hunနဲ႔ luတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္
စိုက္ၾကည့္ေနၾကျပီး အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာၾကာျပီး
ေနာက္hunမ်က္ႏွာေလးက luမ်က္ႏွာအနား
တိုးကပ္သြားခ်ိန္မွာေတာ့
luက သူ႔မ်က္ႏွာေလးကိုတစ္ဖက္ကိုလွည့္
လိုက္ျပီး
lu ; ဟို ဟို… hun ေနာက္က်ေနျပီ
အိမ္ျပန္ရေအာင္
hun ; အင္း… ျပန္မယ္ေလ
ကားေလးေပၚမွာ hunနဲ႔luစကားမေျပာျဖစ္
တိတ္ဆိတ္ေနၾကတယ္ ျပီးမွစျပီးစကားေျပာ
လိုက္တာက hun
hun ; lu…စိတ္ဆိုးေနတာလား
lu ; ဘာကိုလဲ
hun ; ဟို ခုနက……
luတစ္ေယာက္ေခါင္းၾကီးငံု႔ျပီးရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔
lu ; ဟင္…ဟင့္အင္း ဘာကိုစိတ္ဆိုးရမွာလဲ
hun ; miyanae…lu
hunကခုနကသူနမ္းမွာကို luကေရွာင္လိုက္
ေတာ့ luသူ႔ကိုစိတ္ဆိုးသြားတယ္လို႔ထင္ျပီး
ေတာင္းပန္ေနမိတယ္ သူလဲစိတ္ပူေနတာေရာ
luရဲ႕အားကိုးတၾကီးနဲ႔သူ႔ရင္ခြင္ထဲကိုဝင္ျပီးငိုေန
တာေရာ သူ႔ကိုခ်စ္လားလို႔ငိုေနရင္းနဲ႔ေခါင္းေလး
ေမာ့ျပီးရင္ခြင္ထဲကေနေမးေနတာေလးကိုျမင္
လိုက္ရေတာ့ စိတ္မထိန္းႏိူင္ပဲျဖစ္သြားမိတယ္
luက သူ႔ကိုမခ်စ္မွန္းသိရဲ႕နဲ႔သူကေရွ႕တိုးသြား
မိတာကိုး
hunနဲ႔luတို႔ႏွစ္ေယာက္တိတ္ဆိတ္စြာပဲ
ေနလာၾကတာအိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အထိပါပဲ
ရင္ထဲမွာေတာ့အေတြးကိုယ္စီနဲ႔ေပါ့
luကလဲကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္အိမ္ေရာက္တာနဲ႔
အထဲကိုတန္းဝင္သြားတာ hunကိုႏႈတ္ဆက္ဖို႔လဲ
