4.bölüm

9.5K 369 8
                                    


"Yine nerdeydin ha? Pis sürtük. Anlaşılan sana güzel bir kemer lazım." dedi babam. Fazla geç kalmamıştımki. "Lütfen vurma baba. Lütfen vurma. Söz veriyorum bir daha geç gelmicem." dedim ama dinlemedi. Ben sadece yalvarıyordum. Gücüm sadece buna yetiyordu.

Murat SAVAŞ

Odamda oturmuş ders çalışırken bir anda gelen bağırış sesleriyle odamdan çıktım. Yukarı kattan geliyordu sesler. Herkes uyuduğu için duymamışlardı. Hemen yukarı çıktım. Odaya girdiğimde Gecenin uykusunda sayıkladığını gördüm. Sanırım kabus görüyordu. Ve çok terlemişti. Uyandırmaya çalıştım ama uyanmadı. Elimin tersini alnına koyduğumda resmen yanıyordu. Kendinde değildi. "Gece kalk. Gece uyan hadi." dedim ama uyanmıyordu. Sweat ve eşofmanını çıkarttım ve banyoya girdim. Suyu doldurup içine bıraktım. Daha çok aplamaya başladı. Ama kendine geliyordu. "Ç-çok soğuk. L-lütfen ç-çıkar b-beni." dedi. "Sadece bir dakka daha. Söz veriyorum bir dakka sonra çıkartıcam seni. Çok ateşin var." dedim. Sonra havlu alıp geri banyoya girdim. Hareket etmeye bile hali yoktu. Havluya sardım ve yatağına geri yatırdım. Kıyafet alıp giydirdim. Ama giydirirken sırtındaki yaralar ve karnındaki morluk dikkatimi çekti. Gerçekten şiddet görmüştü. Giydirdikten sonra odama gittim ve ağrı kesici kremi aldım. Geri geldiğimde uyanmıştı. "Biraz daha iyimisin?" dedim. Kafasını salladı. "Karnın için krem getirdim." dedim. Bişey demedi. Yanına oturdum ve tişörtünü sıyırdım. Masaj yaparak kremi sürdüm. "Teşekkür ederim." dedi. Gülümsedim ve "Bişeydeğil canım. Hadi sen uyu. Ben burdayım zaten bişey istersen söyle." dedim. Yana kaydı ve "Gel uzan. Boynun tutulur." dedi. Yanına uzandım. O uyumuştu bile. Arkası dönüktü. Ellerimi yavaşça saçlarına götürdğm ve yumuşacık saçlarını okşadım. Çok güzeldi saçları. Biraz daha yaklaştım ve saçlarını kokladım. Çok güzel bir kokusu vardı aklıma gelen anıyla gözlerimin dolduğunu hissettim.

Murat:13
Gece:3

İki kardeş evde tekti. Herkesin ya okulu yada işi vardı. Muratın okulu tatil olduğu için evde minik kardeşiyle kalıcaktı. Bakıcı Geceyi banyo yaptırırken oda odasında telefonla oynuyordu. Bir anda kapı açıldı ve Gece koşarak abisinin üstğne atladı. "Abiişşş. Ben geldiiiimmm." dedi şirince gülümseyerek. Murat kardeşini kendine çekti ve sıkıca sarıldı. "Güzelim. Özledim seni yaa." dedi. Sürekli okulda ya da dershanede olduğu için kardeşiyle fazla ilgilenemiyordu. Gecede abisine sarıldı minik kollarıyla"Bende abişim. Abiş bak ben bıcı bıcı yaptım. Saçlayım düzel kokuyomu. "dedi. Murat saçlarını koklayıp öptü ve" Çok ama çok güzel kokuyor birtanem. "dedi. Gece aklına gelen şeyle abisibe bakıp" Bebeğin yanına didelimmi abiş. Ben Bulut bebisi tok sevdim. "dedi. Murat bu dediğine gülümsedi. En küçük kardeşleri doğduğunda Gecenin kıskançlık yapacağını sanmışlardı ama o kardeşini çok seviyordu. Murat kardeşiyle birlikte Bulutun odasına girdi ve halının üstünde oturanve arabalarıyla oynayan kardeşini kucağına aldı. Daha 2 yaşındaydı. Ama gelişimi biraz geç olmuştu. Bu yüzden yaşıtlarına göre çok küçük görünüyordu. Murat kucağında Bulutla sallanan sabdalyeye oturdu ve Geceyide dizine oturttu. Gece kardeşini severken Muratta ikisini izliyordu. Sonra odanın kapısı açıldı. Tüm SAVAŞ ailesi burdaydı ve mutlulukla onları izliyorlardı. Çok mutlulardı.

