Bordonun Aşkı

Bölüm 19

"Cihan beni sinir etme söyle hemen."
"Abla, söylemem için hiç yardımcı olmuyorsun. Nazenin'i mi alsak acaba önce?"
"Cihan!"
"Kaçtık biz!"

Söyledikleri ile sinirim git gide artarken üzerine atlamamak için derin bir nefes aldım. Allah'ım sınanıyor muyum acaba şu birkaç gündür?

"Ne yaptınız?"

Tekrar gözlerini kaçırdığını görünce elimi yüzüme çıkardım ve göz kapaklarıma masaj yaptım bir süre.

"Ama sen..."
"Kes sesini!"

Susup geri çekildiğinde gözlerimi açıp baktım ona. Zehra'nın yanına gitmiş ve onu tutmuştu bir kolu ile. Zehra da onu tutuyordu. Allah'ım delireceğim sen bana mukayyet ol!

"Cihan. Çok kısa sorular soracağım ve çok kısa cevaplar vereceksin."
"Tamam."
"Aileler tanıştı mı Cihan?"
"Hayır ama..."
"Sus!"
"Tamam."
"Peki isteme oldu mu Cihan?"
"Hayır."
"Sen bu kızın ailesi ile tanıştın mı Cihan?"
"Hayır."
"Lan o zaman ne demeye kızı kaçırıp bana geliyorsun?"

Bağırarak üzerine yürüdüğümde ikisi de benden kaçarken arkada sessizce olayları izleyen Çağatay hemen beni tuttu.

"Açelya, sakin ol."
"Cevap ver bana, kıracağım bir tarafını!"
"Abla valla her şeyi anlatacağım sana."
"Neyi anlatacaksın bana? Okuyan kızı tutmuş kaçırmış bir de anlatacağım diyor! Cihan seni var ya!"

Tekrar üzerine atlayacağım sırada Çağatay yine engel olduğunda onun omzunun üzerinden saldırmaya çalışıyordum.

"Seni kimse alamayacak elimden!"
"Abla bir dinlesen."
"Cihan kes sesini!"

Çağatay'ı omzundan itmeye çalışırken o beni karnımdan tutup geri çekiyordu. Bir tane de ona vuracağım şimdi!

"Mecbur kaldık."
"Neye mecbur kaldınız? Neye mecbur kaldınız!"
"Abla, önce bir sakin olsan?"

Şimdiye kadar sinirli yüzümü görmeyen Cihan bu hallerimi görünce haliyle korktuğu için benimle konuşamıyordu. Çağatay'ı itip geri gittim.
Birini evire çevire dövmeden rahata eremeyeceğim.

Cebimden anahtarı çıkarıp üzerine attım. Havada tutarken sinirle baktım ona.

"Çık git eve. Bekleyin beni."

Hemen kafasını salladı ve kızı belimden tutup merdivenlere çekti. Onlar giderken arkamı dönüp masaya gittim ve oturdum. Yüzümü ellerimin arasına alıp öylece durdum bir süre. Çağatay da gitmemiş yanımda sessizce bekliyordu.

"Git yanımdan. Sana da sıra gelmesin."
"Önemli değil."
"Git diyorum. Biri de lafımı ikiletmese olmuyor mu ya?"

Yanıma oturdu ve bana baktı kısa bir süre.

"Sinirle yanlış bir şey yapmandan korkuyorum. Kendine bir şey yapmandan."
"Salak mıyım ben?"
"Ne alakası var şimdi?"

Onu daha fazla takmadan önüme döndüm ve derin derin nefesler aldım. Sakinim... Sakinim...

Bir süre sonra ayağa kalktığımda o da kalktı hemen.

"Hayırdır?"
"Ben de geliyorum."
"Sebep?"
"Sinirle döversin falan çocuğu, zaten karşında kedi gibi bekliyor."
"Ben bir şey yapmam kardeşime."
"Tabii, az önce üzerine atlamaya çalışan da bendim zaten."

Az önce olanları düşününce gözlerimi kapatıp kafamı geri attım. Delirttiler beni el birliği ile!

Eve gittim ve zili çaldım. Çok geçmeden Cihan kapıyı açıp arkasına saklanarak bana baktı.

"Sakin misin?"
"Çekil şuradan."

İçeri girdim ve odama gittim. Kıyafetlerimi değiştirdim ve odaya geri döndüm. Çağatay gülerek Cihan'ın anlattığı şeyleri dinliyordu. Şunların rahatlığına bak ya!

