Çok üşümüş ve yorulmuştum üstelik açtımda. Biraz ilerledikten sonra bir ev gördüm. Yaşlı bir adam " Edbert( edbırt) yemek hazır" diye sesleniyiordu. Siyah ve tombul bir köpek geldi. Yemeği biraz kokladıktan sonra evin içine girdi. Adam şaşkın bir şekilde " ne aç değil misin Edvert?" sonra adam içeri girdi. Koşarak yemeği kokladım sonra yemeği yedim. Bu adam iyi birine benziyordu. Belki benim sahibim olabilirdi. Edvert bana camdan baktı ve öfkeyle havladı. Galiba Edvert benimle aynı fikirde değildi. Neyse ben hem Cooper ı arıyorum. Cooper ı çok özlemiştim. Mutlu Noeller zamanında gökyüzünden beyaz beyaz şeyler yağar. Bizde o zaman kardan adam yapar kartopu oynardık. Mutlu Noeller zamanında herkesin Coopegr ların evine gelirdi. Süslü ağacın yanına hediyeler konurdu. Bazen içinden benim hediyelerim çıkardı. Benim hediyelerim genellikle plastik ördek, oyuncak kemik, köpek eşyaları ve yiyecek şeyler olurdu. Cooper ın hediyeleri ise kitap, oyuncak, okul eşyaları ve top olurdu. Ben kendi eşyalarımı daha çok severdim. Sonra kenti buldum. Sokak lambaları, çöp kutuları ve kaldırımlar. İnsanlarda var harika. Şehir harikaydı ben şehri çok seviyordum. Peki Cooper neredeyedi? Yanlışlıkla bir kadına çarptım kadının çok büyük karnı vardı. Galiba Hamila dedikleri şey olsa gerek. Yanında bir dişi köpek vardı. Kadın ona Carly diye sesleniyordu. Bu kadın Chelsea ve birazda Cooper kokuyordu. Belkide kızlarıdır.
