🧸បង្ខំការប៉ះមហាមិត្ត💗_6_

Start from the beginning
                                    

«ហ្ហើយ!!!! ចាំនឹងសិនហើយ ចាំយើងទៅលាយទឹកក្តៅឲ្យ» នាយថាហើយក៏ចូលបន្ទប់ទៅលាយទឹកក្តៅរាងតូច ក្រែងល៎បំបាត់ការឈឺចាប់ខ្លះ ។

2នាទីក្រោយមក

«រួចហើយ»

«យើងមិនមានខោអាវ»

«នេះ!!!ពាក់សិនទៅ» ជុងហ្គុកឈងយកអាវសឺមីពណ៌សមួយឲ្យអ្នកកំពុងអង្គុយក្តោបភួយជាប់។

«យើងទៅមិនរួច» ថេយ៉ុង

«អឺ!!!យើងបីក៏បាន» ជុងហ្គុក ក៏លើកបីរាងតូចទៅបន្ទប់ទឹក។

«ងូតហើយហៅយើង»

«អឺ!!!!» ថេយ៉ុង និយាយទាំងគ្មានអារម្មណ៍

.......

15នាទីក្រោយមក...

ថេយ៉ុង ស្លៀកពាក់រួចជាស្រាច់ តែទម្រាំតែស្លៀកពាក់ហើយក៏ប្រើពេលយូដែរព្រោះគេនៅឈឺ ឈឺឡើងញ័រជើងអស់ហើយ។

«ជុងហ្គុក!!!»

«ទៅហើយ ទៅហើយ»

«មោះ អឹប!!!!» ជុងហ្គុក ខ្ជិលឲ្យនាយតូចដើរក៏លើកបីមកដាក់លើពូក

........

«ឯងដើរបានអត់???» ជុងហ្គុក សួរទៅនាយតូចដែលកំពុងធ្វើមុខមក់ៗមកកាន់គេ។

«.....» ថេយ៉ុង មិនឆ្លើយតបក៏ក្រវីក្បាលជំនួសការឆ្លើយ។

«ឯងប្រុងឲ្យយើងបីឯងទៅក្រោមឬ???»

«យើងឈឺ ហ្ហឹក យើងដើរមិនបានទេ ហ្ហឹក» ថេយ៉ុង ក៏ទឹកភ្នែកទឹកសំបោរម្តងទៀត។ចំណែកឯនាយក៏មិនចង់ឃើញទឹកភ្នែកគេ មានតែតាមដំណើរសិនហើយ ព្រោះខ្លួនជាអ្នកធ្វើឲ្យគេឈឺ

«អឺ!អឺ ឈប់យំយើងបីក៏បាន ឯងដេកវិញសិនទៅ យើងងូតទឹកម្តង »

«អឹម!!!» ថេយ៉ុង ងក់ក្បាល ទាំងក្នុងចិត្ត គិតថា ហេតុអីមកត្រូវជាមិត្ត នាក៎ ជាមិត្តភក្តិនិងគ្នា នាក៎ ហេតុអីក៏ទៅធ្វើរឿងចឹងទៅវិញ? ឬមកពីជាតិស្រាម្សិលមិញ? ហ្ហើយ មិនចង់គិតទេ។

«ហ្អើយ!!អាថេ!!នេះមិត្តភក្តិឯងណា!!» ថេយ៉ុង ស្តីបន្ទោសឲ្យខ្លួនឯង ហេតុអីត្រូវជាកំពូលមិត្តម្នាក់នេះ???

10នាទីក្រោយមក

ជុងហ្គុក ចេញមកទាំងខោអាវស្រាប់ ក៏ទៅជិត ថេយ៉ុង

🧸បង្ខំការប៉ះមហាមិត្ត💗[Complete✓]Where stories live. Discover now