Enchanted Academy: the missing princess of Encantadia

Chapter 26.

Samantha's POV

Asan ako? Tanong ko sa sarili ko...pag gising ko ay puro puti ang nakikita ko..

And then i remembered...hindi ko alam kung bakit nasasaktan ako...

Im still using my power para hindi ako makaramdam ng sakit..but still... nasasaktan pa din ako..

Not physically...i dont know...parang may tumutusok sa dibdib ko..

Lahat ng ginawa nila sakin naaalala ko...

They leave me..

"Oh my god ate sam! You're awake!" Naiiyak ngunit masayang sabi ni lia.

Si lia...

Sya ang princessa?

My chest hurt even more..kase gusto ko mag higante pero pano? Si lia ang buhay ko...i cant kill her..

And besides tama na ang pag hihirap nya...yung pag hihirap nya na wala ang pamilya nya..alam ko namang dahil samin yun eh..

And im relieved...kasi nakita ko kung pano sya protektahan ni kuya dark..

"Lia...i cant breathe" sabi ko naman sa kanya .ang higpit kasi ng yakap nya.pero bigla naman syang umiyak.

"Im so sorry ate sam... didn't know that they gonna do this to you" umahagulgul na sabi nya..

Im afraid.. she's always kind to others kahit na wala syang kasalanan... kahit na tinitake advantage yung kabaitan nya never syang nagagalit..

Kaya natatakot ako...what if pag nawala ako...sino na mag tatanggol sa kanya?..but since she find her true family..i feel really relief about her life..

But on a second thought...alam kong magagalit at kakamuhian nya din ako.. pag nalaman nya na kami ang dahilan ng pag hihirap nya..

And when that day comes..tatanggapin ko lahat ng parusang ibibigay nya.

"Its ok lia..its not your fault.. ok?" Paliwanag ko sa kanya

"But-"

"No buts!..." putol ko naman sa sasabihin nya..  "actually im relieved...kasi naaalagaan ka din nila" sabi ko naman sa kanya.

Hinawakan ko ang kamay nya sabay sabing

"Dont get it wrong lia....alam ko namang lahat ng ginagawa nila ay para sayo...dont hate them or yourself... intindihin mo sila...ang tagal mong nawala at madaming nangyari.." sabi ko naman sya kanya.

Ngumiti lang sya sakin.

"Thank you ate...for always be by my side....i just dont get it...you are so kind.." dismayado pa ding sabi nito.

"Don't worry lia...im fine naman eh...just focus on your training.. nalalapit nanaman ang ikalawa ng pagiging pula ng buwan...its a war lia...get serious." Seryosong sabi ko sa kanya..

Kinausap ako ni mom na mag handa sa mga plano nila...but i dont think i can do that anymore.

I will protect lia no matter what happen..

Sorry mom...but past is past.

"Lia...its time for your training." Biglang pumasok si lheyan sa kwarto...nagulat naman ito ng makitang gising na ako.

Tumayo naman si lia at nag paalam sakin.

"Bye ate babalik ako mamaya." Sabi nya at lumabas na. Sinarado naman ni lheyan ang pinto at umupo sa tabi ko