Gece

Başımın ağrısıyla araladım gözlerimi. Yanuma baktığımda Murat bir kolunu karnımın üstüne koymuş kafasıda omzumdaydı. Kolundan tutup salladım "Murat. Hadi kalk okula geç kalıcaksın." dedim. Gözlerini açtı ve ilk önce olduğu duruma biraz şaşırdı. Sonra doğruldu ve yatak başlığına yaslandı. "İyimisin? Bir yerin ağrımıyor değilmi?" dedi. Gülümsedim "Hayır. Turp gibiyim." dedim. "İyi o zaman. Hadi kalkta kahvaltı etmeye gidelim. Annem kızmasın."dedi.Başımı salladım. O gidince banyoya girdim ve sıcak bir duş aldım sonra dolabımın önüne geçtim kot pantolon ve siyah bir sweat giydim ve saçlarımı tarayıp açık bıraktım. Aşağıya indiğimde Murat ve ben hariç herkes buradaydı." Günaydın. "dedim ve annemi, babamı ve Bulutu öpüp masaya oturdum. Babam" Günaydın kızım. "dedi. Sonra Murat geldi. Annem" Murat oğlum neden gözlerin şişmiş. Uykunu alamadınmı yoksa. Hastamısın? "dedi. Murat" Hayır anne. Hasta değilim. Dün akşam Gece ateşlendi onun yanında bekledim. "dedi. Babam endişeyle" Kızım iyimisin bir ağrın filan yok demi? "dedi." Hayır baba. Çok iyiyim ben. "dedim. Baba dediğimde yine herzamanki gibi gözlerinin içi parlıyordu. Annemde" Ayy kızım okula filan gitmesenmi bugün. "dedi. Ne kadar güzel lan annen ve baban olduğunu hissetmek. Çok farklı." Hayır anne iyiyim ben. Sorun yok. "dedim. Yine gözleri parlamıştı kadının. Tam o sırada çalan telefonumla hemen elime aldım. Barış abi arıyordu Kaanın abisi. Hemen açtım."Abi." dedim heyecanla. Kaandan sonra bana yardım eden tek kişi. Bu aralar işlerinden görüşemiyoruz. "Abicim. Şimdi sana bişey söylicem. Ama sakin olucaksın." dedi. Ağlıyordu. "Abi? Neden ağlıyorsun. Abi biribemi bir şey oldu Kaanamı bişey oldu yoksa. Abi söyle lütfen." dedim ağlarken. Kardeşime bişey olması düşüncesi bile kalbimin sıkışmasına sebep oluyordu. "Kaan... Kaza yapmış motorla şuan hastanede." dedi. Ağlamam şiddetlenirken ayapa kalktım ve "Ne? B-ben hemen geliyorum abi. Hastanenin konumunu at çabuk." dedim. Sonra dışarı çıktım. Şöför abiye konumu gösterdim ve arabaya bindim. Peşimden diğerleride geliyordu. Hastaneye gelir gelmez hemen içeri girdim. Ameliyathane ikinci kattaydı hemen çıktım. Barış abi duvarın dibine çökmüş kızarmış gözleriyle sadece boş boş yere bakıyordu. Hemen yanına gittim ve dizlerimin üstğne çökğp yanına oturdum. "Abi." dedim titreyen sesimle. Bana döndü vebeni kendine çekip sıkıca sarıldı. Hıçkırarak ağlıyorduk ikimizde. "O. İyleşir demi Gecem. İyleşir demi." dedi. "İyleşicek abim. İyileşicek o bizi bırakmaz." dedim. "Bırakmaz. Kaan bizi bırakmaz." dedi. Ayağa kalktım ve gözyaşlarımı sildim. Barış abiye elimş uzattım ve"Hadi kalk abi. Kaan bizi.böyle görürse çok üzülür. "dedim. Elimi tuttu ve kalktı. Birlikte koltuklara oturduk. Sonra Rüzgar geldi ve Barış abinin yanına oturdu." Merak etme kardeşim Kaan iyi olucak. "dedi. Barış abiyi nerden tanıyorduki." Tanışıyormusunuz? "dedim. Kafasını salladı ve" Evet şirketimizin ortağı. "dedi. Sadece başımı salladım. Tam o sırada doktor çıktı. Hemen etrafına toplandık." Doktor bey Kaan nasıl? "dedi Barış abi. Bende" Kardeşim iyi değilmi? "dedim. Doktor gülümsedi ve" Merak etmeyin. Delikanlı çok güçlü çıktı. Birazdan normal odaya alırız. "dedi ve gitti. Hepimiz yeni idrak etmiş gibi güldük ve Barış abiyle sarıldık." İyleşti Gecem. Kaan iyi. "dedi." İyi abi. İyi. "dedim bende. O sevinçle Murata sarılmıştım. Oda bana sarıldı. Sonra geri çekildim." Bir anda şey olunca şey olduda ondan şey ettim. "dedim saçmalayarak." Şey etmen sorun değil. Bende aynı şeyden şey ettim. "dedi. Bulut bir anda kahkaha atınca sinirle ına döndüm.