"Anlat."
"Abla bir tanışsan mı önce?"

Gözlerimi Zehra'nın üzerinde gezdirdim kısa bir süre.

"Sinirliyim şu an. Germe daha fazla beni."
"Başlıyorum o zaman."
"Hadi Cihan."
"Biz nişanlanmak istiyorduk, ailesi öğrenmediği sürece engel olacakları için biraz aceleye geldi. Sonra söylemek istedi ama tek başına söylemesini ben istemedim. Oraya gittim abisi ile konuşmak istedim. Sanki kardeşine kötü bir şey yapmışım gibi davrandı, ben de sinirlendim. İzin vermeyeceğini söyledi. Zehra'ya da dışarı çıkmamasını söylemiş. Telefonunu falan almış. Hal böyle olunca sonuç da böyle oldu maalesef."

Arkama yaslandım ve sakinleşmek için içimden saymaya başladım.

"Bu mu senin bulduğun çözüm?"
"Abla ne yapsaydım?"
"Bana söyleseydin! Cihan sen şaka mısın oğlum bugün beni çıldırtmak için mi geldin buraya?"
"Sakin mi olsan biraz?"
"Sen sus!"

Çağatay elleri ile ağzına fermuar çekip arkasına yaslandı. Her an tetikte gibi yanımda bekliyordu.

"Düşünemedim işte. O an aklıma bu geldi."
"Annemler biliyor mu?"
"Annemler sevgilim olduğunu bile bilmiyor ki."

Göz devirip baktım sıfatına. Yemin ederim atlayacağım üzerine görecek gününü.

"Kızım hadi bu salak, bunun kafası çalışmıyor! Sen de mi salaksın da buna uyup takılıyorsun peşine?"

Zehra korkak bir şekilde Cihan'a biraz daha yaklaştı ve sessiz sessiz konuşmaya başladı.

"Mantıklı geldi."
"Mantıklı gelmiş."

Gülerek arkama yaslandım ve saçlarımı dağıttım.

"Açelya?"
"Ne var ya?"

İkisine olan sinirimden Çağatay da fazlası ile nasibini aldı bugün ama neyse.

"Konuşarak mı çözüme varmaya çalışsak acaba?"
"Çağatay sana bir empati yaparım burada beynin ters döner sinirlendirme beni."

Çağatay kardeşini düşünmüş olacak ki kaşlarını çatınca kafamı sallayarak önüme döndüm.

"Cihan, böyle olmaz."
"Abla başka çarem yoktu."
"Vardı! Her neyse, şimdi siz ikiniz Zehra'nın ailesini arayıp burada olduğunuzu söylüyorsunuz."
"Olmaz!"

Zehra bir anda çıkışıp hemen geri yerine sindi.

"Neden olmazmış?"
"Abim beni alırsa bir daha vermez."
"Nereden biliyorsun ya? Ona mı kalmış? Sen reşit değil misin kızım? Kafayı mı yedireceksiniz siz bana ya?"

Zehra susup koltuğa ve Cihan'ın arkasına daha da saklanırken ben tekrar Cihan'a döndüm.

"Anladın mı?"

Kafasını salladığında bir süre düşündüm.

"Annemleri ara şimdi haber ver."

Tekrar kafasını salladı ve telefonunu çıkardı. Aramayı başlatıp hoparlöre aldığında sakin bir şekilde açmasını bekledim.

"Oğlum?"
"Anne, ne yapıyorsun?"
"Oturuyoruz oğlum. Sen neredesin hala gelmedin?"

Kafamı iki yana salladım olumsuz anlamda. Hangi arkadaşında biliyorlar onu şimdi!

"Ben de onu diyeceğim şimdi."
"Ee, söyle hadi."
"Anne ben Ankara'ya geldim. Ablamın yanındayım."
"Ne? Cihan ne diyorsun sen?"
"Ben şey yaptım."
"Ne yaptın? Bir şey mi oldu sana"
"Yok yok, ben iyiyim. Bir şeyim yok. Ama şey oldu."

Elini ensesine atıp kaşımaya başladığında uzanıp telefonu çektim elinden.

"Anne, benim."
"Kızım. Nasılsın yavrum?"
"İyiyim anne."
"Ne yapıyor bu Cihan? Niye gelmiş oraya?"
"Kız kaçırmış."
"Ne?"

Bölüm sonuu~~
Oy ve yorumları bekliyorum 💕💗💞