Sayfa tam dolmamasına rağmen bir diğerine geçilmişti;
Bu gün beni terk ettiğinden bir gün sonrası. Nefes alıyorum, yemek yiyorum, su içiyorum, yürüyüş yapıyorum ama hiçbirinden keyif alamıyorum. Bir yanım hep eksik hissediyor; umarım beni unutmamışsındır.
Bir diğerine geçti genç kız;
Şirket işlerine odaklanamıyorum artık, onlar tekrar görünür oldular, sürekli konuşuyorlar ve hiç susmuyorlar, onları susturduğun zamanları hatırlıyor musun? Yokluğunda bana kahkaha atıyorlar sevgilim, lütfen geri dön.
Bir diğeri;
Senin için açtığım banka hesabından hala para çekiliyor, oralarda bir yerlerdesin ve hala beni seviyorsun değil mi? Beni sevmesen, aklına getirmesen senin için açtığım hesaptan para çekmezsin sen. Beni hala seviyorsun, değil mi?
Sayfaları karıştırmaya devam etti;
Annemin ölümünden sonra başlayan sesleri bir tek sen susturmuştun. Neden konuşmalarına izin verme kararı aldın? Neden beni terk ettin? Senin için yeteri kadar iyi değil miydim? Ne için bizi bıraktın ve arkandaki enkaza dönüp bakmadın, sevgilim?
Ve bir başkası;
Bu gün uzun bir aradan sonra rüyama girdin. O kadar mutluyum ki, o güzel gülüşün, o güzel kokun, tenin, sıcaklığın... Teşekkür ederim sevgilim, rüyama geldiğin ve hala beni sevdiğini söylediğin için.
Son ve tarih atılmış ilk sayfaya geldiğinde daha okumaya başlamadan önce Katsuki ile beraber haberleri yokken çekilmiş fotoğrafı görünce gözleri şok ile açıldı;
2021, Haziran 21, Cuma.
Seni bir adamla tesadüf eseri gördüm. Seni zorla yanında tutuyor değil mi? Sen beni bırakıp gitmezdin yoksa, hem kendisi oldukça barbar biri, seni zorluyor, buna eminim. Seni kurtaracağım sevgilim, sadece biraz daha dayan. Kalbimdeki nefesini hala hissedebiliyorum ve söz veriyorum; o nefesi koruyacağım.
Sayfayı tuttuğu parmakların titremeye başlamasıyla defteri sertçe kapadı ve eşyaların yığıldığı yere fırlattı. Nasıl bir bataklığa düşmüştü bilmiyordu, tekrar gömdü kafasını dizlerine, çırpındıkça batıyor gibiydi, olumsuzluklar tek tek beynine akarken içini kara bulutların sarmaya başladığını biliyordu.
Neden kimse gelmedi hala? Katsuki nasıldır acaba? Annemlerin haberi olmuş mudur? Buradan çıkabilecek miyim? Beni kurtarmaya gelen olur mu?
Bodruma inen merdivenlerden gelen ayak seslerini duyduğunda kafasını dikleştirdi ve oturduğu yerden hızlıca kalkıp kapının önüne dikildi, gelen kim olursa olsun var gücüyle bacak arasını tekmeleyecek ve var gücüyle koşmaya başlayacaktı, yumruklarını sıktı bodrum kapısının kilit sesi duyulunca, azıcık geriye çekildi ve gerildi, kapı açıldığı gibi gözlerini yumdu ve bir çığlıkla beraber bastı tekmeyi karşısındakinin bacak arasına.
Gözlerini açtığında yere yığılmış beklediği adamı karşısında görünce affalladı, kafasını eğdi ve bacak arasını tutan, yerde cenin pozisyonu almış acılar içinde kıvranan tanıdık bedeni görünce hızlıca yere çöktü.
“Katsuki!?” dedi şaşkınlıkla, gözlerini var gücüyle yummuş dişlerini sıkan çocuğa. “Psikopat mısın kızım sen!? İleride çocuğumuz olmayacak senin yüzünden!” Katsuki neden buradaydı? Burayı nasıl bulmuştu? Neden bodrumdaydı? Ellerindeki kelepçe mi? Aklında dolaşan binlerce soru içerisinden sadece şunu söyleyebilimişti. “S-Sorun değil, bir şekilde hallederiz çocuğu. Yapamazsak evlatlık alırız hem.” Gözleri endişeyle açılmış yerde bir o tarafa bir bu tarafa kıvranan çocuğu izlerken ağzından çıkan kelimelerden o kadar habersizdi ki, Katsuki sinirle bağırdı. “Kızım sen manyak mısın!?”
~
Dakikalar sonra Katsuki acısını bir kenara bırakmış, Katsuki'yi bodruma getiren adam kapıyı tekrar kilitlemiş ve gitmişti.
Genç kız Katsuki'nin bileğinden başlayan ve parmak uçlarına kadar uzanan özel yapım kelepçeye baktı hüzünle. “Neden buradasın?” dedi sessizce. Katsuki başını arkasındaki duvara yaslamaya devam ederken cevapladı. “Çünkü sen, buradasın.” Y/n, dirseklerini dizlerine dayamış, arkasındaki duvara yaslanmış oturan çocuğa baktı. Kafasını sarışının kollarının arasından geçirdi, çocuğun bacaklarının arasına yerleşti ve sırtını Katsuki'nin göğsüne yasladı. Çocuk kucağına yerleşmiş kıza elindeki kelepçeler yüzünden yapabildiği kadarıyla sarılırken yüzünü kızın saçları arasına gömdü. Ona bir şey olacak diye o kadar korkmuştu ki plansız programsız burada bulmuştu kendisini bir anda, genç kız yanında olduğu sürece sıkıntı yoktu ama, Katsuki için tek önemli olan şey buydu.
Genç kız her zerresine işlemeye başlamış güven duygusuyla daha çok sokuldu Katsuki'ye, güvendeydi. Onun kolları arasında olduğu sürece ne olursa olsun güvendeydi, biliyordu. Katsuki ne olursa olsun korurdu kendisini. “Beni nasıl buldun?” dedi. Sarışın genç kızın kafasına ufak bir öpücük kondurduktan sonra her detayıyla açıklamak için ağzını araladı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
İMDAT! İMDAT! HİKAYEM BOKA SARIYOR İMDAT!
Bu kadar berbat ve kötü bir bölümle karşınıza çıktığım için çok çok çok çok özür dilerim. O kadar iğrenç oldu ki ağlamak istiyorum.
Sizi daha fazla bekletmek istemediğim için yayınladım bu bölümü ama ciddi manada... Utanıyorum. Nasıl böyle berbat bir bölüm yazabildim 🤦🏻♀️
Her neyse, diğer bölüm Katsuki'nin nasıl Y/n'i bulduğunu anlatacağım yapabilirsem.
