Perspektywa Albusa
Od dwóch dni z mężem próbowałem się skontaktować z Diggory i Woodami. Ale wszystkie nasze starania kończyły się na niczym. Co mnie i Gellerta na prawdę bardzo mocno denerwowało. I ten mnie o to obwinia a ja nie wiem jak to możliwe. Mam jakieś dziwne przepuszczenia, że ktoś to zrobił specjalnie abym nie mógł się z nimi skontaktować i aby ci nie byli po mojej stronie. I to właśnie mnie najbardziej dobijało. Ale nie jak to, że moja synowa zachowuje się jakby się nie przejęła tym, że jej mąż nie żyje. I cieszy się z tego powodu. To mnie właśnie najbardziej w tym wszystkim dobija i nie wiem co mam z tym robić. Chociaż mój mąż udaje, że tego nie widzi. I to mnie właśnie jeszcze bardziej denerwuje.
Perspektywa Rona
Wraz z bratem nie mogłem uwierzyć, że nasza rodzicielka tak szybko się pogodziła faktem, że jej mąż nie żyje i sama będzie musiała mnie i moje młodsze rodzeństwo wychować. Co mnie zaskoczyło i bardzo mocno denerwuje. Ale na szczęście nie jestem w tym wszystkim samy, ponieważ dzidziuś miał takie same zdanie co ja. Co mnie na prawdę cieszyło, ponieważ był chętny mi pomóc kontrolować moją rodzicielkę. Która nie wiedziała, że to właśnie moi dziadkowie zajmą się wychowaniem bliźniaków. Aby ci mogli godnie ich zastąpić. Coś mi się wydaje, że moja rodzicielka właśnie tego nie chce. A tak przynajmniej będzie cierpiała i będzie wiedziała gdzie jest jej zasłużone od teraz miejsce.
Perspektywa Molly
Nie wiedząc czemu miałam jakieś dziwne przeczucia, że mój plan co do bliźniaków się nie uda. I każdym dniem coraz bardziej się do tego przekonuję. I to mi się właśnie nie za bardzo podobało. Ale to już inna historia. Za to miałam jakieś dziwne przeczucia, że mój koszmar właśnie się zacznie. i to mi się właśnie nie podoba. Nie wiedząc czemu cały czas mi się wydaje, że jednak nie miałam aż tak źle ze swoim mężem jak od teraz będę miała. Ale uznałam, że nie będę o tym teraz myślała, ponieważ może jednak się mylę.
