𝓛𝓲𝓶𝓸𝓷𝓵𝓾 𝓴𝓮𝓴

「 Chapter; Twenty-Two 」

Genç kız, kendisine doğru sallanan iki üç yumruktan kurtuldu. Pembeli ile karşı karşıya geçti ve onu sakinleştirmek ister gibi kollarını iki yana açtı. "Ovv, sakin ol uzaylı, biz insanlar aslında oldukça iyi türlerizdir." "İnsanlığa olan inancımı doğduğumda kaybettim kızım ben, üzerim seni." "Hadi ya, baya gençmişsin, yazık olmuş." Kahkahalar boş lunaparkı doldurdu. Bir müddet sonra Mina, kahkahasını sonlandırdı. "Ama ciddiyim Y/n, bu saatte neden buradayız? Ayrıca ailenle kavga etmiş gibi bir halin de yok."

Genç kız gülümsedi, Mina'nın elini tuttu ve dönme dolaba doğru çekiştiridi, ayarlamış oldukları kabine bindi. "Y/n, Tanrı aşkına yaptıklarında hiçbir mantık bulamıyorum. Çalışmayacağının farkındasın değil mi?" "Ah, kahretsin, hemen döneceğim Mina bekle beni burada." Genç kız, pembe saçlı arkadaşının cevap vermesine fırsat tanımadan indi ve karanlıkta kayboldu. Pembe saçlı hafiften ürkmeye başlamıştı, ne dolaplar çeviriyordu arkadaşı?

~

"S*ksen yapmam abi." Katsuki omzunu silkerek söyledi. Sero bıkkın gözlerle karşısındaki sarışına baktı, zaten karanlık yüzünden pek bir şey gözükmüyordu, sinirleri iyice gerilmeye başlamıştı. "Canını istemedik ya!" "Ortaya g*tümü koymuşum, hala candan bahsediyor!" "Sshh!" Sero ve Katsuki sessiz olmaya çalışarak kavga ederken, dönme dolabın çalışmasına yarayan aletin vidalarını söken Denki, sessiz olmaları için bir işaret verdi. O sırada genç kızı gören Kirishima haber verdi. "Y/n geldi!"

Genç kız nefes nefese geldi aralarına, karanlık yüzünden zaten yeterince tedirginken bir de gelişte diğerlerinin nerede olduğunu unutmuştu, neyse ki iki dakika sessiz kalamamıyorlardı da yerlerini hemen belli etmişlerdi. Ellerini dizlerine yasladı ve biraz dinlendi Y/n, ardından gözlerini Kirishima ile buluşturdu. "Daha fazla geç kalmadan yanına git, her şey plana göre gidiyor fakat her an çekip eve gidebilir." Kirishima başıyla onayladı ve diğerlerine döndü. "Şans dileyin." "Savaşa gidiyor sanki p*zevenk." Katsuki Sero'ya olan siniriyle söylendi.

Kırmızı saçlı yanlarından ayrılırken genç kız çocuklara döndü. "Her şey hazır mı?" Sero Katsuki'ye ters ters bakıp konuştu. "Bakugou kalbi çizmiyor ki!" "Çizmiyorum lan kalp falan!" "Shhh!" Denki ikinci uyarısından sonra Katsuki'den bir yumruk kazanmıştı. Yine ve yine başına.

"Katsuki, lütfen. Bu Kirishima için çok önemli." Genç kızın parlayan gözleriyle buluşunca gözleri neredeyse bütün gardını indirecekti ki Sero'nun alaycı ses tonunu duydu. "Boş ver Y/n," dedi Sero yerdeki benzin kutusuna uzanırken. "Zaten Bakugou bu karanlıkta güzel bir kalp çizemez, en iyisi biz yapalım. Beraberce. Sen ve ben." Ağzı kulaklarına varana kadar sırıttı siyah saçlı.

Katsuki bir an için göz bebeklerinin sinirden bembeyaza döndüğünü hissetti, 'yapamazsın' dediğini es geçmiş, Y/n ile beraber yapacağını söylemişti. Varla yok arasında benzin kutusuna uzandı ve mükemmel bir kalp çizdi toprağa. Sero, bunun işe yarayacağını biliyordu, daha fazla sırıttı.

"Sonunda geldin, nereye git-" Mina yaklaşan figürün Y/n olmadığını fark edince sustu. Karanlık yüzünden kim olduğunu çıkaramıyordu, figür yaklaştı ve kabine girip yanına oturdu. "H-Hey, kimsin sen!?" Kirishima, yanındaki kızın korktuğu açıkça belli olmasına rağmen sert durmaya çalışmasına gülümsedi. "Benim ya, Kiri'n"

Genç kız, kulaklarına dolan tanıdık ses ile birlikte kastığı vücudunu gevşetti. "Ne işin var burada?" Denki'nin aradığı iki kabloyu bulması, uçlarından tutması ve elektrik akımının geçişine izin vermesiyle hareket etmeye başlayan dönme dolap yüzünden sarsıldı pembe saçlı, korkuyla yanındaki çocuğa sığındı.

"Ne oluyor!?" Kirishima, elini, göğsüne sığınan kızın beline koyduktan sonra kıkırdadı. "Sshh, sorun yok, yanımda jeneratör getirdim." Mina, olayı anlayınca boğazını temizledi ve geri çekildi. O sırada Y/n elindeki çakmağı toprağa fırlattı ve Katsuki'nin döktüğü benzinin yanmasını seyretti.