Program

♩Kitap şarkısı: Twenty One Pilots - Heathens

'Aramızda bir katil vardı...'

♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧

Elimde tutup salladığım kalem parmaklarımın arasından kayıp yere düşünce bitkin bir nefes verdim. Eğilip almam gerekiyordu, değil mi? Ah, hayır, umrumda bile değil!

En arka sırada oturmanın avantajı ile sandalyeye yaslanarak sınıfı izlemeye başladım. Sınıfta sadece 5 kişiydik. Cezalandırmak için 4 erkekle bir odaya özel olarak mı koydular beni, anlamıyorum ki?!

Bir dakika, bir dakika! Size kim olduğumu söylemeyi unuttum değil mi? Üzgünüm. Ben Bilge Yücel. Ve tam bir ineğim. Hayır, öyle inek değil. İneğim derken kastettiğim şey bilgisayar konusunda aşırı derecede iyi olduğumdu. 13 yaşımdan beri kod yazıyordum ve 4 sene içinde bu konuda ustalaşmıştım.

Peki, şu an nerede, ne mi yapıyorum?

Ah! Tabii ki okulda, cezalı olduğum için birkaç öğrenci ile birlikte sınıfta oturuyordum. İnek olduğumu söylemiştim, evet. Ama bu yaramaz olmadığım anlamına gelmiyordu, değil mi?

Bir süre daha cezalı olan öğrencileri süzdüm. Cezamız henüz yeni başlamıştı ve ben başlar başlamaz sıkılmıştım. Sınıfta öğretmenin olmamasının ve diğer öğrencilerin de benden tarafa bakmamalarının verdiği rahatlık ile çantamdan dizüstü bilgisayarımı çıkararak masaya koydum. Son zamanlarda üzerinde çalıştığım projeyi denemek için bilgisayarı açtım.

Size bu projeden bahsetmeme izin verin; Bu bir programdı ve dürüst olmak gerekirse, pek de yasal değildi. Diğer insanların telefonlarına ulaşabilmek için böyle bir program oluşturmuştum. Aslında bunu herhangi bir insanda kullanmak için oluşturmamıştım. Sadece kendime meydan okumayı seviyordum.

Tamam, dürüst olacağım. Bir diğer amacım da okuldaki bazı şımarık çocuklarla dalga geçmeye yardım edecek bilgiler elde etmem içindi. Ah, hadi ama! Kim onlara hadlerini bildirmek istemezdi ki? Programı yazmayı 1 ay önce bitirmiştim.

Sizi programın nasıl çalıştığı detaylarını anlatarak bunaltmayacağım. Üzgünüm, ama çalışma şeklini ve kodlarını da paylaşmayı düşünmüyorum! En iyisi buna sadece benim yasal olmayan casus programım diyelim.

Çalışmaya başladım. Ve evet, başarılı olmuştum! Okulun internetine bağlı olan ve programın 50 adım ötesindeki tüm telefonlara erişmeyi ve onlardan bilgi toplamaya başarmıştım!

"İnanmıyorum! Gerçekten başarılı oldum..." diye sevinçle kendi kendime fısıldadım. Aslında yapmak istemiyordum ama merakıma yenik düşerek topladığım bilgilere ve resimlere göz ucu bakmaya başladım.

Ders notları.

Saçma sapan mesajlaşmalar.

Ödev resimleri.

Sakince resimlerin arasında gezinirken birden öyle bir şey gördüm ki tüm her şeyi unuttum. Sadece tek bir kıza ait yüzlerce fotoğraf...

Çiğdem Ertekin.

Yaklaşık 1 hafta önceye kadar okulumuzda okuyan bir kız öğrenci. Ama 1 hafta önce okul onun hakkında kayıp ilanı vermişti.

İlgimi çektiği için daha dikkatli incelemeye başladım. İlk başta gördüğüm fotoğraflar kızın sosyal medyada paylaştığı resimler gibiydi. Çok garip... Birisi neden kızın sosyal medya hesaplarındaki tüm resimleri indirmişti ki?

Merakıma yenik düşerek daha fazla incelemeye başladım. Karşılaştığım şeyler ise yüzümün bembeyaz olmasına, nefesimin kesilmesine ve kalbimin deli gibi atmasına neden olmuştu.