The concert ended well. Everyone enjoyed every part of it, especially the korean vibees who really paid for it, makita lang at makasama sila kahit sa isang gabi lang. Bago pa matapos ang farewell song at message ng VBN sa fans nila, tumayo na agad si Anne at lumabas ng stadium para lang matawagan ang isa sa pinaka-importanteng tao sa kanya sa lugar na 'yon.
*Phone ringing*
"Annyeonghaseyo, Manager?"
"Anne? Is this you?" paniniguro nito kung tama nga ba na ito ang kausap niya.
"Yes, Manager. It's me."
"Hm, I see. Wait, how did you-- are you in korea right now?!" gulat na tanong nito sana napasapo pa sa noo niya.
"Yes manager, I'm back. But, can you help me please? I need to prepare a surprise before the concert ends. I'm here outside the stadium right now. Thank you!"
"Oh! Okay, I'll be there, just wait a second."
Wala pang limang minuto pagbaba ng tawag, agad na dumating si Manager Kim sa harap ni Anne. Hindi na rin sila nagkamustahan pa tungkol sa ibang bagay dahil wala nang sampung minuto ang itatagal pa ng VBN sa concert stage. Kaya agad na humingi sila ng kaunting tulong sa ibang staff na tapos na din sa kanilang ginagawa sa loob ng waiting room o make up room. Eksaktong pagtapos ng pag-aayos nila sa loob, agad na narinig ni Anne ang yapak at tawanan ng members. Nangunguna na dito ang tawa ni Seb, ang pinaka-matanda pero pinaka-maingay sa kanilang lahat.
Pagbukas na pagbukas ng pinto ni Seb, ganun na lang din kalakas ang sigaw na nagawa niya sa gulat ng makita si Anne sa loob nito na may hawak na isang kulay tsokolate na congratulatory cake.
"Anneeeeeeeeeeeeeeee!!!!!!!!!!!!!! Omo! Omo!!! Anne is here!!" paulit-ulit niyang sigaw habang patakbo kay Anne para salubungin ito ng yakap.
"Ooooops!! Stop there oppa! I'm holding a cake!" kabadong sigaw pa nga niya dahil alam niya kung gaano kacareless ang isang to. Baka masayang pa ang pinaghirapan nila.
"Waaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!! Anneeeeeeeeeeeeeeeee!!!! You're hereeeeeeeeeeeee!!" gulat nalang din niya ng nagsigawan na nga ang iba pang kamember nito.
Ganon lang kadaling masabi na ang kalmado ni Anne sa mga oras na iyon dahil sa ikinikilos niya. Pero sa totoo lang, para na siyang kinakain ng lupa dahil hanggang ngayon, di niya alam kung paano muling haharapin si Yuki pagkatapos nilang magkita nito during the concert. Kinakabahan siya na baka hindi nito mapantayan ang saya na ipinapakita ng mga ka-miyembro niya sa kanya dahil una pa lang, sinabihan na siya nito na wag nang pumunta pa sa korea para dito.
"Okay, since you're all here.. Let's sing and then blow the cake together!" sabi niya sa mga ito.
"Okay, let's do it!." sigaw ng lider na si Steven, kaya agad na silang kumanta at nag celebrate sa mga oras na yon.
Habang nagaayos ng gamit si Anne, hindi pa din siya matigil ng kakaisip dito kung paano na ang gagawin niya o kung paano nga ba siya magpapaliwanag kay Yuki. Pero ganun na lang din ang pagkagulat niya ng biglang may yumakap sa kanya mula sa likuran ang pilit na siniksik ang ulo nito sa leeg niya saka nagsalita ng pabulong.
"Are you mad at me? Have I done something wrong? Is it because I didn't make my promise to call you last time?? Sorry.." sabi nito.
Gulat na gulat siya ngayon ng biglang umakto si Yuki ng ganto. Hindi niya kasi inakala na ganito ang magiging response nito sa kanya ngayon.
"Hey, can you talk to me? I said, I'm sorry." saka siya pinilit nito na humarap sa kanya saka tumitig ng maayos. "How are you? When did you land here? Anne, can you speak up? You're not mad at me aren't you?" tuloy-tuloy na tanong nito sa kanya.
"What?"
"Huh, what, what?"
"Yuki, are you serious right now?" pagtataka pa ngang tanong ni Anne dito.
"What serious? Of course, I'm serious. Why?"
"Are you not mad at me, because I'm here? You're disappointed in me a while ago when you saw me, right?"
"Huh? Of course not. I was just shocked to see you here. " pagtanggi nito sa sinasabi niya.
Ipinaliwanag ni Yuki na nagulat lang talaga siya na nandoon si Anne, pero hindi naman siya galit o ano nang makita niya ito. Dagdag pa niya, he was just worried kay Anne pati na din sa sasabihin sa kanya ng pamilya nito. Nasabi kasi ni Anne nung nakaraang linggo na sinugod sa ospital ang daddy niya at kailangan operahan sa puso. Hindi din ganoon ka-dagsa ang tao sa restaurant na pinag-mamay-arian ni Anne sa Rizal kaya wala silang pera masyado para sa pambayad ng hospital bills ng daddy niya tapos, pupunta pa siya dito sa bansa kung nasaan siya, para lang makita siya. Iniisip niya tuloy na kasalanan niya na nagsasayang pa ito ng pera para sa kanya.
...💭💭
