CHAPTER FIFTEEN: Confession..

220 10 4
                                    

CHAPTER FIFTEEN:

Confession..

JESS’ POV

5:00PM

AHHHHHHHHHHHHHHHHHHH.

Di ko na alam gagawin ko. Since umuwi ako di ako lumalabas ng kwarto ko! T__________T

Ganto ba talaga pag…

Naloko…

Nagago…

Napaglaruan…

Na-two time?

=(

SEAN’S POV

Im really worried kay Jess..

Baka kung anong gawin non..

*CALLING SHANE*

“Hi… May balita ka na ba kay…”

“Kay jess?

Worried ka din no? Hmm. Wala pa nga e..

D ako tinatawagan…”

“Ah.. don’t you think its better kung mag vacation muna tayong barkada? Monday pa naman resume ng classes natin e.. para din kay jess”

“ Pwede. Kaya lang let’s give her time muna para magsink in sakanya yung mga nangyari..”

“Ahh.. Sabagay…. Pero baka kung anong gaw…”

“ Sean… don’t worry too much.. I know her brother.. di niya hahayaang may mangyaring masama kay Jessie”

“ Ah. Okay… just let me know pag may balita kana..”

“Okay.. “

*FASTFORWARD*

2:51AM

Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh..

I can’t sleep.

Okay lang kaya si Jess?

Hmm..

Di ako mapapakali nito… >___<

*CALLING JESSIE*

*ring*

*ring*

*ring*

"The number you dialed is not accessible at the moment."

Bakit di niya sinasagot? >__<

*CALLING JESSIE”

*ring*

*ring*

*ring*

"The number you dialed is not accessible at the moment."

AHHSHIT.

Baka kung ano ng ginawa non…

AFTER A COUPLE OF MINUTES

Andito na ko sa tapat ng bahay nila…

I have to see her…

No..

I need to see her…

I went down… and run as fast as I could…

Dingdong…

Dingdong..

Dingdong..

Dingdong…

The door opened..

And The moment I saw her face…

My heart was at peace..

I hugged her tightly like there’s no more tomorrow..

Kahit 5 seconds lang…

Kahit 5 seconds lang….

1 sec..

2..

3..

4…

5…

6…

7…

8….

9…

Then biglang siyang nagsalita..

“S—

Sean?” –Jess.

Naalipungatan ako dun a.. What was I thinking to hug her that way…

NAKAKAHIYA. =_=

Tinulak ko siya ng dahan dahan and said….

“ Sorry. Di ko sinasadya…

I was too worried kasi sayo…

You don’t answer my calls…

I thought kung ano ng ginawa mo…

Sorry… eh alam mo naman na pagmay nangyaring masama sayo

E masasaktan ako…..”

O___O

WHATTTT

Did I just said that?

O__________O

“Este syempre masasaktan ako kasi..

Wala nakong maaasar… eh ikaw lang naman pwede kong lokohin sa atin e..

Ikaw lang kasi uto uto. HAHAHAHA.……”

Sabay BIG SMILING FACE!

WAS THAT CONSIDERED AS AN ALIBI?

=_____________=

Bigla siyang sumagot. Naasar ata?

“ Ahhh… maaasar pala ha! Panong masasagot ko tawag mo, Eh anong oras na kaya…

Di ba pwedeng natutulog ako kaya d ko masagot?

Tapos pumunta ka pa dito para mangasar…

3:20 palang eh alam mo nam…”

ABA. SIYA NA NGA PINUNTAHAN E. =_=

Then bigla na lang tong’ lumabas sa bibig ko…

“ Eh hindi lang naman talaga don kaya ako pumunta e. Anong magagawa ko.. nag aalala ako sayo baka kasing anong gawin mo.,.

Di ako mapakali buong magdamag…

Gusto ko malaman kung nakakain ka ba..

Kung okay ka lang ba…

Kung makakatulog ka..

Kung d kana umiiyak,,,

Kung ngumiti ka na ba…

Gusto ko malaman lahat… lahat!

Kasi ganon naman talaga pag nanasaktan

Yung taong mahal mo diba?

Lahat gagawin mo.. malaman mo lang na okay siya… “

HIM VS. HIS BESTFRIEND  (ON-HOLD)On viuen les histories. Descobreix ara