နွေဦးသစ်ပင် နေ၀င်တိမ်တိုက် {Spring Trees and Sunset Clouds}

အခန်း (၂)

သူသည်"အလုပ်"ကိုစတင်လုပ်ကိုင်ခဲ့ကတည်းက ရှားရှားပါးပါး"ဆန်ထမင်း"ကို အမှန်တကယ်ပင်စားခဲ့ရသည်။ သူ၏အစားအသောက်တို့သည် ဆန်ခေါက်ဆွဲ၊ ဆန်ပြုတ်နှင့် ဆန်အနှစ် အစရှိသဖြင့်..... တို့ပါ၀င်ကြသည်။ ၎င်းတို့မှာ ထမင်းချက်အဒေါ်ကြီးမှ သူ့အားဂရုစိုက်သည့်အတွက် အဆာပလာများနှင့် ဆန်များအထူးတလည်ထပ်ထည့်ပေးထားသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာများဖြင့်ပြည့်နှက်နေသော အစားအစာများဖြစ်ခဲ့သည်....။

ခရိုင်ရုံးရှိ ပရိဘောဂများကို ဖျတ်ခနဲကြည့်ရုံနှင့်ပင် လုံလောက်ပါသည်။ ဘယ်လောက်တောင် ၀မ်းနည်းစရာကောင်းသည့် မြင်ကွင်းပါလိမ့်။ သနားစရာကောင်းလောက်အောင် ဆင်းရဲလှသည့်အခြေအနေက နေ့အချိန်ကဲ့သို့ပင် ထင်ရှားလွန်းလှသည်....။

လေးစားမှုမဆုံးရှုံးစေရန်(အထင်သေးမခံရစေရန်) ထိန်းသိမ်းထားရန်လိုအပ်သည့် တစ်ခုတည်းသောတရားရုံး၏ ဧည့်ခန်းမှအပ အခြားနေရာများမှ ပရိဘောဂများမှာ ခေတ်တုံးနေပြီး ဆေးကွာလျှင်ကွာ မဟုတ်လျှင် ဒေါက်များဖြင့်တွဲချည်ထားရသည်။

ခရိုင်တရားသူကြီး၏ အိပ်ခန်းတောင်မှ အကောင်းကြီးမဟုတ်ခဲ့ပေ။ အမှန်တကယ်တော့ ပိုလို့တောင်ဆိုးပြီး လွန်စွာ... လွန်စွာ ရိုးရှင်းပါသည်။ စာအုပ်စင်၊ ခုတင်နှင့် ခြေထောက်ကျိုးနေသော ခုံငယ်လေးတစ်ခုအပြင် ဘာမျှမရှိ။ အ၀တ်ဘီရိုလေးတောင်မှ မရှိပေ..! ခုတင်၊ စာအုပ်စင်နှင့် ခုံများ၏ ခြေထောက်တိုင်းတွင်
သစ်သားပိုင်းများကပ်၍ သံရိုက်ထားရသည်။ အမှန်အတိုင်းပြောရလျှင် အကယ်၍အ၀တ်ဘီရိုရှိလျှင်တောင်မှ သုံးစရာနေရာမရှိ..။ တရားသူကြီးမင်း၏ ခုံပေါ်တွင် အ၀တ်အစားသုံးစုံသာရှိပြီး တစ်စုံမှာတရား၀င်ရုံးအ၀တ်အစားဖြစ်ကာ နောက်နှစ်စုံမှာ သာမာန်လဲလှယ်၀တ်ဆင်ရသည့်အ၀တ်အစားများဖြစ်ကြသည်။ အလွန်တရာနုံချာလွန်းလှပေသည်....။

ယခုကဲ့သို့ဟောင်းနွမ်းစုတ်ပြတ်နေသောပြည်နယ်တွင်  သူ့ကိုယ်သူရပ်တည်ရန်အတွက် ဤခရိုင်တရားသူကြီးမင်းက အဘယ်မျှဆင်းရဲမွဲတေသနည်းဆိုသည်ကို သိလို‌ဇောဖြင့် သူ့စိတ်ကိုပင်အောင့်မျက်သွားစေသည်။  သို့သော်လည်းထိုနေရာတွင်လအနည်းငယ်အလုပ်လုပ်ကိုင်ပြီးသည့်တိုင် သူနှင့်‌တွေ့ဆုံရန်အခွင့်အရေးမရခဲ့ပါ။ တရားသူကြီးမင်းက သူ့ကိုရှောင်နေခြင်း သို့မဟုတ် ထိုကဲ့သို့သောအကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့်မဟုတ်ပါ။ ပြဿနာမှာ သူတို့တွေ့ဆုံရန်အခွင့်အရေးမရခဲ့သောကြောင့်သာဖြစ်သည်။