Yapbozma.
#Kina - can we kiss forever?
Blackpink - the happiest girl#
Keyifli okumalarr ^^
☄️
"Kendi kendimizin alacakaranlığındaydık." dedi Asır. "Ama böylesi akşamlar sonsuza dek sürebilirdi."
Yeni başladığı o kitabın henüz ilk sayfasında içine çekildiğimi hissettiren cümlelerle karşılaştım ve bu kucağında daha rahat bir pozisyon almamı sağladı. Dikkatimi ona verdim, açık tüm algılarımla sadece onu hissediyor ve onu işitiyordum. "...Böylelikle kendi isteğimizle kendimizi batırmayı, eziyetsizce öldürülmeyi kabullenmeyi yeğlemiştik. İşkenceden kurtulmak için intihar eden bir ölüm mahkumunun o içinden çıkılamaz durumu içindeydik."
Fiziksel veya ruhsal bir ızdıraptan kurtulmak için intihara yeltenmek yağmurdan kaçıp doluya tutulmaya benzemiyor muydu? Asır da benim gibi düşüncelere dalmışken okumayı bırakmıştı. Kitabı kapatarak baş ucuna koyduğunda merakla ona baktım.
"Sıkıcı."
"Hayır," meyve tabağından aldığım dilimi ağzıma attım. "Ben beğendim."
"Başka planlarım var."
Ağzına uzattığım meyveyi aldı, çiğnemeye başladı. "Nedir o?"
"Balık tutalım diyorum."
"Balık mı?" ona doğru döndürdüm başımı. Yüzümü neşe sardı. "Hep tutmak istemiştim."
"Hmmm?" gözleri dudaklarıma yöneldi. Gülümsememin izleri yavaşça silikleşirken, sadece izledi. "Neden hiç söylemedin?"
Tek omzumu silktim. "Bilmem. Aklıma gelmedi."
"Tüm eksikliklerimi bilmeni isterim," dedi. Elleri saçlarımla oynadı. "Tüm ihtiyaçlarımı, tüm hayallerimi. Neden benimle hiç bunları paylaşmıyorsun?"
"Bilerek yaptığım bir şey değil ama," yüzüne baktığımda ciddi bir ifade takındığını gördüm. "Hey, neden astın suratını?"
"Yok öyle bir şey."
"Bu ifade ne o zaman?" güldüm. Ellerim yüzüne uzandı. Düz bir çizgi halini almış dudaklarına dokundum. "Basbayağı somurtuyorsun şu an."
"Güldür o zaman beni,"
"Ne yapayım?" ona sırnaşarak sorduğumda gözlerinde belirgin bir ışık var oldu.
"Aslında, pek bir şey yapmana gerek yok." elleri yüzümü kavradı. "Yüzünü her an bu kadar yakından görebiliyor olmak beni mutlu ediyor. Sadece benden hiçbir şeyini saklama, olur mu?"
Böyle cümleler kuruduğunda, cümleleri böyle tatlı isteklerle son bulduğunda dünyanın en mutlu insanı ben oluyordum sanki. O an gözüme o kadar sevimli geliyordu ki ona duyduğum aşkı hissediyordum, her zerremde.
"Olur. " dedim sakince, gözlerimi güzel gözlerinden çekmeden. Gözümü bile kırpmadan ona bakma isteği haklıydı. Ona nefes bile almadan bakmak istiyordum.
Bana daha sıkı sarıldığında ben de kollarına sarıldım. "Bu arada sana sadece şikayet ve isteklerimi söylememezlik etmiyorum. Sana hoşuma giden şeyleri de söylemiyorum."
Ona doğru döndüğümde eli çeneme kaydı, baş parmağı yavaşça çenemi okşarken gözleri dudaklarıma düşmüştü bile. "Nasıl açacağım o çıldırdığım dudakların kilidini peki?"
