Hoofdstuk 16: het busje

523 19 17
                                    

Een week na het aanmaken van een onlyfans account was voorbij, en Rob heeft al een hoop geld gemaakt, dus we besloten van het geld een ijsje te gaan eten. Ik ging voor de smaken mango en aardbei en rob pakte een bolletje vanille. We gingen op het teras zitten, en toen het ijsje op was liepen we weer weg.

Onderweg naar huis kwam er opeens een wit busje uit het straatje naast ons tevoorschijn. We dachten er eerst niet veel van, maar het bleef ons steeds achtervolgen. Na 5 minuten was ik er klaar mee en ging ik voor de bus staan zodat ie moest stoppen. "Jesse, laat nou" zei Rob nog, maar ik luisterde niet.

Een gespierde, lange man stapte uit. Hij had een zonnebril en een pet op, waardoor ik amper zijn gezicht kon zien.
"Wat wil u van ons?" Vroeg ik aan de man. Maar hij reageerde niet. Hij deed alleen de deur van zijn busje open.
Plots voelde ik dat de man mij optilde en me in het busje gooide. Dat deed pijn, maar ik was vooral heel erg in de war.

"JESSE!" Hoorde ik rob roepen, maar de man sloeg de deur al dicht en stapte zelf in. Ik kon geen kant meer op en zag helemaal niks meer omdat het hierbinnen zo donker was. Ik hoorde de motor brommen en ik probeerde nog snel of ik de deur open kon krijgen, maar daar stond kinderslot op. Ik bonkte tegen de deur en begon heel erg te panikeren. "ROB!" riep ik uit wanhoop, maar het had geen zin. Het busje reed al weg..
Ik begon te huilen. Ik was bang, maar ook heel erg in de war. Waarom moesten ze mij hebben?
Ineens hoorde ik geluiden naast me, maar het was te donker om te zien wat er was.

"Klaver?.." hoorde ik ineens. Was dat... Sylvana Simons?! "Simons... wat doen we hier? Wat is er aan de hand? Wie was die man?" Vroeg ik in paniek. "Dat weet ik ook niet.." kreeg ik als reactie. Na een paar minuutjes stopte het busje met rijden en hoorde we een bekende stem buiten zeggen: "heb je ze? Ik hoop dat alles naar plan verloopt..."

——-

Politieke love affairWhere stories live. Discover now