𝓛𝓲𝓶𝓸𝓷𝓵𝓾 𝓴𝓮𝓴

「 Chapter; Twenty-One 」

Katsuki, gözlerini genç kızın belindeki Sero'nun elinden ayırmazken içinde biriken sinir yüzünden daha çok öfkeleniyordu. Onlar kuzendi, gayet normaldi.

"Siz gitsenize artık." Sarışının hoşnutsuz sesine döndü genç kız. "Ah, tamam, Kirishima'yla konuşmaya çalışın." "Tamam tamam uzatma her neyse." Kaşlarını çattı Y/n. "Neyin var senin ya?" Sesi istem dışı biraz yükselmişti, Denki Y/n'in koluna girip çekiştirirken Sero aynı şekilde Katsuki'yi çekiştirip söylenmeye başladı. "Bir de sizin kavganızla hiç uğraşmayız, yürüyün."

~

"Ay çocuğun giydiği pantolona bak Denki." Mina yüzünü buruşturup telefonuna bakan sarışın çocuğu dürttü, Denki hızlıca kafasını kaldırdı telefondan. "Hangisi?" "Şu önümüzdeki ağacın altında oturan." Denki çocuğu görür görmez bakışlarını pantolonuna indirdi. "Abi bu ne? Siyah ve kot dışında başka pantolon mu giyilir ya?" Mina'yla göz göze gelince ikili aynı anda yüzlerini buruşturdu ve başlarını onaylamazca iki yana salladı. "İnsanlarda moda anlayışı kalmamış."

İkilinin aynı anda söylediği cümleye göz devirdi genç kız, "Bence burda takılmanız gereken konu neden sivil kıyafet giydiği." dedi. Denki'yle geldiklerinden beri ikili insanları eleştiriyordu, yan yana geldiklerinde yaptıkları ve en çok zevk aldıkları şey buydu Mina ve Denki'nin.

"Mina, gurur yapma artık. Yemekleri yemekhanede yemeye devam edelim, lütfen." Genç kız önündeki masaya doğru yayılmadan önce söyledi. İki haftadır Katsuki olmadan yemek yiyordu ve bu eziyetten başka bir şey değildi. Ağlamaklı çıkan sese göz devirdi Mina.

"Gelip benden özür dilerse affedeceğimi söylemiştim, gelip özür dilemediğine göre söylediklerinden pişman değil beyefendi." "Aranızı düzeltmek için ilk adımı sen atarsan ne olacak ki?" Denki önündeki soğumuş erişteyi yerken söyledi. Ağzına attığı yemeği hızlıca çıkardı iğrenerek, soğumuş erişte kadar berbat bir yemek yoktu.

Mina, Denki'ye peçete uzatırken konuştu. "Suçlu olan ben değilim çünkü, neden ben ilk adımı atayım?" Denki ağzını peçeteyle sildikten sonra peçeteyi yakınındaki çöp kutusuna fırlattı. "Çünkü ondan hoşlanıyorsun." Ağzındaki suyu püskürtmemek için çabalayan Mina iki eliyle sarışın çocuğun ağzını kapattı. Etrafına kimsenin duyup duymadığını anlamak için bakarken sordu;

"Sen nereden biliyorsun!?" Denki onaylamazca karşısındaki pembe saçlı kızı kısık gözleriyle baştan aşağı küçümserce süzdü. Başını iki yana salladı. "Tch, tch, tch. Bunca yıllık arkadaşız ve sen hala Denki Kaminari'nin olağanüstü zekasını küçümüyorsun." Tekrar başını iki yana salladı onaylamazca. Saçlarını savurur gibi bir hareket yaptıktan sonra konuştu. "Kırdın." Mina sinirle Denki'nin kafasına vurmaya başladı ve bağırdı. "Nerden öğrendin aptal!? O kadar zeki olmadığını hepimiz biliyoruz." Denki başını gelen darbelerden korumaya çalışırken oturduğu yerde iyice büzüştü. "Ah, tamam vurma! Vurma dur söyleyeceğim! Ah!"

Genç kız karşısındaki ikiliye kıkırdarken Mina durdu ve kollarını göğsünde çaprazladı. "Seni dinliyorum, Pikachu." Sarışın şişmiş başını ovalarken konuştu. "Jirou söyledi." "Tanrım o hoparlöre güvenmiştim!" "Benim cazibeme kimse karşı koyamaz kızım, şıp diye alıveririm ağzındaki baklayı." Gururla dikleşen Kaminari'nin kafasına bir yumruk daha geçirdi Mina hiç istifini bozmadan.

"Ah! Acıdı!"

~

"Bakugou, yesene." Sınıfta oturan üçlüden Sero, ağzı doluyken konuştu. "İştahım yok." "İki haftadır iştahın yok, sorun ne?" "Sorun yok." Kirishima'yı kısaca başından savdıktan sonra çardakta oturmuş karşısındaki Denki ve Mina'ya gülümseyen kızı izlemeye devam etti araladığı perdenin ardındaki saydam camdan.