DUVAR

2.Bölüm

Bir grup silahlı adam 17 yaşlarında bi çocuğu sıkıştırmış bir şeyler söylüyorlardı.Aklımda küçük bir plan kurup belimden silahımı çıkardım.

Karanlık sokağı sokak lambası zar zor aydınlatıyordu.Yavaş yavaş yanlarına doğru adımladım.Silahımı arkamda saklamaya karar verip tekrar belime koydum.

Adamlar beni görünce önce şaşırdılar sonra başları olduğunu düşündüğüm kişi sinirle bakmaya başladı.

"Kimsin sen? Hemen burdan def olup gitmezsen seni öldürürüm."

Alayla dudaklarım kıvrıldı.Cevap vermeden yüzüne bakmaya devam ettim.

"Sağır mısın lan kimse diyorum siktir git şurdan bir de seninle uğraşamam"

Dönüp sıkıştırdıkları çocuğun yüzüne baktım.İki adam kolunu tutmuş bakıyordu.

"Aa ayıp değil mi koskoca adamlar küçücük çocuğu aranıza almışsınız" diyip cık cıkladım.
Sadece vakit kazanmaya çalışıyordum.

"Bak kızım akşamın bu saatinde dolanma sokaklarda bakarsın kurtlar kapmış.Seni ilgilendirmeyen işlere burnunu sokma."

"Ah çok korktum yerler mi kurtlar beni harbiden"

Adam iyice sinirlenmeye başlamıştı.Anında silahını alnıma tuttu.

"Kaşınıyorsun" diyip hırladı.

"Kaşı o zaman ne duruyorsun.Adam gibi yap.Silahının arkasına saklanma"

"Kes lan çok konuşma iyice sınırları aştın sen"

"Ne o gücünüz küçük bir çocuğa mı yetiyor.Adam gibi dövüş benimle.Eğer kazanırsam çocuğu salacaksınız." Diyip konuşmasını bekledim.

Birden hepsi birlikte gülmeye başladı.İşte burası en sevdiğim kısın.Karşılarındaki kadını küçümsüyorlardı.

"Sen mi dövüşeceksin bak bu çok komikmiş.Küçücük bedeninle ve kız halinle mi yapacaksın bunu?" Alayla güldü.

Bir kaç saniye tekrar hepsini süzdüm.Ve en sevdiğim hamleyi yaptım.

***

Önümdeki baygın yatan leş sürüsüne baktım.Yaklaşık yarım saat süren kavga sonucu zor da olsa hepsini yere sermiştim.

Kafamı kaldırıp çocuğa baktım.Şaşkın ve korkmuş gözlerle bana bakıyordu.Yorgunlukla kaldırıma oturdum.Elimi cebime atıp polisi aradım.Onlar gelene kadar bekleyebilirdim.

Çocuğa dönüp;
"İyi misin?" Diye sordum.

Şaşkın yüzünü bozmadan cevap verdi;
"Ha, ıı şey ben iyiyim de asıl sen nasılsın?"

Tam cevap vereceğim sırada birden yükseldi.
"Hihh kolun kanıyor"

Dönüp koluma baktım içlerinden birinde bıçak vardı sanırım o çizmişti kolumu.Anın getirisiyle fark etmemiştim.

"Önemli bir şey değil sakin ol"
Çocuk endişeyle bir şeyler daha söyledi ama dinlemedim.Gözlerimi kapatıp birkaç saniye bekledim.Gözlerimi açıp ona döndüm;

"Bak velet çok konuşuyorsun.Kafam şişti sus ve polislerin gelmesini bekle."
Nasıl bir şekilde söylediysem suspus oldu.

Sokağın başından gelen polis araçlarına baktım.Yaklaştıklarında yerimden kalkıp araçların önüne adımladım.
Araçtan inen üniformalı polislere baktım.
Cebimden polis kimliğimi çıkarıp;

"Ben komiser yardımcısı Gece Aslı Demirer.
Arkamda gördüğünüz leşleri toplayın"
Dedim.

"Emredersiniz komserim"

Ayy biliyorum çok klişe bir hikaye ama bazen klişe şeyler okumayı seviyorum bu yüzdeen yazmak da sakınca görmedim