wouldn't it be fun? •hyunlix

(Final)

*Isaac Dunbar-intimate moments

◇

And I know your intentions

Kapıya arkam dönük olduğu için göremiyorsam da Hyunjin'in odama girdiğini biliyordum. Işığı yatarken kapatmıştım, sadece odayı hafif aydınlatan mavi led ışıklar açıktı ama solgun gölgesini üstüme düşürmekten başka bir işe yaramadı onlar da. Hayatım buna bağlıymış gibi sıkı sıkı sarıldığım yorganın onun tarafındaki ucu havalandığında vücudumdan bir ürperti geçti. Ama soğuktan olduğundan pek emin değildim.

Hayır, emindim; onunla alakası bile yoktu.

Yatağın içine giren soğuk hava dalgasının yerini inanılmaz bir sıcaklık aldığında elimi belime sardığı elinin üstüne koyup tutuşunun altında mümkünmüş gibi biraz daha küçüldüm. Kalbim çok kırıktı ve nasıl iyileştireceğimi bilmiyordum. Elimden gelen tek şey iyiymiş gibi davranmak ve yanımda kimse yokken de ağlayıp zırlamaktı, Hyunjin'e mesaj atacak cesareti bulmadan birkaç saniye öncesine kadar da yaptığım gibi.

I don't blame you for wanting more

Hyunjin'in aşık olduğu işinin Jeongin olmadığını biliyordum. Aylar önceki fısıltısı hala kulaklarımı çınlatıyordu.

"Sevdiğim kişi Jeongin değil Felix."

Bana aldatıldığını ilk öğrendiğinde söylediği, o an pek de dikkatimi çekmeyen bir başka cümle daha vardı şimdi, vücudumdaki ürpertilerin asıl sahibi.

"Onu aldatan ilk bendim," demişti. "Başkasına aşıkken ona umut verip teklifini kabul eden bendim. Ama bu kadar acıtacağını bilmiyordum."

"Ona aşık olmamama rağmen bu kadar acıtacağını bilmiyordum."

Beynimin derinliklerinde yaşayan ve her ciddi durumda gülen o karanlık tarafım kahkahalarla gülüyordu, iki yakın arkadaş olarak paylaştığımız kaderin aptallığına. Başka bir yanım ise artık Hyunjin'in bu sözlerini kelimenin tam anlamıyla hissetiğim için oldukça memnuniyetsizdi.

Chris'ten ayrılacağım zamanı hep tahmin etmeye çalışırdım ilk sevgili olduğumuz zamanlar. Onun Avusturalya'ya dönmesi, aniden ünlü olup benden ayrılmak zorunda kalması, biraz aşk acısı ilhamı için beni terk etmesi hatta müziğe zaman ayırmak için benden ayrılması bile ihtimaller arasındaydı. Ama en kötü senaryolarımda bile aldatacağı aklıma gelmemişti. Yemin ederim, ölümlerimizi bile düşünmüştüm ama aldatmak-Aldatmak Chris gibi biri için fazla aşağılık, fazla karaktersizce olur gibi gelmişti. Anlaşılan ben onu gözümde sandığımdan da fazla büyümüştüm.

So I wait for the perfect time, yeah I wait for the perfect time

Uyguladığı ufak bir kuvvetle beni sırtımın üstüne yatmaya zorladıktan bir saniye sonra, Hyunjin kelimenin tam anlamıyla üstümdeydi şimdi. Eğilip alnıma bir öpücük bıraktıktan sonra dudaklarını oradan çekmeden yanaklarımı okşamaya başladı, parmak uçları o gelir gelmez tekrar akmaya başlayan gözyaşlarımla ıslanıyordu.

"O seni hak etmiyor demiştim."

Biraz hareket edip dudaklarını burnum ve yanaklarımda gezdirmeye başladı bu sefer de. Çilllerimi öptüğünü birkaç saniye sonra ancak anlayabilmiştim.

"Seni hak etmiyor, kalbi seninki gibi temiz bir kalp için fazla kirli, fazla çarpık demiştim."

Hyunjin'e Chris'le çıkmaya başladığımızı söylediğim an'a geri dönerken dudaklarımın arasından bir hıçkırık kaçtı dalgınlıkla, yüzündeki hayal kırıklığı tekrar gözümün önündeydi sanki. "Özür dilerim."

"Hayır, senin suçun değil. Sadece-Seni böyle görmekten nefret ediyorum. Onun senin için iyi olmadığını anlamak için bunu yaşamak zorunda olmandan nefret ediyorum."

And I might cry but I never show it,
Can't let you down, can't let you down

Bu sefer tutmak için en ufak çaba sarf etmediğim bir hıçkırık daha duvarlarıma çarparak odamı dolaşırken biraz olsun dinlenme-Kalbimdeki acıya bir saniyeliğine de olsa ara verebilme ihtiyacıyla sırtında duran ellerimle bana sarılmaya zorladım onu. "Sorun yok, ben buradayım..."

"...Artık güçlü olmak zorunda değilsin. Ben buradayken dudaklarını ısırmak, akmasın diye gözyaşlarını tutmaya çalışmak zorunda değilsin. Ve ben hep buradayım."

Hyunjin'in bana gerçekten de aşık olduğunu, gerçekten de bunca zamanını ona hazır olmamı bekleyerek geçirdiğini o zaman anladım. Kalbim çok kırıktı ve iyileşmesi ne kadar sürecekti bilmiyordum. İlk ilişkim ve ilk aldatılışımdı, hem sevgilim hem de Hyunjin ve Jisung dışındaki arkadaşlarım tarafından aldatılmıştım ve hayatımda bir daha asla çekmek istemeyeceğim kadar acı çekiyordum ama en azından ikisi hâlâ yanımdaydı.

Hyunjin yanımdaydı ve hiçbir yere gitmiyordu. Benim için buradaydı, beklemeyi kabul ediyordu ve korkularımı biliyor, anlıyordu. Gitmek istese bile onu suçlamaz, suçlayamazdım ama öyle bir düşüncesi yoktu ve- Kucağında ağladığıma bakmayın, bu konu hakkında muhteşem hissediyordum.

◇

Yanlışlıkla playlistime bu şarkıyı eklediğim ve şarkı başlayana kadar fark etmediğim için böyle oldu final,  birini suçlayacaksanız şarkıcıyı suçlayınız, iyi geceler😌✌