O SENSİZ MAHVOLDU ALEX

9 0 0
                                    

ALEXTEN

kapının önündeydi bana bakıyordu nasıl bakıyordu özlemlemi daha bunları ayıracak kadar gelişmemiştim bile "s-senin ne işin var burda" tek söyleyebildiğim buydu öylece baktı yüzüme cevap vermedi sanki benden bişi yapmamı bekliyormuş gibi bakıyordu bana "s-sana gelme demiştim neden geldin y-yoksa beni demi öldürüceksin s-sırrını bildiğm için" bunu söylediğime ben bile şaşırmıştım kafası yere eğikken birden kaldırdı kafasını tam gözlerimin içine baktı sinirli bakıyordu o an anlamıştım çok yanlış şeyler söylediğimi "s-sen n-nasıl böyle bir şey dersin sana sana asla zarar vermem alex bunu en iyi sen biliyorsun" aslında önceden biliyordum kılıma zarar gelse dünyayı yıkabilecek biriydi o ama artık onun hakkında bildiklerimden emin değildim "b-ben senin hakkında tek birşey biliyorum " yalvarır bir şekilde bakıyordu bana umursamadım başlamıştık bile burdan geri dönemezdim "o da canavar olduğun.." o an bitmişti işte yere yığılmıştı onu böyle ilk defa görüyordum son olucaktı da bir daha görmicektim onu istemiyordum birden hıçkırıkları ve çığlıkları yükseldi umursamadım beni sevdiğini biliyordum ama artık eskisi gibi bakamazdım ona "artık seni istemiyorum defol git hayatımdan" olabildiğince soğuk çıkmıştı sesim buna ben bile şaşırmıştım ağlamaktan başka bişi yapmıyordu yere yığılmış ağlıyordu öylece kafasını bile kaldırıp bakamamıştı bana annemle babam odaya girmiş yerde öylece ağlayan kıza baktılar sonra bana döndü bakışları şaşırmışlardı onu bu kadar yaralayanın ben olduğuma inanamamışlardı  " anne onu çıkar evden artık dove diye biri yok benim için" durdum "onu tanımıyorum" daha fazla dayananmamış olucak ki kafasını kaldırdı kızarık gözleri ile bana bakıyordu "özür dilerim bir canavar olduğum için " demişti bunu ilk kez söylemiyordu ilk canavar olduğunu dile getirdiğimde de aynısını yapmış son kez öpmüş kaçmıştım ordan "özür dilerim " bekledi biraz pür dikkat diyeceklerini dinledim"belkide ölmeliyim değil mi" bunu beklemiyordum o hep güçlü biriydi ölmesi gerektiğini dile getiriceğini hiç düşünmemiştim dolu gözlerimden sonunda bir yaş akmıştı  "yinede seni sevmeyi bırakamıyorum" "bunun içinde üzgünüm.. eminim bir canavar tarafından sevilmek berbattır" öyle miydi peki ben neden berbat hissetmiyordum gözlerini benden ayırmış babama dönmüştü "ne kadar artık hayatınızda olmasam da lütfen bu evi kendinizinmiş gibi kullanın ve lütfen bana kira falan göndermeye kalkışmayın" ardından bir daha bana bakmadan evi terk etmişti ben evden defolun demesini beklerken beni tekrar şaşırtmıştı "oğlum ne oldu neden bu kadar kırdın onu" annem dönmüştü bu sefer bana onlara ben söyleyemezdim benim nefretim ona çoktu bile onlarada söyleyip ondan nefret ettirmek bokunu çıkarmak olurdu "bunu benden öğrenemezsiniz onunla konuşursunuz ayrıca artık onun hakkında konuşmak istemiyorum" babam biraz sinirli bakıyordu bana "alex dediğinin farkında mısın o kız anneni kurtardı ameliyat parası verdi seninle oldukça çok ilgilendi biz yokken sana baktı ne oldu da bu kadar değişti birden aranız ki dove böyle olmasını istemediğini oldukça belli etti dışarda çığlıklarını duyduğumuzda nasıl korktuk biliyor musun...oldukça korktuk"durdu peşinden annem girdi söze "bebeğim seni onunla görüşmeye zorlayamayız ama bence ne olduysa bile bu kadarını hak etmediğini biliyoruz bunu bir düşün eğer istersen ortaya çıkardığın kırıkları birlikte toplayabiliriz hm" gülümsemiş babamıda alıp odadan çıkmıştı gerçekten fazla mı olmuştu bunlar ama o bir katildi evet bunu bilerek onunla görüşmüştüm ama o adamları öldürdüğünü görmek tüylerimi diken diken etmişti napabilirdim korkmuştum daha sonra söyledikleri doluştu zihnime 'bir canavar olduğum için üzgünüm' 'yinede seni seviyorum' 'eminim bir canavar tarafından sevilmek berbattır'daha sonra o cümle geldi aklıma 'belkide ölmeliyim değil mi' yapar mıydı kendine zarar verir miydi......... aradan bir hafta geçmişti hala tam anlamı ile onsuz olmaya alışamamıştım "alex aşağıda seni bekleyen bir kız var gidip ona bir bak tatlım" kimdi ki bu kim olabilirdi yani merakla yataktan çıkmış aşağı inmiştim kapıya ilerleyip baktığımda tahmin edemiceğim biriydi "alex onu görmen gerek o sensiz mahvoldu" kaşlarım kalkmıştı "n-ne nasıl" demiş ellie ablaya baka kalmıştım

ANGEL OF DEATHWhere stories live. Discover now