Kintak

12.Bölüm

"Geçelim bakalım evlerine!" dedi abim imayla.

Salona geçmiştik. Ben Doruk abimin yanında oturuyordum, Bars ve Tolga tekli koltuklarda, halalarla Tolga konuşmuştu ve onlar diğer salona geçmişlerdi.

"Dinliyorum." dedi abim.

"Afra'yla evleneceğim." dedi pislik, ayarsız, dengesiz olan iblis Bars birden. Canına susamıştı galiba.

"Lan oğlum!-" derken abim, Tolga sözünü kesmişti.

"Yuh lan, abicim hani diyorum ki olayları başından anlatsak? Birazdan Fisun sultan eve gelecek, sorunlar büyümese?! Sindire sindire yavaş yavaş, tatlıya bağlayabileceğimizi düşünüyorum." dedi Tolga ama Bars'ın pek umursadığı söylenemezdi.

Çok geçmeden Eren abim gelmişti. Doruk abim çok sinirliydi. Eren yanımızda anlatmak yerine Doruk abime balkona çıkmak için rica etmişti.

"Gözüm üzerinizde! Kardeşimin canını sıkmayın, gırtlağınızı sıkarım!" Doruk abim hâlâ çok sinirliydi ve racon kesiyordu resmen. Normalde çok kibar biriydi.

Eren abimle, Doruk abim balkona çıkınca zurnanın zırt dediği yere gelmiştik. Bars beni bakışlarıyla yiyordu. Tolga kim bilir ne düşünüyordu.

"Eren'le ikizler mi bunlar?" diye sordu Tolga.

"Evet, çift yumurta ikizleriler." diye cevap verdim.

"Vay anasını karakterleri anca bu kadar zıt olabilirdi. Adam bizim gibi manyak." dedi Tolga.

"Benim abim, Bars gibi biri değil Tolga." dedim, Bars'ı hiç umursamadan.

"Nasıl biriymişim ben?" diye sordu Bars kaşlarını çatıp.

"Kötü." dedim. Tek kelimeyle özetleyerek.

Bars güldü. "Doğru ben kötüyüm ama sen de iyi biri değilsin." dediğinde sinirlerim bozudu. Ben neden iyi biri değildim? Ben kötü değildim ki!

"Ben iyi biriyim." dedim sinirle.

"Babaannemin kalp hastası olduğunu bile bile ortamın kızışmasına izin verdin, yanımda durmadın. Hani seviyordun ailemi? Şimdi, birazdan burada olur babaannem, abin seni götürmeye kalksa ne olur biliyor musun?" Sinirle nefes verdi.

"Gitmeyeceksin. Nereye götürecek seni? Babanın yanına mı?!" diye devam etti.

"Sana ne? Sana ne benden?! Sana ne nereye, kime gideceğimden!" diye cevap verdim en az onun kadar sinirlenerek.

Sinirle bana bakıyordu.

"Lan rahat durun! Bugün iyice coştunuz! İşinize gelince mıncık mıncık olmayı biliyorsunuz, bugün yok ben sakinleştirmek için yaptım, yok ben ondan nefret ediyorum. Bu ne lan? Çocuk musunuz? Alıp veremediğiniz ne anlamıyorum ki?! Sevgili Barscım, bugün söylediklerinin nedenini bilmiyorum ama sebepsizse, benden çekeceğin var. Üstelik bugün Afra'yı ezilmekten Eren için kurtardıysan benim de adım Tolga değil. Sen kimseyi başka biri için-" Bars, Tolga'nın devam etmesine izin vermedi.

"Tolga! Şansını zorluyorsun."

"Zorlayayım! Abicim ben gördüm, Afra arabanın önüne atladı. Geçen arabanın hiçbir suçu yoktu adama etmediğin küfür kalmadı. Ne kadar sinirlediğini ben ta uzaktan gördüm. Eren için olması imkansız."

Tolga tam anlamıyla saçmalıyordu. Bars, o kadar işkenceyi de iyilik için mi etmişti?

"Yeter artık Tolga. Abartma... Ben de en az Bars'ın benden nefret ettiği kadar ondan nefret ediyorum. Bugün söyledikleri de umrumda değil. Çünkü hiç bir önemi yok." dediğimde Bars da bana bakıyordu, hissedebiliyordum. Bakışlarımı ona doğru çevireceğim zaman, kafasını çevirip balkona doğru bakmaya başladı.