BENİM AİLEM| TAMAMLANDI ^_^"

13. Bölüm

Kulağıma gelen müzik sesi aynı anda beni üzerken aynı andada mutlu ediyordu. Kaan bunu fark etmiş olacakki elimi sıkıca tuttu ve "Artık mutlusun. Üzülme." dedi. Ona gülğmseyip "Sayende." dedim. Babam yerinden kalkıp yanıma geldi ve "Dans edelimmi kızım?" dedi. Ayağa kalkıp babamın elini tuttum. "Edelim. Baba." dedim. Birlikte salonun ortasına geçtik. Herkes bize bekıyordu. Babamla dans ederken kulağıma eğilip "Çok güzelsin kızım. Seni asla ama asla bırakmicaz. Her zaman baban yanında. Ne derdin ne sıkıntın olursa bana söyle. Her zaman senin mutlu olman için elimden geleni yaparım." dedi. Kollarımı sıkıca babamın beline sardım. "Teşekkür ederim baba. İyiki benim babamsın." dedim. Babam başımdan öpüp "Sende iyiki benim kızımsın." dedi. Rüzgar abim yanıma gelip "Baba kardeşimi alabilirmiyim?" dedi. Babam kaşlarını çatıp"İki dakka kızımla başbaşa kalıyım be. Kime çektinizde böyle kıskanç oldunuz? "dedi. Tam o sırada gözğ bir yere takılınca kaşlarını daha fazla çattı mümkünmüş gibi. Bizde oraya dönünce annemin yanında bir adam olduğunu gördüm. Babam" Ulan şimdi ben senin.."dedi ve annemin yanına doğtu hızla ilerledi. Ben gülerek" Kime çektiğiniz anlaşıldı. "dedim. Abimde gülüp" Hadi dans edelim. "dedi.

💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞

Sırayla bütün abilerimle ve Bulutla dans etmiştim. Tabi Kaan eksik kalamazdı. Onunlada dans ettim. Sonra Barış abi ve Deniz abimide kırmak istemediğim için onlarşada dans ettim. Ve annem sayesinde birsürü insanla tanışmıştım. Şu andada ölmek üzereydim. "Ulan şu topuklu ayakkabıyı icat edenin yedi sülalesini seveyim lan. Düz taban giydinizde rahatmı battı anlamıyorumki kardeşim. Giyin terliğini git istediğin yere. Ne zorluk çıkartıyon milletin ahını alıyon beynini rondodan geçirdiğimin malı. Hayır milletle ne derdin vardı. Böyle intikammı olur olum. Konuşarak halledeydiniz aranızdaki meseleyi. "ne konuştum lan. Kafamı kaldırıp masaya baktığımda Cemre, Emre, Bulut ve Baran gğlmekten kıpkırmızı olmuşlardı. Diğerleride gülüyordu." Ulan ne gülüyonuz. Komikmi. Ben burda acı çekiyorum. "dedim. Tam o sırada annem yine bana sesleniyordu." Kızım hadi gel son biriylede tanıştırıyım. "dedi. Anneme dönüp" Elinsaf be ana. Son diye diye tğm camiayla tanıştım. Zaten isim hafızam kıt. Bide bunları bir daha görsem nerde tanıyıpta konuşçam. Ayaklarım ortamı terk etti. "dedim. Annem yüzünü düşürüp" Öyle olsun kızım. Ben sadece seninle arkadaşlarımı tanıştırmak istemiştim. Ama istemiyorsan sorun yok. "dedi. Ya gayır trip atıyor resmen. Abimlere dönüp" Bu kadın işini biliyo ha. "dedim ve ayağa kalkıp annemin peşinden gittim. Annem çok tatlı ve güzel bir kadının yanında durdu." Sibelcim. Bu kızım Gece. Gece kızım buda en yakın arkadaşım Sibel. "dedi. Sibel abla" Merhaba Gece kızım. Maşallah çokta güzelmişsin. "dedi. Gülümseyip" Teşekkürler efendim. "dedim. Sibel abla" Benimde senin yaşında bir oğlum var biliyormusun. Oda buralardaydı. "dedi. Annemde" Aa Umut nerde? Uzun zamandır görmedim onu. "dedi. Tam o sırada yanımıza benim yaşlarımda uzun boylu, yakşılıklı bir çocuk geldi ve anneme sarıldı. Sibel abla" Oğlum bak bu Gece. Hatırlıyormusun küçükken hep birlikte oynadınız. Sende eve gelince Gece kızımı çok beğendiğini söylerdin. "dedi. Abla dedik bağrımıza bastık. Oldumu böyle. Umut" Yok anne betden hatırlıyım. "dedi. Sonra bana dönüp elini uzattı" Merhaba ben Umut. Sende Gecesin. Tanıştığıma memnun oldum. "dedi. Uzattığı elini tutup" Bende memnun oldum. "dedim. Tam o sırada arkamdan birinin kolunu belime dolamaduyla o kişiye döndüm. Kaandı." Gececim bir gelirmisin canım. Sana önemli bir şey söylicem. "dedi. Kıskanç çocuk. Birlikte tekrar masaya geçtik." Kaan ne söylicektin? "dedim. Gülümsedi ve" Aslında ben söylemicektim Barış abim söylicekti. "dedi Barış abime döndüğümde" Deniz söylicekmiş. "dedi. Noluyo len? Deniz abim ise" Yeter be. Rüzgar abin çağırdı güzelim. "dedi. Rüzgar abim ise benden gözletini kaçırdı." Anladım ben. Altı üstğ bir çocukşa tanıştım diye bakışlarınızla öldürdünüz çocuğu be. "dedim. Uzay abim" E napalım o çocukta küçükken seni beğeniyordu. "dedi. Kuzey abimde" Evet. Ya seni hala beğeniyorsa. "dedi. Oflayıp kalktım masadan. Murat abim" Nereye? "dedi" Sanane. "diyip lavaboların oraya doğru yürüdüm. Hayır anlamıyorum ortada fal yok yumurta yok. Kafalarınızda ne kurguluyonuzki kardeşim.

🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩

                Basın toplantısı bitmişti. Bizde şu an Rüzgar abimin arabasında eve doğru gidiyoruz. Abim "Güzelim yorulduysan uyu" dedi başımı iki yana sallayıp "Eve gidip tıka basa doyana kadar uyuyamamki ben." dedim. Abim gülerek tekrar yola döndü. Ama fazla hızlı gidiyorduk. "Abi biraz yavaşlarmısın?" dedim. Abimin kaşları çatılırken bana döndü ve "Gecem sakin ol lütfen. Arabanın freni boşalmış." dedi. Ben korkuyla ona bakarken abim bir küfür mırıldandı. Ayy ben daha gencim. Ölemem. Tam o sırada karşıdan bir kamyon geldiğini görmemle hızla abime döndüm. "Abi. Abi kamyon. Lütfen bir şey yap." dedim. Abim direksiyonu diğer tarafa kırınca o tarafın uçurum olduğunu gördüm. Abim "Allah kahretsin!" dedi ve hızla üstüme kapandı. Ben ağlarken abim sürekli sakin olmamı söylüyordu. Resmen şuan uçurumdan yuvarlanıyoruz. Allahım tüm günahlarım o şerefsize.

Yazarınız ağzından

                     Araba uçurumun sonuna kadar yuvarlanmıştı. O sırada oradan geçen bir kaç kişi görmüş ve durmuşlardı. Araba patlamak üzereydi. Hemen ambulansa haber verdiler. Çok geçmeden hastaneye varmışlardı. Ama Gecenin durumu hiçte iyi değildi. İç kanaması vardı ve çok yaradı vardı. Rüzgar ise tüm ısrarlara rağmen ameliyathanenin önünden ayrılmıyordu. Kardeşini iyi görmeden iyi olamazdı. Tam o sırada babası aramıştı. Ne dicektiki. Kızın ölücek belkide ve oda oğlun yüzünden mi diycekti. Telefonu açtı ve "Baba. Biz kaza yaptık. Şu an bizim hastanedeyiz. Çabuk gelin." dedi ve telefonu kapattı. Gözyaşlsrı dinöezken o sadece Allaha yalvarıyordu. Eğer kardeşine birşey olursa yıkılırdı. O günki gibi...

           Savaş ailesi hastaneye gelmişti hemen. Kaana ve Denizede haver vermişlerdi. Herkes bir yere çökmüş ağlıyordu. Perişan haldelerdi.

          O sırada Gecenin üçüncü defa kalbi durmuştu. Doktorlar onu yaşatmak için ellerinden geleni yapıyorlardı. Ama fayda etmiyordu. Gece ya aikesi için savaşçı bir kız olup savaşıcaktı ve  gözlerini açıp herşeye inat hayatta kalıcaktı ya da bu savaşı kaybedip gözlefini sonsuza dek kapatıcaktı. Ama artık çok yorgundu bedeni. Bu yaşadıkları hiç kolay değildi. On yedi yıl şiddet gmrüp sonra hayatının yalan oldupunu öğrenmişti. Sonra yenş bir aileye ve yeni bir ortama girmişti. Daha onlara alışmaya çalışmaya vakti bile olmadan ön yargılı beş abi ve bir kardeşle baş etmeye çalışmıştı. Tam onlarlada herşey yoluna girerken akrabalarıyla tanışmıştı. Sonra birde kardeşi kaçırılmıştı. Bu kadarı ona çok fazlaydı. Ne kadar güçlü görünmeye çalışsada içinde fırtınalar kopuyordu. Yorulmuştu. Hemde çok yorulmuştu. Herkese gülümsemekten. İyi olmadıpı halde iyiyim demekten yorulmuştu. Belkide uyanıp savaşmaya devam edicekti ama herşey eskisinden farklı olucaktı. Gece eskisi gibi olmicaktı. Ya da gözlerini sonsuza dek kapatıcaktı ve bu savaşı kaybedicekti. Herşey ona kalmıştı. Ailesini bir kere toplamıştı. Ya tekrar dağıtıcaktı ya da birlikte yaralarını sarıcaklardı.

Ağlamaaawwkkk.

Ben alışkın değilim olum acıklı şeyler yazmaya.

Nasıl bölümdü?

Sezon finalimi yapsak lan bu bölümü.

İki ay ara versem nasıl olur?

Aslında güzel olur. Biraz d toparlarım herşeyi. Saha güzel bir şeyler yazarım. Ben bunu bir düşüncem. Hadi Allahaısmarladık. Kendinize iyi bakın.

Sizi seviyorum. ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️