewicht op zijn schoot te zitten. "Ontspan," zegt Raaff als hij het door heeft. "Ik kan best wat hebben," grapt hij. Hij heeft gelijk en ik laat het los. Ik ga gewoon met mijn volle gewicht op zijn schoot zitten. We zoenen door en even voelt het alsof ik in een andere wereld zit, maar dan kom ik terug bij de realiteit. Adam.

Ik trek snel mijn hoofd weg. "Stop nee dit kan niet," zeg ik. Raaff zucht. "Hoezo niet?" zegt hij. Een vleugje van irritatie is hoorbaar in zijn stem. "Adam," zeg ik. "Dus?" zegt Raaff. Ik sla zacht op zijn blote borstkas. Dat we nauwelijks kleren aanhadden was ik al weer bijna vergeten, maar nu wordt ik er wel weer een beetje zenuwachtig van. "Dus? Dit is basically vreemdgaan," zeg ik. "Nee, jullie hebben geen relatie," zegt Raaff. Ik rol met mijn ogen. "Kan je dat niet doen," zegt Raaff. "Wat? Dit niet?" vraag ik en ik rol weer met mijn ogen. Ik merk dat ik hem op zijn zenuwen werk. "Kappen," zegt hij. Ik doe het expres nog een keer. Plots pakt hij mijn polsen hard vast en duwt me tegen het dashboard aan. "Nu is het klaar," sist hij tussen zijn handen door.

Mijn polsen doen pijn, maar het maakt mij niet uit. Ik heb een soort agressie in hem wakker gemaakt en het interesseert me heel erg. Dan laat hij me plots los, opent het portier en duwt me er bijna uit. Als ik er buiten sta stapt hij ook uit. "We gaan naar huis," zegt hij.