🍁 HARELERİNDEKİ NEFRET🍁

9.Bölüm

"Çıldırdın mı sen ? Hemen dışarı çık "

"Küvete gir, Selin "

"Hayır "

"Seni kucağıma alıp o küvete sokmak benim iki dakikamı bile almaz bunu biliyorsun değil mi ? İşte tam da bu yüzden güzellikle dediğimi yapmanı istiyorum "

Selin, bunun iyi bir fikir olmadığını biliyordu. Bugün yaşadıkları zaten çok ağır gelmişti. Tekrar aynı şeyler olursa ne olacaktı ? Emir, kendini kaybeder genç kıza dokunursa ne olacaktı? Eğer böyle bir durum olursa, Selin bir daha asla kendine gelemezdi.

Ama diğer yandan o gün Emir 'in onu kurtardığını da biliyordu. Selin 'i kurtarmış, onu kendi odasına getirmiş ve yaralarını tek tek bantlamıştı. Genç kızın korktuğu şey Emir değildi. Selin,onun öfkesinden korkuyordu.

Emir 'in bitmek bilmeyen öfkesi şuan için sadece geri plana atılmıştı. Selin kendine geldiğinde Emir, yine kötü bir adam olacaktı. O bunu istemiyordu.

"Kafanda ne kuruyorsun sen ? Bak Selin sadece yardım etmeye çalışıyorum. Lütfen güven bana. Sana söyledim korktuğun gibi bir durum gelişmeyecek "

"Sana nasıl inanabilirim? Beni kaçırıp bu eve tıkan, hücreye benzeyen o odada koca bir gece geçirmemi sağlayan, beni annemle tehdit edip başıma tüm bunların gelmesine sebep olan sen değil misin ?"

"Evet benim, tüm bunları yaptım çünkü sen benden en değerlimi aldın. Fakat ben bu kadar adi bir insan değilim. Bugün yaşadıklarından sonra sana yeniden bir travma yaşatmayacağim"

Selin, Emir 'e güvenmek istiyordu. Ama hala emin değildi. İnsan bir kere kırıldı mı tekrar eskisi gibi olamıyordu. Eskisi gibi güvenemiyor eskisi gibi bakamiyordu. Ama genç kızın başka çaresi yoktu. Emir dediğim dedik bir insandı. Çekinerek de olsa belindeki beyaz havlu ile küvetin yanına doğru ilerledi.

"Ne bakıyorsun Selin hadi gir artık "

"Havlu ile mi ?"

Emir çapkın bir gülüşle genç kıza bakti. Onun gayri ihtiyari sorduğu bu soruya gülümseyerek yanıt verdi.

"Sen bilirsin güzelim istersen onları da çıkartabilirsin"

Selin'in yanaklarinin al al olması ile Emir daha çok gülmeye başlamıştı. Ona doğru bir adım atti. Selin üzerine doğru gelen adamla geriye sendelendi. Emir bedeni beyaz havlulara sarılmış kızı, belinden kavradı ve kendine çekti. Dudakları arasında çok az bir mesafe vardı. Selin bu durumdan rahatsız olmuştu. Üstündeki havluyu yukarı doğru çekti. İnce bilekleri havlunun kenarlarını arkadan tutuyordu. Eğer bıraksaydı, Emir 'in karşısında çırılçıplak kalması kaçınılmaz olurdu. Emir kızın belindeki elini hareketlendirdi ve Selin'in elinin üstüne koydu.

"Şimdi bu havluyu bıraksan ne olur biliyor musun? "

Selin telaşla hareketlendi. Emir 'le yakın olmamalıydı. Kalbi deli gibi atıyordu. Aklına gelen tüm sözleri unutmuştu. Emir 'e bağırmak istiyordu. Bu yaptığının yanlış olduğunu ona söylemek istiyordu.

"Cevap ver bana, Selin. Duymak istiyorum "

"Beni rahat bırak Emir. Konuşmak istemiyorum"

"Eğer ellerimizi bu havludan çekseydim..."

Emir, Selin 'in üstüne koyduğu elini yavaşça aşağı doğru çekti. Kızın gözlerindeki tutkuyu görüyordu. En az Emir kadar Selin de istiyordu, genç adamın yakınında olmayi. Fakat kızı daha fazla korkutmak istemedi. Bugün kötü şeyler yaşamıştı. Her ne kadar Selin 'in kalbini çelebileceğini düşünse de bunu yapmayacaktı. Yarım bıraktığı cümlesini tamamladı ve genç kızdan uzaklaştı.