from athlete to dealer

chapter 1

'Plas over de teststrip en wacht 2 minuten op je resultaat....' Ik kijk moeilijk naar de bijsluiter die ik al een tig keer heb gelezen. 'Plat neerleggen als je klaar ben he!!' Samia mijn zusje die een paar jaar jonger is bonkt op mijn badkamer deur alsof ze erin wilt. 'Waarom laat je je zusje niet binnen joh.. het is niet alsof ik je nooit heb zien plassen hoor!!' Sissend bonk ik terug op de deur. Ze schreeuwt heel het huis bij elkaar alsof ik geen buren heb. Met moeite neem ik de test en zet hem plat op de wasbak. Dit zijn altijd de langste 2 minuten ooit... Ik was me handen en kijk rond in me badkamer. We hebben dit huis pas een paar maanden geleden gehuurd dus alles ziet er gloednieuw uit. De muren zijn matt zwart, de vloer heeft glanzende wit met zwarte tegels, de wasbak ziet er glimmend wit uit en door de grote spiegel met felle witte lichten ziet alles er nog mooier uit, een echt zwart wit thema hebben we gekozen. Weer bonkend op de deur haalt Samia me van me gedachtes. 'Twee minuten zijn al om hoor laat me naar binnen!!' Me maag maakt meteen een knoop. Met trillende handen open ik de deur en voor dat ik me hand van het slot heb afgehaald stormt Samia al naar binnen. Ze pakt de test en kijkt meteen alsof het niks is. Misschien is het ook niks voor haar sinds ze nu al voor de zoveelste keer met me samen een zwangerschapstest doet. Ik durf niet naar haar gezicht te kijken zodat ze niet met haar emotie verraad wat de test uitslag is "Ya rabi laat de test alsjeblieft positief zijn..." 'Haaaalllooooo aarde aan Kaoutar??' Ik schrik op uit me gedachtes en kijk haar aan. Haar gezicht verraadt niks ze kijkt blij maar ook meelevend. Ik trek de test uit haar hand om mijn maag te verlossen van de knoop. 'Het spijt me zusje ik weet hoe graag je dit wilt' Zegt ze voordat ik me de test realiseer. 1 streepje. De test is negatief.

'Misschien moet je langs de gynaecoloog gaan, als je ze verteld dat je een kinderwens hebt zullen ze je helpen.' Samia trekt weer een meelevend gezicht. Ik begin lichtelijk geirriteerd te raken aan haar gezichtsuitdrukkingen, maar ook omdat dit nu al de 6de negatieve test is in een halfjaar, en goedkoop zijn ze ook niet. 'Samia ik heb nu echt geen zin in je nu kom morgen maar terug ja' zeg ik zo droog mogelijk. 'oke' zegt ze op een droge toon. Ze is dit soort woorden gewend van me. Ik zeg wat ik denk en vooral tegen haar sinds ze familie is. Samia verdwijnt uit de badkamer en laat haarzelf uit. Als ik de voordeur hoor sluiten beneden verlaat ik de badkamer en loop richting de slaapkamer. Ik plof op bed en verzink in me gedachtes. 'Samia heeft gelijk ik moet een dokter inschakelen die me kan helpen maar waarom ben ik zo koppig? Dit beïnvloed niet alleen mij maar ook mijn man die net zo graag een kind wilt als ik.' Daarna schiet Younes in me gedachtes. Hij is sinds we zijn getrouwd de beste echtgenote geweest die een vrouw kan wensen en ik kan niet eens de simpele taak uitvoeren om zwanger te worden. Ik pak me telefoon om Younes te appen

loml <3

hey schat..

hey wat is nou het verschil tussen amandelmelk en gewone melk?

hmmm.. ik weet niet of ik het goed heb maar misschien ligt het aan de amandelen?

ha. ha ik bedoelde welke er beter is -_-

haal gewone melk younes niet moeilijk doen

oke oke oke.. maar wat is er aan de hand?

niks niks vertel je het wel als je thuis bent.. ennehhh kan je misschienn..

je triple chocolate ice cream zit al in het mandje

pff je kent me als 1 van de beste love you xxx

dat zeker ja love you too

Ik verlaat de app en staar naar mijn vergrendelscherm. Het is een foto van mijn en Younes op onze bruiloft. Ik zucht, mijn bruiloft is 1 van de mooiste gebeurtenissen van me leven en voelde me zo speciaal die dag. Ik loog niet over dat hij me het beste kent. Ik ben nogal open maar soms voelt het alsof hij mijn gedachtes leest voordat ze in me gedachtes zijn. Soms is dat best creepy maar tegelijkertijd voelt het zo vertrouwd en veilig. Ik besluit om in plaats van te dagdromen over mijn man maar eens onder de douche te stappen om weer hetzelfde verhaaltje voor te bereiden als de afgelopen 5 keer. Ik vraag me af of hij nu twijfels heeft over onze huwelijk. Maar ik schud die gedachtes meteen uit me hoofd. Zoiets zou hij nooit denken dat kan ik met 100% vertrouwen zeggen!

Nadat ik uit de douche stap verkleed ik me in iets comfortabels en loop naar beneden toe om op de bank wat tv te kijken. Precies wanneer ik zit hoor ik de deur opengaan. Younes komt met 3 volle tassen de deur ingelopen. De boodschappen zijn zwaar maar in plaats van direct naar de keuken te lopen maakt die eerst een pitstop bij mij om me een kus op me voorhoofd te geven. Wat cuuuteee!! Hij draait zich weer om en vraagt met zijn rug naar me toegekeerd hoe mijn dag was terwijl hij struggelt om zijn weg naar de keuken te banen. Ik vertel hem dat mijn dag gewoontjes was. Vandaag is woensdag en dat is mijn vrije dag altijd. even een relaxed vrij dagje vol met niks doen. Nadat hij een kwartier in de keuken staat om alle boodschappen op te bergen loopt hij naar de bank en ploft naast me neer en geeft me het ijs waar ik om vroeg. Als een 5 jarig kind open ik het bakje en neem een hap alsof ik nog nooit eten heb gezien. 'Rustig aan jij binnenkort moet ik 2 kinderen verzorgen in plaats van 1.' Meteen maakt mijn maag weer een knoop en heb ik gelijk geen zin meer in mijn ijsje. Mijn reactie op zijn opmerking gaat niet onopgemerkt en zonder het te hoeven zeggen weet hij al wat ik denk. Er is nog geen kind op komst.

'Het spijt me zine van me ik weet hoe moeilijk dit is voor je.' Ik blijf stilletjes naar me ijs staren hoe het smelt in mijn gloeiende handen. Ik kijk naar Younes die een medelevende blik toont wat me door 1 of andere reden irriteert, net als bij Samia. Het laat me zwak voelen.

'Ga anders langs de dokter misschien kan die je medicijnen voorschrijven ofzo?' Zegt Younes met een overtuigende stem. Ik kijk hem aan met een domme blik. 'Ja je kan bij kruidvat babypoeder halen naast de zwitsal zodat je baby krijgt.' Zeg ik met een sarcastische stem. Ik heb vaak de neiging om sarcastisch te doen in serieuze momenten. Ik snap wat die bedoelt maar de opmerking was gewoon zo dom dat het me irriteerde. 'Luister je moet die sarcastische opmerkingen niet maken bij mij ik kan er niks aan doen dat je niet zwanger word.' Zijn opmerking verbaast me voordat het me kwaad maakt. Ik kan gewoon niet geloven dat die dat zegt. We hebben de mogelijkheid besproken ja maar ik heb hem duidelijk aangegeven dat hij dat niet moet opbrengen. Zijn eigen opmerking verbaast hem zelf ook en meteen beginnen de verontschuldigingen. 'Het spijt me Kaoutar je weet dat ik het niet zo bedoelde vergeef me alsjeblieft.' 'mhm' Is mijn reactie ik heb geen energie om hem te vergeven nu terwijl ik ironisch gezien niks heb gedaan vandaag. 

Younes switched meteen van onderwerp. 'Yassine is geselecteerd voor nederlands kampioenschap.' Dat nieuws zou me blij moeten maken. Yassine is een jongetje die we trainen in onze kickboksschool. Zijn vader is een goede vriend van Younes en geeft hem naast het lesgeld ook altijd wat extra's voor de school zelf. En met wat extra's bedoel ik veel extra's. Zijn vader is een erg rijke man. Wat die precies doet weet ik niet, dat heb ik me ook nooit afgevraagd eigenlijk. 'Nou ben je niet blij voor hem?' Vraagt Younes in een onzekere stem, alsof die twijfelt of die nog door moet praten. Ik vergeef hem voor wat die net zei en zet mezelf weer om naar normaal. 'Ik ben erg trots op hem ik moet binnenkort ook weer langs komen om te helpen bij de trainingen.' Vroeger kwam ik naar elke training maar er kwamen veel mannen en Younes wou het niet meer zien dat andere mannen naar zijn vrouw kijken. Nu doe ik alleen nog de jonge beginners trainen. Vooral omdat dan vaak alleen moeders hun kinderen brengen en ophalen. Ik heb er geen moeite mee maar mis soms wel de acties van de gevorderde lessen.

Younes kijkt twijfelend rond en wrijft zijn hand in zijn nek. 'Ja kijk maar joh wanneer je kan.' Ik zie zijn twijfelende en nerveuze houding door de vingers en vraag niet meer door. We eindigen de avond samen op de bank kijkend naar onze serie die we samen volgen en vallen op de bank in slaap.