Η αποκάλυψη

Καινούργια γνωριμία...

Σηκώθηκα το πρωί όλο χαρά να φτιάξω πρωινό στα κορίτσια και να σκεφτώ τι θα κάνουμε σήμερα... Για κάποιο λόγο, νιώθω  ότι κάτι έχω ξεχάσει από εχτές, καθώς το μόνο που θυμάμαι είναι ότι ο Καινούργιος, μου φέρθηκε σαν κανονικοτατος κοπανος και επίσης θυμάμαι ότι στο παρκάκι, μου "επιτέθηκε" ένας γελοίος τύπος με ένα κλαδακι! Δηλαδή ΕΛΕΟΣ! Έχω ξυπνήσει εδώ και αρκετή ώρα, έτσι ετοίμασα πλούσιο πρωινό!! Έκοψα φρούτα, ψωμί και έβαλα πάνω στο τραπέζι μαρμελάδες και μέλι, καθώς και τυρί, σκέφτομαι να τους προτείνω να πάμε στην θάλασσα, να κάνουμε ένα τελευταίο μπάνιο, μιας και έχει πολύ ωραίο καιρό! Αφού τα ετοίμασα όλα, ανεβαίνω πάνω να ξυπνήσω τα κορίτσια, όμως πριν μπω στο δωμάτιο τις ακούω να μιλάνε..

-Ανατοληηη!!! Ξυπναααα!!! Χάθηκε η Σελήνη!!! Λέει η Αυγή σχεδόν ουρλιάζοντας

Τι στο...? Δεν χάθηκα! Μα καλά χαζή είναι? Δεν σκέφτηκε το γεγονός ότι μπορεί να κατέβηκα κάτω?

-Μμμ... 5 λεπτακια ακόμα... απαντάει

-Παιδάκι μου πας καλά? Σήκω πάνω!!! Η Σελήνη δεν είναι στο δωμάτιο και δεν ξέρω που είναι! Τι θα γίνει άμα έπαθε ότι έπαθε και εχτές? Ένας Θεός ξέρει που είναι!!! λέει η Αυγή

Εμμ.... Τι στο καλό? Τι έπαθα εχτές? Για κάποιον λόγο απλά έχω παγώσει ακριβώς μπροστά στην ανοιχτή πόρτα... Δεν μπορώ να θυμηθώ τίποτα από εχτές..

Ο πανικός κάλυψε το πρόσωπο της Ανατολής!

-Και θυμησε μου τι κάνουμε εμείς ακόμα εδώ? Σήκω να πάμε να την βρούμε!! λέει ανήσυχα η Ανατολή

Μόλις γυρισανε για να βγουν με βλέπουν... Απλά κάθονται ακίνητες και με κοιτάζουν λες και είμαι από άλλο πλανήτη! Μαζεύω όλο το κουράγιο μου και αν και ξέρω ότι δεν θα μου βγει σε καλό μιλάω

-Εμμμ... Γιατί φρικαρατε έτσι? Τι έχασα? Τι έγινε εχτές? ρωτάω

-Τι εννοείς? Δεν θυμάσαι? απαντάει με ερώτηση η Αυγή

Τι να θυμάμαι? Μπορεί κάποιος να μου πει τι στον διάολο συμβαίνει?

-Εμμ... Όχι? Τι έγινε? Γιατί είσαστε έτσι φρικαρισμενες?

*Ανατολής pov*

Πως γίνετε να μην θυμάται τι έγινε? Τουλάχιστον είμαι ανακουφισμενη που είναι καλά... Όμως... πως θα της εξηγήσουμε τι έγινε? Ξαφνικά θυμήθηκα το βιβλίο!! Οπότε πηγαίνω και το παίρνω από το γραφείο, στο οποίο το είχαμε αφήσει..

-Εμμ... Τι είναι αυτό δικό σου? ρωτάει

-Εμμ... Ναι.. Έχουμε να σου πούμε πολλά πράγματα! Δεν το πιστεύω ότι δεν θυμάσαι αυτό που έγινε εχτές! λέω