İnsanın sözü mağaza vitrini gibidir vitrine bakıp karar vermeden önce bir de depoya yani öze bakmalı cam kırılır teni acıtır can kırılır ruhu acıtır. Tenin acısı geçer de ruhun acısı sonsuza kalır.Haset insanın silahı hep kendine dönüktür. Önce kendini vurur.
Rivayet odur ki,
Kömür ateşe aşık olmuş.
Yapma etme o ateş seni kül eder demişler
Kömür ateşin içinden seslenmiş.
Yoksa siz sizi kul eden şeyi mi aşk sanıyorsunuz
Merhamet merheme benzer, doğruyu iyi eder, yanlışı azdırır.
Derman olsan derdi aratırsın.
Başkasının gemisinde kaçak yolcu olacağına, kendi teknenin kaptanı ol.
Her insan sırlarıyla ölür.
Sevdikleri çiçekleri koparıyorlar. Sevdikleri insanları öldürdükleri gibi.
Tilkiye "Bütün şu koca çiftliği sana verseler, ne yaparsın?" diye sormuşlar. Kümeste yatar kalkarım demiş. Hayali küçük olana dünyayı versen ne olur!
Her ayran gönüllü, eninde sonunda bir yoğurda varıp cacık olur.
Her lafın başında yemin etmek zorunda kalıyorsan, bu bizim suçumuz değil.
Aşk kavuşuncaya kadar.
En çok kendine söver insan.
Herkese yetişip, kendimize geç kalıyoruz.
Gözümüze girmeye çalışıyorlar. Keşke gönlümüze girebilselerdi.