" NE GÜLÜYON BE!! " dedim. Ama Muratla aynı anda demiştik. Şaşkınca birbirimize döndük. Sonra ben geri Barış abinin yanına gittim.

            Hepimiz oturmuş Kaanın odasında uyanmasını bekliyoruz. Ben Bulutumla bir koltukta oturuyordum. Annemi ve babamı gönderdim. Yazık yorulmasınlar. Abilerde gitmek istemediler. Banane otursunlar öyle. Tam o sırada Barış abi "Uyanıyor." dedi. Hemen yanına gittim. Kaan "G-gece." dedi. Elini tuttum ve "Burdayım Kaan." dedim. "O. O adam. O adam yaptı Gece. Gitmelisin. Öldürücek seni." dedi ağlarken. Ona sarıldım ve sakinleşmesi için "Tamam. Ağlama." dedim. Sonra Bulut beni çekti ve "Tamam. İyidir o. Sen fazla sarılma." dedi. Kıskanç şey yav. Barış abide Kaana sarıldı. Sonra Kaan bana döndü "Gece git burdan. Bir süre ortada görünmemen gerek. O şerefsiz rahat durmicak." dedi. "Anlayamıyorum. Kızını aldı. Daha ne istiyo. Bendende kurtuldu. Amacı neki bu adamın." dedim. Kaan "O şerefsiz bu gerçek ailen gelmeden önce seni birine satmış. Adamda seni almaya gelipte bulamayınca babanı öldürmekle tehdit etmiş. Bu şerefsizde senden intikam almaya çalışıyor." dedi. Kan beynime sıçramıştı. Ulan yıllarca babamdır dedim ses etmedim. Sahte çıktı. Şimdi kimse tutamaz beni. Hızla kalktım. Murat kolumu tutup" Ne tapıcaksın? "dedi." Yıllarca babam dedim ses etmedim. Ama artık kimse beni tutamaz. Ne yapıcağımı çok iyi biliyorum ben. "dedim. Kaan anlamış olacakki güldü ve" Bencede zamnı gelmişti. Ama tek gitme yinede. Biri yanında gelsin. "dedi. Kuzey" Ben geliyorum. "dedi. Birlikte hastaneden çıktık. Bekle ulan bekle. Gelip o gözlerini oyup eline vericem.

BENİM AİLEM| TAMAMLANDI         ^_^"Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt