Annem doğduğumda beni yalamaya başladı. Kardeşlerimin olmaması çok iyiyidi. Annemi paylaşmak zorunda kalmıycaktım. Heyecan içinde anneme doğru süründüm tüyleri yumuşacık annemin kokusu burnumun içinde geziyordu. Açlıktan ölüyordum bu yüzden annemin beni beslemesini istiyordum. Şükürler olsun annemde aynı karardaydı. Annem bana çok şey öğretiyordu. Çöp kutularındaki paketleri yırtıp açmaktan bozuk ve su damlayan musluklarda su içmeye bir çok şey. Annem artık beni sütüyle beslemiyordu ama birlikte yemek buluyorduk, yemek bulurkende piknik masalarının yanındaki çöp kutularını kullanıyorduk. Ormanın derinliklerinde siyah ve beyaz çizgili bir yol vardı. Ben oraya genellikle işerdim ama orda bazen gördüklerim beni çok şaşırtırdı. Dört tekeri olan bir şeyin camından bakan dilini çıkaran köpekler görürdüm. Bu benim gördüğüm en tuhaf şey bence tabi bu dünyada herşey tuhaf ama neyse. Annem beni çok seviyordu bende yalan söyleyemem onu çok seviyordum. Bir gün annem benimle oynarken bir koku aldı benim saklanmamı istedi bende öyle yaptım. İki ayaklı ten rengi çirkin bir yaratık anneme yaklaştı. Bu yaratığın insan denilen şey olduğunu anlayınca bir adım geri gittim. İnsan yaklaşınca annem tedirgin bir şekilde durdu. İçindeki endişeyi hissedebiliyordum. İnsan annemi sakin ol kızım diye diye bir kafese soktu beni fark edince yanıma yaklaştı korkuyla geri çekildim kaçıcak yerim yoktu. Havlamaya başladım adam beni zorla annemin yanına soktu korkuyla anneme sığındım. Annem kaçmadığım için kızgındı. Hiç tepki vermeyen annemin yanına uzandım galiba gidiceğimiz yeri annem biliyordu.
