This love is dangerous

Hoofdstuk 2

Als ik thuiskom zitten mijn ouders al te eten. We eten altijd heel vroeg, want mijn vader heeft vaak avondshifts. Hij is chirurg.
Ik gooi mijn jas en tas op de bank en schuif aan tafel aan.
'Hoe was je dag lieverd?' Vraagt mijn moeder terwijl ze aardappels opschept. 'Heb je nog iets leuks gedaan op school?'

'Er is een nieuwe jongen in mijn klas en ik moet zijn schoolmaatje zijn.'

'Is het beetje een leuke jongen?' Vraagt mijn vader dan op een lachende manier.

'Pap! Ik ken hem net 7 uur. En nee, hij is niet persé aardig.'
Mijn ouders kijken mij vragend aan en we eten door zonder iets over het onderwerp te zeggen.

Na het eten ga ik naar mijn kamer en ga op mij  bed liggen. Ik heb pas mijn kamer opnieuw ingericht. Ik heb blauwe muren en een wit tweepersoonsbed. Ik heb niet de grootste kamer, maar het is sfeervol en dat vind ik genoeg.
Ik luister naar mijn muziek als ik opeens mijn ringtoon hoor. Liz facetimed me. Als ik opneem zie ik haar huilend op een feest.
'Olivia, kan je me alsjeblieft ophalen?' Haar mascara is helemaal uitgelopen en ze is helemaal in paniek.

'Liz, blijf rustig oke? Ik pak mijn jas en kom dan gelijk naar je toe.'

'Oke. Dankjewel!' Zegt ze en dan hangt ze op.

Ik haast me naar mijn auto en rijd hard naar Liz toe. Ze heeft haar locatie gedeeld dus ik kon haar makkelijk vinden.

Als ik ben aangekomen op het feest bel ik aan. Justin doet open.
'Hey, wat doe jij hier? Ben je uitgenodigt?'

'Waar is Liz?' Zeg ik snel en boos.
Hij merkt het en hij pikt mijn toon niet.

'Boven met James in de eerste kamer als je trap op loopt. Volgensmij hebben ze het heel leuk.'

Ik duw Justin aan de kant en ren snel naar boven. En storm de eerste kamer binnen. Ik zie Liz huilend op de grond zitten.

'Liz, wat is er gebeurt?' Vraag ik bezorgd.

'Ik wilde het niet.' Zegt ze huilend. 'Ik probeerde hem te stoppen. Ma- maar hij stopte niet.' Ze stortte in mijn armen in elkaar.
Ik wist niet wat ik moest doen.

'Kom we gaan naar mijn huis oke?  Het komt goed, maar we moeten hier wel weg.'

Liz knikt en we verlaten de kamer.

Als we beneden komen staan Justin en zijn beste vriend Lucas te praten. Ik ken Lucas al sinds ik 3 was, we waren vroeger heel close. Nu niet meer.
Lucas loopt onze kant op.
'Hey Liz, is er iets gebeurt? Gaat het?'

Ik zie aan Liz's gezicht dat ze er niet wilt praten. Lucas ziet het ook.
'Oh sorry, ik wilde niet opdringen. Zal ik je naar huis brengen?'

'Nee dat is oke, liv brengt me naar huis. Maar bedankt.'

'Geen dank. Als ik iets kan doen voor je moet je maar bellen.'
Daarna loopt hij weg.

Ik loop met Liz mee naar de auto en rij dan naar mijn huis toe. Mijn moeder is naar een vriendin van haar en mijn vader is werken dus er is gelukkig niemand.

'Het spijt me dat je me moest ophalen. Je denkt vast dat ik me aanstel.' Ze gaat op mijn bed zitten legt haar handen in haar gezicht.

'Wat? Nee. Jij bent mijn beste vriendin als er iets gebeurt ben ik er altijd voor je.'
Ik geef haar een knuffel en stop haar dan in bed. Ik zie dat ze bang is.

'Ik lig naast je oke? Er kan niks gebeuren. Slaaplekker.'

'Dankje Liv. Slaaplekker.' Ze valt gelijk in slaap.
Ik kan niet slapen. De hele tijd denk ik aan James en aan hoe erg ik hem haat.
Na een lange tijd wakker gelegen te hebben val ik ook in slaap.