Gecenin Şarkısı...

Ay ve Yıldızlar

Odamın duvarında bir boy aynası ve birkaç poster vardı. Tabii tabloları unutmamak lâzım.  Yatağım çift kişilik büyük bir yataktı. Onun dışında bir makyaj masası, çalışma masası vardı. Odanın kendine özel ebeveyn banyosu vardı.  Bir şey farkettim. Oda da dolap yoktu.

Aşağıya indim. Murat kitap okuyordu.

Bana döndü.

"N'oldu?  Rahat mı edemedin?"

"Yok yok sağ ol... Ayıp olmazsa odamda dolap yok. Valizde 2-3 parça kıyafetim var. Ama neyse dolap olmasa da olur...."

"MSNSJDJXJSHSJDJSJDNKSBSJSJD giyinme odası var! KDNDNDBXJBDHDNDBDNDND orada gardrop da var Ohh mis mis!"

"Şey pardon djdnfnndmd neyse Sağ ol yine."

Hemen gittim giyindim. Pijamalarimi.  Ev çoook sıcaktı. Bir şort ve uzuun bir t-shirt giydim. Altıma lahmacunlu çorap ve köpekli terliğim ile muhteşem ötesiydim. Saçımı serbest bıraktım ve telefonumu aşağıya indim.

Benim eski dostlarım vardır. Ama bir tanesi varki. Bebeklik arkadaşım.  Her şeyimi ona anlatırım. Adı Koray. O aradı. Evden gittiğimi duyunca konum istedi ama olmaz dedim sonra uzuuun süre whatsapp tan konuştuk. Murat uykusu geldiği için odasına gitti. Emre çoktaaan uyumuştu. Deniz öldü mü kaldı mı bilmiyorum. Ama hava almak istedim. Saat 3.40 olsa da bir 10dk yeterdi. Hava bugün cidden sıcaktı.  Gece genelde böyle olmaz soğuk olur. Ki ben geceyi en çok bunun için severim.

Soğuk...

Insanlar üşür... Battaniye alırlar. Üstlerini Örterler. Bu kadar basit.  Ama ben soğuğu farklı algılarım.

Sanki üşüyecek gibi değil de mutlu edecekmiş gibi... Çünkü annem her ne kadar zaman geçse de,  annemin ölümü ile ilgili çoğu şeyi unutsam da o günün hava durumunu unutamıyorum. Annemin cenazesinde hava soğuktu. Farklı ama... Yalnızlığın soğuğuydu, çaresizliğin... Hafif bir rüzgar esti... Ağlayan insanlar bir taraftaydı... Ama babam... Onu hiç gördüğümü hatırlamıyorum.  Belki içiyordu yine... Koray oradaydı.  Fakat o kum ile oynuyordu. Ben de. Her şeyden habersiz. Mutlu... Ah diyorum keşke başıma gelecekleri bilseydim. Ama olmuyor. Olmuyor...

Kulaklığımı alıp çıktım. Yürüyüş yolu yine sahile çıkıyordu. Oraya gittim. Sahile doğru gidince çoğu ışık söndü.  Karanlık denemezdi. Gökyüzü süslenmiş bir vaziyette karşımdaydı... Yıldızlar aynı sim gibiydi...Parıl Parıl.. Geceye karanlık diyemem.  Diyenleri de anlamam. Bu kadar ışıltıyı görmeyiz. Neden mi!? Sokak lambası, evlerdeki lamba vb... HEPSİ BU SÜSLENMİŞ GECEYİ SOĞUK BİR AKŞAMDA İNSANLARIN ÜSTÜNÜ ÖRTÜĞÜ GİBİ ÖRTÜYOR... O zaman ne gece ne de yıldız... Ne varki ay asla ışıklar yüzünden kaybolmuyor. Hep orada... Bizi gözetliyor. Geceyi gece yapan bir kaç unsur vardır.  Bunlardan ikisidir bunlar... ay ve yıldızlar.

Ben derin derin düşünürken Deniz geldi.

"Sen napiyorsun ?"

"...."

"Düşün sen iyice... ben de gideyim. Baybay"

"DUR! "

durdu.

"Gece ,ay ,yıldız, güneş vb. ile ilgili hikaye anlat... ir mısın? ??"

" Neden ?"

" Annem hep anlatırdı... Birgün diye başlar ve o gün diye devam ettirirdi. Bana bir hikaye anlatır mısın Deniz?"

Annemi hatırlamak bana iyi gelmemişti.  Belki yanımda olsaydı... Ve bana hikaye anlatsaydı bana iyi gelebilirdi. Ben de Deniz den istedim.
Ayrıca DeniZ  okul birincisi. Ay ve Gece adlı şiiri ile Türkiye de yapılan bir yarışmayı kazandı. 1. Olarak. O yüzden hikaye oluşturabilirdi. Tabii 2 sn nasıl yapar bilmem.

"Anlatmam."

Dediğinde şaşkın şaşkın ona baktım. Neden bilmiyorum ama o hikayeye ihtiyacım vardı. Evet çook saçma.  Ama pskolojim zaten bozuktu. Çok ama çok kötüydüm...

"Peki.."

Önüme döndüm telefonundan bakayım dedim. Deniz öylece ayakta dikiliyordu. Sonra Deniz denize baktı.
Yeşilin maviyle buluşması...
"Vay be adaşım benim!"

Dedi. Güldü ve yanıma oturdu. Üzüldüğümü anlamış olacak ki bana bakıp duruyordu.
En sonu da" ne oldu" anlamında kafamı salladım.

"Bak ben hikaye anlatamam şuan ama sen anlat. Belki iyi gelir.."

Benim Üzgün olduğumu hatta bir şeyin etkisi altında olduğumu anladı.

Anlatayım dedim onayladım kafamla... ama ne anlatacaktım?

"Peki ben başlıyorum devam ettir olur mu?"

"Olur..."

Üzgündü. Neden bilmiyordum...

"Birgün Güneş her zamanki gibi ışık saçmaya devam ediyormuş. Yakışıklı oluşu ile herkesin dikkatini çekiyormuş. Tüm genç kız yıldızları ona hayranlıkla bakıyormuş. Güneşi seven ve onunla evlenmek isteyen o kadar yıldız olmasına rağmen Güneş başka bir şeye aşıkmış..."

"Bir gezegene. Dünya ya-"

"AY A AŞIK OLSUNNN LÜTFENN" dedi Doğa. Doğa neden gelmişti ki?

"Doğa ne işin var senin kızım burada? Uyuyordun en son. Biz de Nisan ile hikaye oluşturuyorduk."

"Ay hadi be hava soğudu gelin eve. Gerçi soğutmadı. EVDE CANIM SIKILDI  hadi eve!"

Güldüm ve ayağı kalktım Deniz de arkamdan geldi. Eve geldik sohbet ettik. Gerçi Doğa ile Deniz konuştu ben sustum... sonra uykum geldi dedim gittim uyudum. Uyumadan telefona bakayım dedim. Intermetimi açtığım gibi babamın bana yazdıkları geldi.

Babam
323 mesaj
44 arama
26 görüntülü arama...