Chapter..12

2.2K 142 1
                                    

အဆင်ပြေသွားပါပြီအခုလို​ေလးပဲဆိုငါ့အတွက်ဘာမှမလိုတော့ဘူး...ပြီးတော့ကျေးဇူတင်ပါတယ်သူ့ကိုငါ့ဆီပြန်ပို့ပေးခဲ့လို့.....

"ကျန်းချန်ကလေးတွေကိုတခုခုအရင်ကျွေးထားလိုက်ပါဦးသူတို့ဗိုက်ဆာနေကြပြီ..."

"အေးအေး...ကလေးတွေလာမုန့်သွားစားကြမယ်..."

"ဟုတ်ကဲ့..."

ရှောင်ကျန့်လုံးလုံး လုံးလုံးနဲ့ပြေးသွားတဲ့ကလေးတွေကိုကြည့်ရင်းဝမ်းသာမိတယ်....ရိပေါ်သူတို့လေးတွေနောက်ထပ်ကြီးပြင်းလာတဲ့အချိန်တွေကိုငါတို့အတူတူတနေရာကနေကြည့်နေကြမယ်ငါ့ကိုစောင့်နေနော်....

"ဆရာဒီဖက်ကိုကြွပါခဏနေဖွင့်ပွဲစတော့မယ်...ပြဇာတ်ကမဲ့ကလေးတွေအဆင့်သင့်ဖြစ်နေကြပြီ..."

"ဟုတ်ကဲ့ဗျ.."

ရှောင်ကျန့်ကရိုးရှင်းတဲ့ဖွင့်ပွဲပုံစံလေးပဲလုပ်ချင်တယ်ကလေးတွေကိုပြဇာတ်ကခိုင်းပြီးလက်ဆောင်လေးတွေပေးရင်းအမှတ်တရပုံလေးတေ social mediaပေါ်တင်ရုံလောက်ပဲသူစီစဥ်ထားတယ်...ရိပေါ်ရဲ့companyကရတဲ့အကျိုးအမြတ်ကိုလတိုင်းမိဘမဲ့ဂေဟာလေးမှာထောက်ပံ့ဖို့ရှီးချန်ကောကိုအကြံပြုထားတယ်...အခုလောက်ဆိုကိုကိုမင်းဆီလိူက်လာဖို့လုံလောက်ပြီ....

"ကျန့်ကော..sorryဗျာကျနော်အိပ်ရာထနောက်ကျသွားတယ်.."

"ရွှယ်ယမ်ချွေးတွေထွက်နေပီပြေးလာတာလား...အဲ့လောက်မလိုပါဘူးကွာ..."

"ရေတိုက်ပါဦး...မောလို့.."

"ရော့ဖြေးဖြေးသောက်သီးနေမယ်..."
"တခြားသူတယောက်ကိုအဲ့လောက်ဂရုမစိုက်နဲ့ကျနော်မကြိုက်ဘူး..."

"ဖွီး...."

ရွှယ်ယမ်ပါးစပ်ထဲမှရေတွေအကုန်အရှေ့ကိုထွက်ကုန်သည်မနေအထိုင်မတတ်တော့ဇတ်ပိုးအုပ်ခံရတော့မလို့...ရေဘူးယူရင်းနောက်တန်းကသိချင်ဇောများနေပုံရတာ်ကျန်းချန်တို့ဆီသာအကြောင်းစုံပြောပြရန်သွားလိုက်တော့သည်.....

"ရိ. ရိပေါ်..."

"ကိုကိုကျနော်ပြန်လာပြီ..."

"ငါဒီနေ့မင်းနောက်လိုက်လာမှာမှန်းသိလို့လာခေါ်တာလား..."

Forever and a day(completed)Where stories live. Discover now