Constellation of Love Season 1 (Completed)

Chapter 14

"Mirus?" Maingat ang pag gising niya until Mirus opened her eyes.

Dahan-dahan siyang bumangon at sa pnanaw ni Leon ay mas maganda si Mirus kapag bagong gising.

"Kumain ka na? It's midnight kaya pinuntahan na kita." The younger man said.

Tumimgin si Mirus sa wall clock niya and it's already twelve a.m.

Medyo wala sa sarili si Mirus dahil bagong gising siya at hindi niya alam ang gagawin. She stretch her body at kinuha ang blazer na terno sa pantalon niya.

Pinapanood ni Leon si Mirus na ayusin lahat ng papeles na nakakalat sa lamesa waiting her signal to go home.

Pagod din ang binatang abogado dahil halos kakatapos lang din niya sa trabaho.

Naupo ulit si Mirus sa tabi niya, tulala at di alam ang gagawin.

Nag-aya na si Mirus umuwi dahil pagod na rin ang kasama niya when Leon grabs her wrist to kiss her.

I froze when Leon kissed me tenderly.

"This is the reason why you're mad yesterday."

"I am not." I denied.

Natulog ulit ako sa biyahe dahil antok na antok talaga ako kahit na tatlong buwan akong tulog.

Nasaan na 'yung sinabi mong mag pupuyat na ako at mag tatrabaho ng 24/7?

Mabilis kaming nakarating sa parking lot at iniisip namin kung ano ang kakainin namin.

"Cup noodles na lang." I said boredom.

"You already ate three big cup noodles earlier so, no. Kumain ka ng kanin hindi puro noodles." Leon said in authority.

Are you my father? Psh.

In the end, umorder na lang kami ni Leon ng fast food. Ako na ang pinauna ni Leon maligo which is lagi naman. Binilisan ko ang kilos ko dahil nagugutom na din ako.

"Ikaw na," Senyas ko sa kanya as I yawn.

"After we eat, matulog ka na." sabi niya at pumasok sa C.R.

The towel still in my head, I'm checking the blueprint I requested in Vladimir. Mabuti na lang dahil kabisado ko ang mga parts nito ganito lang ako posisyon ko sa sala hanggang sa makababa na si Leon.

"Wala pa rin?"

"Hmm." Tinatamad na din ako mag salita. Damn.

Kahit pag punas sa buhok ko ay tamad din ako.

Tagal naman. Inaantok na ako.

Tinitignan ni Leon ang ginagawa ko but he never speaks up. Just amazingly watching me work, throughly.

Tahimik naman lagi si Leon pero iba ang feeling ngayon.

Does something happen to him?

Hindi ko na lang na lang siya pinansin. Masyadong kaming tahimik ngayon kahit na nakabukas ang T. V. at wala si Stella, hiniram ni Forest.

Maya-maya ay nandiyan na ang order namin at ako ang nag bukas lahat ng aluminum foil.

"Wow, ang sarap naman nito." Napatingin ako sa honey garlic breast chicken.

"Yeah, it is." he said it too.

Tahimik lang kami kumakain sa per tasting and savoring the chicken happily.

"Inuwi mo ba 'yung wagyu beef?" Biglang pumasok sa isip ko.

"Yeah, why? Nilagay ko sa freezer."