O kadar güzel gülüyordu ki, Katsuki sadece bu manzarayı izleyerek doyabilirdi. Yemek yemeye ihtiyacı yoktu, genç kızın soluduğu havayı soluması yeterdi hayatta kalabilmek için. Derin bir iç çekti, aptal arkadaşını yalnız bırakamazdı öğle arasında. Aslına bakılırsa iki haftadır genç kızı doğru dürüst göremiyordu bile, sınıfları zaten ayrıydı, tenefüslerde de genç kız çoğunlukla Mina'yla, kendisi ise Kirishima'yla takılıyordu, öğle araları da cabası.
Tekrar bıkkınca bir iç çekti. "Bakubro, depresyonda falan mısın?" Kirishima kocaman açtığı gözleriyle sorarken Sero ağzındaki spagettisini neredeyse püskürtecekti. "Yok abi, gün ışığından mahrum kalıyor iki haftadır. Ondan böyle karanlık havası." "Kirishima sağolsun." İkili, inkar beklerken Katsuki'nin kabullenmesi ve sakin kalması şok ediciydi. "Sen baya baya kabullendin lan," dedi Sero. "Abi ben şimdiden söyleyeyim, kuzenimi senin gibi bir el bombasına yar etmem." "Eğer kendi bantlarınla idam edilmek istemiyorsan kes sesini seni örümcek adam bozması." Katsuki'nin sert ve keskin sözleri Sero'nun alaycı tonunu bir kenara bıraktırdı. "Kırdın..."
Sero'ya ters bir bakış attıktan sonra Kirishima'ya döndü. "Ne zaman özür dilemeyi düşünüyorsun tahminen? Bir iki gün daha ayrı ayrı yemek yersek bu görmüş olduğun yemek tepsisini her an g*tüne sokabilirim de, ondan diyorum!" Kirishima gelen tehtide kulak asmadan başını masanın üstündeki kollarının arasına gömdü.
"İğrenç şeyler söyledim, beni affedeceğini düşünmüyorum." Kirishima'nın mutsuz çıkan sesine göz devirdi. "Madem bu kadar pişmansın git ve pişman olduğunu söyle, Mina'yla ortaokuldan beri arkadaşsınız. Seni affedecektir." Kirishima kafasını kaldırdı, gözlerinin dolmuş olduğunu gören Katsuki yutkundu. Nefret ediyordu. Değer verdiği insanların en ufak göz yaşından bile nefret ediyordu. "Bakubro, lütfen yardım et bana. Tek başıma asla karşısına çıkamam."
"Tamam be oğlum, yaparız bir şeyler dert ettiğin şeye bak. Ağlayacak mısın şimdi? Erkeksilik bunun neresinde?" Kirishima yaslanmış gözlerini kuruladı. Burnunu çekti. Söyledikleri o zamandan beri aklında dolaşıp duruyordu, nasıl bu kadar iğrenç bir insana dönüştüğünü anlayamıyordu. Nasıl hiç düşünmeden karşısındaki kızın küçük kalbini kırabilmişti. Yine gözleri dolmaya başladı.
"Kirishima," dedi kararlı bir ses tonuyla Sero. Gözlerini karşıya dikti ve kıstı, yüzüne sert bir ifade kondurdu, sanki bir savaşa gidecekmiş gibi dikleştirdi kendini, bir müddet sessizlik üçünü kavrayınca Katsuki daha fazla dayanamadı.
"S*ktiğimin tiriplerinden çıkta aklında ne olduğunu söyle örümcek adam çakması!" Sero onu umursamadan işaret parmağını Katsuki'nin dudaklarıyla buluşturdu, istifini bozmadı. Fısıltılı sesiyle duyurusunu yapmayı tercih etti.
"Shhh, bir planım var."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
HİGUYS BRO.
ABİ SİZ CİDDİİİMİSİNİZZZ? SEVİNÇTEN KUDURUYORUM. İKİ UÇ AY ÖNCE ZEVKLE OKUDUĞUM BİR ÇOK KİTABI GEÇMİŞ KİTABIM. KESİNLİKLE SEVİNÇTEN AĞLAMIYORUM.
Ve evet, hak ettiğimi düşünmüyorum. Ehe.
Neyse, asklarım bebeklerim, döve döve sevdiklerim. Hepinize çok çok teşekkür ediyor, beklentilerinizi karşılamak için elimden geleni yapacağımı söylemek istiyorum.
