အချစ်ဦး (အခ်စ္ဦး) (Completed )

part 5(z+u)

" ဆရာလေးနဲ့ ကျောင်းဆရာက အတော်ရင်းနှီးသွားပြီထင်ပ "

ခွန်ထွန်းအောင် က သူတို့နှစ်ယောက် ရင်းရင်းနှီးနှီးပင် စကားပြောဆိုနေကြသည်ကို အကဲခတ်ကြည့်ကာ သိလိုဟန်ဖြင့် ဆိုလေသည်။ ပုံမှန်ဆိုလျှင် မနေ့ တနေ့ကမှသိကျွမ်းသည့် သူစိမ်းနှစ်ယောက်က ဤသို့ မင်းတွေ ၊ ငါတွေနဲ့ စကားပြောကြမည်မဟုတ်။သို့ပေမယ့် သူတို့နှစ်ယောက်၏ အပြန်အလှန်စကားပြောဆိုကြပုံကို မြင်ရကြားရသောအခါ ခွန်ထွန်းအောင်နှင့် တကွ ခြင်းခေတ်နေကြသည့် ကာလသားများကလည်း အထူးအဆန်းပင်ဖြစ်နေတော့သည်။

" ကျွန်တော်တို့က ရန်ကုန်မှာကျောင်းနေဖတ်တွေပါ "

ခွန်ထွန်းအောင်၏ အမေးကို သော်စစ်က စက္ကန့်အနည်းငယ်မျှတွန့်ဆိုင်းပြီးမှ ဖြေတာဖြစ်သည်။

" ပြီးတော့ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေဆိုတာလည်း ထည့်ပြောသင့်တာပေါ့ သော်စစ်ရဲ့ "

သြသြရှရှ အသံက သူတို့၏ စကားဝိုင်းလေးအတွင်း တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပင် ဝင်ရောက်လာတာမို့ အကုန်လုံးက အသံလာရာကို ကြည့်လိုက်ကြသည်။ ထိုအခါ ဒီဇင်ဘာသည် ကျောင်းအင်္ကျီလဲထား၍ တီရှပ်အပြာရင့်ရင့်ကိုဝတ်ကာ ပုဆိုးကို သော်စစ်ကဲ့သို့ပင် ခါးတောင်းကျိုက်ထားသည်။တောင့်တင်းခိုင်မာသည့် ခြေသလုံးကြွက်သားများနှင့် ပေါင်တံစင်းစင်းရှိ ကြွက်သားများကို မြင်တွေ့နေရသည်။ နဂိုကပင် အသားဖြူသူမို့ ဖုံးကွယ်ထားလေ့ရှိသော ခြေလုံးနှင့် ပေါင်မှာနို့နှစ်ရောင်ကဲ့သို့ပင်။ အမွှေးအမျှင်များသည်လည်းအညိုဖျော့ဖျော့သန်းနေသလို။

ငယ်သူငယ်ချင်းဆိုသည့် နေရာတွင် အသံဖိ၍ ဒီဇင်ဘာက တမင်ပြောသည်။ တကယ်တမ်း သူပြောချင်သည်မှာ " ငယ်ချစ်ဦး " ဆိုသည့်စကားလုံးဖြစ်သည်ကို သော်စစ်က ရိပ်မိဟန်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ဟန်မပျက်စေရန် ပြုံးကာ ခေါင်းငြိမ့်ထောက်ခံလိုက်သည်။

" ဟုတ်ပါတယ် "

" ဒါဖြင့်ဆိုတော့လည်း အားကြီးခင်ကြမှာပေါ့ ။ ကဲကဲ.....လာဗျာ ကျောင်းဆရာလေးပါပါလာပြီဆိုတော့ တို့တွေ ၆ယောက်ပြည့်သွားပြီ ။ ပိုက်ကျော်ခြင်း ခတ်ကြရအောင် "