Chapter Five

0 0 0
                                    


Chapter five.

Triston POV.

Tapos na ang pang apat na subject ngayong araw at kakatunog Lang NG bell, tanda na lunch time na. Pero hindi parin ako nakakakain dahil nandito ako sa faculty room nababagot na nakikinig ng sermon Kay miss Ocampo na lecturer ng history sa year namin.

"ARE YOU LISTENING MR. ENRIQUEZ!!?"

Nag angat ako ng tingin.

Sa totoo Lang hindi ako nakinig sa mga pinagsasabi niya. At hindi rin ako interesado sa mga sinasabi niya.

"THEN ANSWER ME!!

Ano naman ang isasagot ko sa kanya?

" O–oo, papasok ako bukas.

Bahala na!

"UNBELIEVABLE!!!!" galit na Aniya. Hindi kolang ito pinansin, wala naman akong pakiaalam. "HALATANG HINDI KA NAKIKINIG!!

Alam niya naman Pala ah, bat pa siya nagtatanong?

Tch! Kailan konang umalis, na bwebweset ako sa bosses niya.

" Excuse me, kailangan konang umalis. "

" WHAAAAAAAATTTT?!!!! "

Napapikit ako ng hampasin niya ang mesa, na talagang masakit sa tenga ang tunog.

Tumayo na ako  humakbang palabas.

"MR ENRIQUEZ!!!!

Tss.

" Talagang makakarating to sa Lolo MO!!!

Malakas na sigaw ni miss. Talagang Napapikit ako sa Inis, ito ang ayaw ko Salahat Yung palaging nalalaman ni Lolo ang di naman dapat malaman pa.

Matapos Kong bumaba sa hagdan, naglakad ako panalik sa classroom para kunin ang mga na naiwan ko.

Paniguradong lagot naman ako nito Kay Lolo kapag malaman niyang may ginawa naman akong kalukuhan!

Maiintindihan niya naman siguro Yun...

"Aray!!" sigaw ng kung sino.

Napahinto ako at mapaatras sa gulat ng may maramdaman akong mainit na likido sa uniform ko na dumaloy pa sa balat ko!

Shit!!

Nakayuko kung tiningnan ang parte ng uniform Kong natapunan ng kape, na talagang nakakapaginit nag ulo!

"Ano bang! —

" Talagan! hindi kaba talaga tumitingin sa dinadaanan m—

Napatigil ako ng makilala ko kung sino tong kausap ko!!

Wrong timing nga naman talaga!!!

"ikaw na naman!!?" parang gulat na gulat na Aniya pa!

Ano bang nakakagulat? Nasa iisakaming school, kaya posibleng magkatagpo kami kahit saan.
Nagsalubong ang kilay niya ng hinarap ko siya.

"Next time tumingin KA sa dinadaanan MO, look what you did." Sabi ko tinuro kupa ang nabasang parte ng Damit.

Sumama ang tingin niya sakin ng tumingala siya.

"Ikaw, ang bumangga sakin Enriquez at Ikaw dapat ang tumingin sa dinadaanan MO, hindi ako."

Ang yabang niya kung magsalita.
Tapos sasabihin niya pa, na ako ang Mayabang. Nagpapakatotoo Lang naman ako ah?
Kung magsalita siya ay parang siya pa yata ang dapat katakutan, Tss.

I'm Only Yours (consequence of love) Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt