"ဘာေတြေျပာေနတာလဲ ထယ္ေယာင္း!!
ေဆာ့ဂ်င္က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အသက္ရွင္ေနမွာလဲ
မင္းအေရ႔ွမွာတင္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ကိစြေတြကို !!"
ထယ္ေယာင္း မ်က္လံုးျခင္းယွဉ္မၾကၫ့္ဘဲ စကားကို အေငါ့ေငါ့ ေျပာေနေသာ ယြန္းဂ်ယ္ရဲ့ အက်ီကိုေစာင့္ဆြဲလိုက္ရင္း
အံကိုႀကိတ္ကာေမးမိသည္။
"ဒါဆို မင္းက အပတ္တိုင္း မီရယ္ ေဆးရံုကိုဘာလိုသြားေနရတာလဲ? မီရယ္ ေဆးရံုက လူနာတေယာက္အတြက္ မင္း ဘာလို႔ ေဆးရံုစရိတ္ေတြ သြင္းေပးေနရတာလဲ? "
"အာတာက ငါ ေဆြမ်ိူးတေယာက္....သူက ..."
"မင္းမွာ ဘာေဆြမ်ိဳးမွ မရိွဘူးဆိုတာ ငါသိတယ္
ငါကိုဆက္လိမ္ဖို႔ မႀကိဳးစားနဲ႔ေတာ့
မင္ယြန္းဂ်ယ္!!!! "
ထယ္ေယာင္းရဲ့ ေအာ္သံအဆံုး ယြန္းဂ်ယ္ ဆက္ၿပီး မဖံုးကြယ္ထားႏိုင္ေတာ့ပါ။
"ဟုတ္တယ္ ငါေဆာ့ဂ်င္ကို
မီရယ္ေဆးရံုမွာ ဖြက္ထားမိတယ္!!!"
"မင္း!!!!
ငါကိုဘယ္လိုလုပ္ၿပီး လိမ္ႏိုင္ရတာလဲ မင္ယြန္းဂ်ယ္!!
ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ငါအေရ႔ွမွ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ၿပီး
ေနႏိုင္ရတာလဲ!!!"
ထယ္ေယာင္း ေနာက္တႀကိမ္ ယြန္ဂ်ယ္ရဲ့ အက်ီစေတြကိုဆြဲကိုင္လိုက္ေပမယ္ ယြန္းဂ်ယ္ ရုန္းဖယ္လိုက္သည္။
"ေဆာ့ဂ်င္ေၾကာင့္ကြ!! ေဆာ့ဂ်င္က မင္းေၾကာင့္နဲ႔
အေၾကာက္လြန္ေရာဂါပါျဖစ္ခဲ့တာမို႔
မင္းအနားျပန္ေရာက္လို႔
းေကာင္းသြားတာ တခုမွရိွလာႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး!!
အလိုပဲ မင္းရဲ့ ကေလးကို လြယ္ထားရတဲ့ ေဆာ့ဂ်င္ကို
ေဂ်ာင္ဟိုေဆာ့ ဆီျပန႔္ပို႔ေပးက လံုးဝမျဖစ္ႏိုင္သလို
ေဂ်ာင္ဟိုေဆာ့ကလဲ လက္ထက္သြားခဲၿပီးၿပီ
ဒါေၾကာင့္ ငါအခုလို လုပ္ခဲ့ရတာကြ"
"က ~ကေလး!!"
"ဟုတ္တယ္ ၊ မင္းရဲ့ အမွားယြင္းေၾကာင့္နဲ႔
ရခဲ့တဲ့ရင္ေသြးေလးကို ေဆာ့ဂ်င္ကလြယ္ထားရတယ္လို!!!
ယြန္းဂ်ယ္ရဲ့ စကားအဆံုး ထယ္ေယာင္း အံဩမူေတြ
စကားမေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆြံအသြားခဲ့သည္။
ေဆာ့ဂ်င္မွာ သူနဲ႔ရတဲ့ကေလးရိွေနခဲ့သည္တဲ့လား?
YOU ARE READING
C A G E☑️Complete
Fanfiction"လုပ်ချင်တာလုပ်ပြီး တောင်းပန်တယ်ဆိုတဲ့စကားတခွန်းနဲ့ ကျေနပ်ရမှာတဲ့လား?"
