နွေဦးသစ်ပင် နေ၀င်တိမ်တိုက် {Spring Trees and Sunset Clouds}

အခန်း (၃)

သူသိသိသာသာကို ရင်သပ်ရှုမောရသွားသည်မှာ သူ့ဘက်သို့လှည့်လာသည့် တရားသူကြီးမင်းက အလွန်တရာဆွဲဆောင်မှုရှိနေသောကြောင့်မဟုတ်.. သူ့ရှေ့မှောက်ရှိလူသည် မင်ဆေးပန်းချီကားအတွင်းမှ လမ်းလျှောက်ထွက်လာသည်ဟု အထင်ရောက်မိသော သူ၏ခံစားချက်ကြောင့်ပင်..။

နှစ်လိုဖွယ်အလွန်ကောင်းသောမျက်နှာတည်ဆောက်ပုံ၊ အနည်းငယ်မြင့်သော်လည်း ဖော်ရွေသည့်မျက်ခုံးတစ်စုံနှင့် ရှည်လျားပါလျပြီး အနည်းငယ်ကွေးညွတ်နေသောမျက်၀န်းများ၊ ဖြောင့်စင်းသည့်နှာတံ၊ နှုတ်ခမ်းစိုစိုတစ်စုံ၊ ရှည်လျားသော်လည်း ဖြောင့်တန်းသည့်ကိုယ်နေဟန်ထား၊ ကြော့ရှင်းချမ်းမြေ့သည့်အရှိန်အဝါတို့ဖြင့် သည်မျှ‌လောက်ပန်းချီကားတစ်ချပ်နှင့် ဆင်တူလှသည့်လူမျိုးကို တစ်ခါမှမတွေ့ခဲ့ဖူးပေ..။ သူနှင့်ပတ်သက်သမျှအရာရာက လင်းလက်ပြီး မူးမေ့စေသယောင်ထင်ရသည်..။ ဤလူက မည်သို့သောအရောင်တောက်တောက်ပပတို့ကိုမျှမ၀တ်ဆင်ထားသော်လည်း လန်းဆန်းသန့်စင်သော ခံစားမှုကိုပေးစွမ်းသည်..။

မော့ရှု သူ့ရှေ့မှလူကိုကြည့်လိုက်သည်..။ တစ်ခဏမျှအံ့ဩသွားပြီး မျက်တောင်ခတ်လိုက်ကာ..
" နန်ကောအာလား "

သူပြုံးလိုက်မိသည်။ အလိုလေး ခဏလောက်ပေါ်လာလိုက် ခဏနေပြန်ပျောက်သွားလိုက်နဲ့ တရားသူကြီးမင်းတောင်မှ ငါ့ရဲ့ဒီနာမည်ကိုသိတယ်ပေါ့..

" သာ့ရန်(လူကြီးမင်း)ကို ရှောင်သာ့(ဒီအစေခံ)နှုတ်ဆက်ပါတယ် "
သူ့ဦးခေါင်းကိုညွှတ်ပြီး အရိုအသေပေးလိုက်သည်..။

မော့ရှုက လက်ကိုဝှေ့ယမ်းလိုက်ပြီး..
" တခမ်းတနားကြီးတွေမလုပ်ပါနဲ့ "

" မင်းရောက်လာတာ အတော်လေးကြာပြီဆိုပေမယ့် မင်းဆီကိုအလည်အပတ်လာဖို့ အချိန်မရခဲ့ဘူး "

" ဒီအစေခံက လူကြီးမင်းကို ကရိကထများစေဖို့ မဝံ့ရဲပါဘူး "
ဦးခေါင်းကို ညွှတ်ထားရင်း ဂရုစိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်သည်..။

နွေးထွေးသောလက်ဖဝါးတစ်စုံက သူ့ပခုံးများအပေါ် ရုတ်တရက်ကျလာပြီး.. လက်တစ်ဖက်က သူ့ခါးကိုပုတ်ပေးနေချိန်တွင် ကျန်တစ်ဖက်က သူ့ပခုံးပေါ်ကို ပုတ်ပေးလေသည်..။
" မင်းကိုတခမ်းတနားကြီးရပ်မနေဖို့ ပြောထားတယ်လေ မတ်မတ်ရပ်ပါဗျာ "