𝑫𝒊𝒇𝒇𝒆𝒓𝒆𝒏𝒕 𝑯𝒂𝒓𝒓𝒚 𝑷𝒐𝒕𝒕𝒆𝒓 𝑺𝒕𝒐𝒓𝒚 ⚯͛𝑯.𝑷.

62.

~The same night~
~Harry pov~

Ρ:"Δεν καταλαβαίνω τι σε θέλει ο Νταμπλντορ τέτοια ώρα;"

Χ:"Δεν ξέρω Ρον αλλά είπε ότι είναι σημαντικό"

Είπα και έφυγα για το γραφείο του Νταμπλντορ.

Χτύπησα την πόρτα και όταν απάντησε μπήκα στο γραφείο του.

Ν:"Α Χάρι πήρες το γράμμα μου έλα εδώ"
Είπε και πήγα μπροστά στο γραφείο του.

Ν:"Πως είσαι;"

Χ:"Καλά είμαι κυρίε"

Ν:"Σου αρέσουν τα μαθήματα σου;"Και κούνησα θετικά το κεφάλι μου

Ν:"Άκουσα ότι ο καθηγητής Σλαγκχορν είναι εντυπωσιασμένος μαζί σου"

Χ:"Νομίζω ότι υπερεκτιμά τις δυνάμεις μου κύριε;"

Ν:"Αλήθεια;"

Χ:"Σίγουρα"

Ν:"Και τι γίνεται με τις εξωσχολικές σου δραστηριότητες;"

Δεν του απάντησα και τον κοίταξα ερωτηματικά

Ν:"Παρατηρώ ότι περνάς πολύ χρόνο με τη δεσποινίς Γκρέιντζερ"

Χ:"Οχι οχι εννοώ είναι υπέροχη είμαστε φίλοι δεν είμαστε-"

Ν:"Συγχώρεσε με πάντα ήμουν περίεργος"Είπε και σηκώθηκε 

Ν:"Μπρέπει να αναρωτιεσαι γιατί σε κάλεσα εδω απόψε και η απάντηση βρίσκεται εδω"Και πήγε μπροστά απο μια γυάλινη βιτρίνα που είχε διάφορα γυάλινα φιαλίδια μεσα

Ν:"Αυτό που βλέπεις είναι αναμνήσεις κι όλες αφορούν ενα άτομο τον Βόλντεμορτ η τον Τομ Ριντλ όπως ήταν γνωστός τότε"Πήρε μια φιάλη και

Ν:"Αυτή η φιάλη περιέχει μια συγκεκριμένη ανάμνηση απ'την μέρα την οποία τον γνώρισα για πρώτη φορά θα ήθελα να την δεις αν θέλεις"

Τον πλησίασα και πήρα την φιάλη τον κοίταξα και μου έδειξε τον κύβο των στοχασμών πήγα και έριξα το περιεχόμενο της φιάλης μέσα και έβαλα το κεφάλι μου μέσα στο νερό

Ήταν ένα τεράστιο σπίτι μισώ αυτό είναι ορφανοτροφείο?

Ξαφνικά άρχισα να ακούω ομιλίες

?:"Μπορώ να πω ότι έμεινα έκπληκτη όταν πήρα το γράμμα σας κύριε Νταμλντορ ολα τα χρόνια που είναι εδω ο Τομ δεν έχει έρθει κάποιος συγγενης για επίσκεψη"

Είδα μια γυναίκα μεγάλη σε ηλικία και έναν άντρα που ήταν ο Νταμλντορ σε νεότερη ηλικία.