الاعصار والغول

الفصل الثامن عشر

اللهم في هذه الايام المباركه من شهر رمضان المبارك اجعل ابي من السبعين الفا الذين يدخلون الجنة بغير حساب ولا سابق عذاب اللهم انر قبره مد بصره واجعل القران انيسه وجليسه اللهم انقه من الخطايا كما ينقي الثوب الابيض من الدنس اللهم اسقه من يد سيدنا محمد صلى الله عليه وسلم شربه هنيئا لا يظمأ بعدها ابدا اللهم على ان كان محسنا فثقل في ميزان حسناته وان كان مسيئا فتجاوز عن سيئاته اللهم اسكنه مع الابرار وصحبه الاخيار ياااااااااااااااااارب العالمين
وقفنا لما الكل راح المستشفى لما عرفوا ان ندى فاقت
نبدأ ببسم الله
بعد ما ندى فاقت والدكتور طلب منهم ان هما ختلوها لغرفه عاديه بعد مااتطمن عليها وعلى جرحها
الدكتور... حمدلله على سلامتك ياسيادة الرائد
ندى ...الله يسلمك يادكتور
الدكتور... الحمدلله الخطر عدى هى بس مسألة وقت والجرح يلتئم بس لازم تقعدى معانا شوية فى المستشفى
ندى...اهو ده اللى اناعايزه اقوله لحضرتك انا عايزه امشى من هنا وهنا ادخل زياد قالها انتى بتقولى ايييه انقلها يادكتور الاوضه العاديه وسيبك من الهبل اللى بتقوله
ندى ...وانت مالك انت وايييه دخلك اصلا واتفضل اطلع بره وانت يادكتور اكتبى على خروج بدل مااقوم امشى دلوقتى
الدكتور ...يافندم ماينفعش
ندى .ًانا قلت اللى عندى ولسه هتقوم زياد منعها وقالها اييبه ماتتهدى شوية انتى كان بينك وبين الموت خطوه ولسه فايقه من دقيقتين
ندى... انت مالك وسيب ايدى يارخم
زياد... لا مش هسيب ايدك وشالها وقال الدكتور فين الاوضه اللى هتنقلها فيها ندى بتعافر وعايزه تفلت منه وهو بيقولها اتهدى بقى الجرح يتفتح وقاله ادامى يادكتور والدكتور مستغرب علاقتهم وخناقهم وهما ازاى زوج وزوجه وندى من ساعة مافاقت وهى مش طيقاه والدكتور وزياد هو شايل ندى خرجوا من غرفة العنايه قابل ابوه وعليته وعائلة ندى سلم عليه وبعدها قال الدكتور فين الاوضه والدكتور شاورله على الاوضه اللى هتفعد فيها وزياد قاله شكرا يادكتور ودخل بيها وطلب من الدكتور محدش يدخل عليهم والدكتور قاله تمام وسابهم وخرج وزياد نازلها من على ايده على السرير وهى عينيها بتطق شرار وبتقوله انت اتهبلت والايه بشلينى ليه ياغلس
زياد...قعد على كرسى وحط على رجل على رجل وبيقولها مزاجى كده ياحبيبتى
ندى...بغيظ حبك برص يابعيد
زياد.... صوتك مايعلاش ياهانم عيب
ندى...لا بقى اه اه
زياد....بخضه ايييه مالك انادى على الدكتور
ندى ...وانت مالك تنادى عليه اه اه
زياد... يابت اتهدى بقى ايييه انتى مش حاسه ان انتى كنتى بتموتى وربنا نجاكى
ندى..اموت اعيش مالكش فيه
زياد... بكل برود لا ليا مراتى حبيبة قلبى ولازم اخاف عليها
ندى... ايييه ده وانا مقلتلكش
زياد... قولتى ايييه
ندى. ده كان عند طنط هناء احنا خلاص هنفضها سيره
زياد.. لا دعند طنط ليلى الا هى مامتك انتى هتفضلى مراتى لحد اخر يوم فى عمرى
ندى...لا فى المشمش وصوتهم كان عالى بعض الشئ
الباب خبط ودخلت العليتين وابو ندى اللوا محمود صوتكم عالى ليه
زياد.مفيش ياسيادة اللوا
اللوا محمود قاله تمام وجه كلامه لندى وبيقولها حمدلله على سلامتك ياندى
ندى ..الله يسلمك يابابا وباقى العيله اتطمنواعليها وامها حضنها وعماله تعيط.وبتقولها طمنينى ياعين ماما
ندى ...الحمدلله انا تمام متقلقيش عليا
مامة ندى...مقلقش عليكى دانا هموت علشانك بس الحمدلله انا لماشفتك بتكلمى روحى ردت فيا
ندى ...ربنا يخليكى ليا يا ست الكل
مامة ندى ...انا هعقد معاكى هنا مش هسيبك خالص
ندى....ماما بطلى عياط وانا اصلا مش هقعد همشى معاكم
فهد ...افندم انتى بتقولى ايييه تمشى فين ياندى
زياد سيبك منها دى بتستهبل هى مش هتخرح من هنا غير لما الدكنور هو اللى يقول مش هى
ندى ..وانت مالك اصلا وزياد لسه هيتكلم ابوه ادخل قالها ندى اهدى كده لازم تبقى موجوده فى المستشفى لانك جرحك مش قليل وياريت نهدى بقى ويلا ياجماعه اطمنتوا عليها نسيبها ترتاح مامة ندى انا مش همشى هعقد معاها زياد قالها ياطنط انا معاهاوبعد مشادات مابينهم لحد لما زياد اقنعهاوبعدها خرجوا وسابوهم مع بعض
وندى عماله تجز على سنانها وبتقوله ماخرجتش معاهم ليه وانت هتفضل قاعد والاايييه
زياد...اه
ندى ....جتك اوه يااخى
زياد ....عيب مفيش ست متجوزه محترمه تشتم جوزها
ندى... لا دانا مش عايزه اشتمك انا عايزه اقتلك