ILY // 侘寂 𝕯𝖆𝖇𝖎 𝖝 𝖗𝖊𝖆𝖉𝖊𝖗𖤩 ᰔ

1.5

Gözlerim kapalıydı. Dabi ise saçımı okşuyordu. Bir an ölüp, cennete gittiğimi düşünmem zor olmadı.

- Seni okula bırakmamı ister misin bebek?

Sorusu ile gülümsedim

- Beni okula bırakırken dikkat et, polisler etrafını sarmasın

- Hey, o kadar ünlü mü oldum?

Gözlerimi açıp gözlerine baktım.

- Evet, eminim ki fangirl'lerin de vardır

- Kıskandın mı?

- Okula gitmem gerekiyor.

- Bunu evet olarak kabul ediyorum Bebeğim.

- Nasıl istiyorsan öyle kabul edebilirsin Dabi

Yerimden kalkıp, kapıya doğru yöneldim. Dabi de beni kapıya kadar takip etti.

Ardından kollarını belime dolarken yanağıma bir buse kondurdu. Kafamı onu görmek için çevirdiğim

Tekrardan mavi gözlerine baktım.

- Geç kalacağım.

- Beni öpmedin

Ellerimi arkada tutarken, yüzümü yüzüne yaklaştırdım. Dudaklarını nazikçe öptüm.
_____________zaman atlama______________

- Günaydın Emi!

Mahkeme suratımla, yaşam enerjisi ile dolmuş bir adet Mina'ya selam verdim.

- Günaydin Mina

- Haberleri duydun mu?

- Hangi haberler?

- Emi? nasıl bilmezsin. Balo var

- Kimse bana söylememişti.

- Ama ben söyledim, kararın nedir?

Biraz düşünmüş gibi yapıp, gülümseyerek cevap verdim

- Gelmiyeceğim :D

Mina boş boş suratıma bakıp, daha sonra  yüzümü elleri arasına aldı.

- Sen aptal mısın?

- Bilmem, öyle miyim?

- Öylesin. Ayrıca ne var biliyor musun?

Anlamayan gözlerle ona baktım. Bana ne ima etmeye çalışıyordu?

- Ne var?

- Shoto

Sırıtması beni daha da sinirlendirirken yüzümü ellerinden kurtardım

- Bunu kim sana söyledi?

- Merak etme Emi. Sırrın bende güvenli

İçimden 'onlar da öyle demişti' diye geçirdim.

Ardından tekrar Mina'ya döndüm.

- Ben Shoto'yu sevmiyorum. Artık onu sevdiğimi ima etmeyi bırakın

- Hayır yani, yalan söylemeyi de beceremiyorsun

Ben ufak çaplı sinir krizi geçirirken, herkes eşlerini aramakla meşguldü

Kafamı kollarımın arasına koydum. Yanıma kimse gelmesin diye de uyuyormuş imajı verdim.

✧　 .. ˚      Yazarın anlatımıyla . .　 ★ 　　 　

Emi sessizce uyurken, Sınıf arkadaşları onu rahatsız etmedi. Çünkü uykucu olması herkesçe bilinen bir şeydi

Herkes balo eşlerini bulurken, sürüden ayrı iki kişi vardı. Emi ve Bakugo

Emi uyuyor. Bakugo ise camdan dışarı bakıyordu.

Ardından Bakugonun yerinden kalkması sonucu sınıfta kısa bir sessizlik oldu. Emi'nin sırasına yönelmişti. Emi'nin yanına vardığında

zavallı kızın kafasına hafifçe sarstı. -Yada o hafif olduğunu düşündü.-

Emi sersemlemiş bir halde uyanırken, etrafına bakındı. Ve onu uyandıranın  Bakugo olduğunu öğrenmesi sinirini fazlaca bozmuştu.

- SEN BENİ UYANDIRMAYA NASIL CÜRET EDERSİN?!

Denki gülerek yan sıralara
" ikiz gibiler" diye fısıldadı.

Bakugo Emi'yi incelerken böyle bir tepki vereceğini öngörememişti.

Kafasını yana eğdi. Ve Emi ile hiç alışılmadık sakin bir ses tonu ile konuşmaya başladı.

- Seninle iki dakika konuşabilir miyiz?

Emi de Bakugonun bu halini normal karşılayamadı. Kötü bir şey olduğunh düşünüp, usulca onu takip etti

Bütün sınıf onları izlerken, Uykusundan yeni uyanmanın verdiği sersemlikle Emi sendeleyerek yürüyordu

Yangın merdivenlerine kısa bir zamanda varıp oturdular. Emi Bakugo'yu o garip akşamdan sonra hiç görmemişti. Bir anda böyle bir şey söylemesi onu meraklandırmıştı.

Bakugo bir süre sessizce bekledi. Ardından yüzünü Emi'ye çevirip, titrek sesi ile konuştu

- Bana doğruyu söyle.

Emi, konuyu anlamış. Ama düşündüğü şey olmaması için direniyordu.

- Ne hakkında?

- Konuyu gayet iyi biliyorsun ha Emi?

Konuşmasına devam ederken, stresim daha da artmıştı.

- Seni buraya ilk geldiğin gün bir adam ile yüksek dağlık bir alanda konuşurken gördüm. Ve o adamı aynı zamanda kaçırıldığım zamanda gördüm.

- Kötüler birliğinden bir adamla konuştuğunu bu zamana kadar neden sakladın? Ayrıca o adamla...

Sözlerini ard arda sıralarken bir an durdu. Emi dolmuş gözleri ile onu dinlemeye devam etti.

Sinirle ayağa kalktı ve  çatallamış sesiyle Emi'ye bağırdı

- ÇOK YAKINDINIZ!?

Emi artık dayanamıyordu. Gözyaşlarını özgür bıraktı. Ve yanaklarının ıslanmasına izin verdi

Olay sadece Emi için kötü değildi. Bakugou da kontrelden çıkmış saçları dağınık bir şekildeydi

Bakugo, bir süre Eminin başka bir adama olan aşkı yüzünden ağlamasını izledi. Bu onu içten içe üzüyordu.

Ama bunu itiraf edemeyecek kadar korkaktı. Yinede Emi'yi daha fazla böyle görmek istemiyordu.

Kendini sakinleştirerek, yanına oturdu. Tekrardan Emi'ye seslendi.

Ama bu sefer azarlar bir biçimde değil. Masum bir biçimdeydi...

- Emi, konuş benimle

Emi sessiz kalmıştı. Ama gözyaşları hala gürültülüydü

Bakugo Emi'yi nazikçe kendine yasladı. Kollarını ona doladı.

Ve bekledi onun konuşmasını, ama Emi hiç konuşmadı

Sonunda konuşan tekrardan o olmuştu.

- Özür dilerim. Ben sadece onu sevmeni kabullenemedim

İstemeden bir itirafta bulunmuştu. Ama Emi itirafını duyamayacak kadar yorgundu.

Nasıl olmuş?

Uykum geldi mk