ÇEVİKÇİ BEY | Tamamlandı

29

İyi bayramlarr🐄🐐🐃🐂🐏🐑

🔫Bu kısıma hangi şehirli olduğunuzu ismini kullanmadan anlatır mısınız? Biraz bilgilenelim.

Me: Leblebi + Dünyanın merkezi

🔫💣Burası da ÖSYM'yi bipleme kısmı. 

Me: O NASIL SINAVDI EYY KAFİR? EYY UTANMAZ, ARLANMAZ, VİCDANSIZ, İNSAFSIZ, VEFASIZ, PUŞTPEREST?

-
Geçiş bölümü tadındaa. İyi okumalar.💖

PROFİLİMDEN ASKERİ TARZDA OLAN Toprak Bekçisi adlı texting ve diğer tümm asker polis kitaplarıma ulaşabilirsiniz. Sen Varsın Diye yeni bir kitaba da başladımmm. ozodlx_

"Dayı iyi misin?"

Güneş dakikalardır asık suratıyla duran dayısını izlemeyi kesip yanına geldiğinde elini omzuna koyarak yanına oturmuştu. Canı oldukça sıkkın görünüyordu ve bu birkaç gündür böyleydi.

"Değilim."

"Neden?" dedi meraklı bir ifadeyle Aykut'un yüzüne bakarken. Dayısının canını bu denli sıkan şey neydi bilmek istiyordu.

"Ben bu mesleğe başlarken canım pahasına, namusum, şerefim üzerine yemin ederek başladım. Buralara gelmek için canımı dişime taktım ve bir gün olsun ne üstlerime karşı geldim ne de altlarımı ezdim." Birkaç saniye duraksayıp devam etti.

"Ama şimdi bir şeyler benim değerlerimle uymuyor. Kaç tane polis intihar etti şu bir hafta da biliyor musun? On tam on kişi Güneş. Birbirinden bağımsız on insan. Ve neden biliyor musun? Üstleri tarafından uygulanan mobbingden dolayı. Birbirinden farklı onlarca sınavdan psikolojik testten geçiyoruz her şeyi bir şekilde geride bırakabiliyoruz ama bizim şerefimizle yapmaya çalıştığımız görevimize namuzsuzluk karışınca işler öyle olmuyor."

Saçlarını karıştırıp sessiz bir küfür mırıldandı. "Üstelik bunu yapan da meslektaşın."

"Bir de polislik gibi kutsal bir mesleği egoları uğruna harcayanlar var. Haberlerde falan denk gelmişsindir belki hiç suçsuz insanları dövenler, baskı uygulayanlar falan. Ve bu şerefsizler yüzünden benim şerefimle yaptığım mesleğime leke sürülüyor."

Dayısının söylediklerini dinlerken kendini onun yerine koyarken buldu. Kimileri bu mesleği insanı yaşatmak için kullanırken kimileri de oturmamış karakterleriyle insanları eziyordu. Ne iğrençlerdi ama.

Aykut yani dayısı babasının izinden gitmişti. Eniştesinin mesleğinden aşkla söz edişi, gittiği yere huzuru götürüp vatan için can alıp can vermeye gönülden razı oluşuydu onu etkileyen.

Bu meslekte en güzeli ise merhametti. Çocuğundan yaşlısına, dil, din, ırk, siyasi ideoloji ayırt etmeksizin herkese merhamet.

Şimdiki zamanla kıyaslandığında dayısına hak vermemek imkansızdı. En başta zihniyet çok tuhaftı. Milli şuur eksikliği miydi onları bu hale getiren yoksa cahiliyet miydi bilemiyordu.

Empati ve saygı ortamının olmadığı yerde patlaklıkların ortaya çıkması da kaçınılmazdı. Ne yazık ki ülkemizde görevini layıkıyla yerine getiren insan sayısı öylesine azdı ki bu ayrım her yerde kendini belli ediyordu. 

"Görevini kötüye kullananlar çok fazla. Polis adam ya benden eksiği yok fazlası var ama aklına gelebilecek tüm kötü işlerle bağlantısı var. Lanet olsun ki o ve ben aynı genelleme içinde anılıyoruz. Ben kendimi bildikten sonra gerisinin önemi yok evet ama beni delirten yanlışlar karşısında hiçbir şey yapamıyor oluşum. Tek benim görevimi düzgün yapmaya çalışmamla bir şeyler değişmiyor."