Kapıyı açtığımda, onu karşımda savunmasız bir biçimde görmeyi beklemiyordum. Zil zurna sarhoş olmuştu, ayakta bile zor duruyordu. Beceriksizce içeri adımladı, ardından kapıyı kapattım. Bana yaklaştı.
"Ro Na..." soğuk nefesi, sıcak boynumu delip geç...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
11 C sınıfına dersim vardı fakat sınavları olduğu için ders işleyemeyecek, onlara gözetmenlik yapacaktım. Bu sınıfta yarışmaya katılacak öğrencilerden sadece Min Yoongi vardı. Yoongi kusursuz piyano çalardı ve sesi de gayet iyiydi. Yetenekli biriydi fakat son zamanlarda dalıp gidiyordu. Bir sıkıntısı olduğunu hissedebiliyordum ama sormaya bir türlü zaman bulamamıştım. İlk işim onunla dertleşmek olmalıydı.
"evet çocuklar notlarınızı kaldırın lütfen," deyip kağıtları dağıtmaya başladım. "kurallarımı bilmeyen öğrenciler olabilir, o yüzden tekrar ediyorum. Görmediğim sürece kopya çekmek serbest fakat gördüğümde alırım ona göre. Başarılar hepinize!" deyip gülümsedim sınıfa doğru, son öğrenciye de kağıdını uzattıktan sonra yerime geçtim. Birkaç dakika sonra zil çalmıştı sınavı başlattım.
İlk on dakika boyunca telefonuma bakmıştım, arada gözlerimi kaçırıyordum. Daha sonrasında ayaklandım ve sıralar arasında dolaştığım sorada Yoongi'nin kapıdının bomboş olduğunu ve uykuya daldığını gördüm. Hiç dokunmadım, zil çaldığında onunla bizzat konuşacaktım. Birkaç dakikalığına kapıdan dışarıya çıktım, sonrasında hemen girmiştim. Son on dakika boyunca da telefonuma baktım.
Zil çalmıştı, hemen kağıtları topladım. "Yoongi, bir sonraki tenefüs seni müzik odasına bekliyorum, gelir misin lütfen?" diye sordum bomboş kağıdına bakarken. "p-peki öğretmenim." demiş başını sallamıştı.
Öğrencilerin doldurduğu kağıtları alıp poşet dosyanın içine koyduktan sonra sınıftan çıkmıştım, öğrenciler sınav analizini yapmaya başlamışlardı bile ben çıkarken. Gülümsedim. Bir zamanlar ben de bizzat aynı yollardan geçmiştim. Bir zamanlar dediğime bakmayın, üniversiteden mezun olalı üç sene oluyordu.
Poşet dosyayı dersin öğretmenine uzattım. "buyrun, hepsi burada."
Gülümsedi ona uzattığım poşeti almadan hemen önce.
"teşekkür ederim Ro Na."
Kibarca ona karşılık verdikten sonra sandalyeye oturdum ve gözüme ilişen Bay Hoseok'u izlemeye başladım.
Kendisi kimya öğretmeniydi ve o da buraya yeni gelmişti fakat yeni gelmesine rağmen çok çabuk sosyalleşmiş ve sıcak arkadaşlıklar kurmuştu bile. Gerçi onun hep gülen yüzüne kim dayanamazdı ki. Pozitif bir kişiliği vardı ve enerji saçıyordu etrafa.
En yakın arkadaşı Bay Namjoon'du ve o bir matematik öğretmeniydi. Çok zekiydi ve aşırı karizmatik bir adamdı. Size yemin ederim ondan daha karizmatik bir insan görmemişsinizdir. Giyinişi, konuşu, ses tonu ve hele ki o taktığı yuvarlak camlı gözlükler... Tanrım, ideal tipim bu olabilirdi.
Kendine gel Ro Na...
Derin bir nefes alıp daldığım düşüncelerimden birkaç saniyede çalan zil yüzünden çıktım.
