always and forever. [Complete]

30 თავი

Lili's pov
-და შუა ცეკვისას ლაპარაკი დაიწყო.
-roses are red - ორსულად ხარ?- გავაწყვეტინე ლაპარაკი
-მაცადე-ჩაისუნთქა - roses are red
Violets are blue
And will you be my wife? - დაამთავრა თუარა წინადადება წითელი ყუთით მუხლზე დადგა.
-ოუ ღმერთო. კი კი კი. ბეჭედი გამიკეთა და მაკოცა.
Cole's pov
საბოლოოდ გადავწყვიტე დღეს მეთხოვა ხელი, ისედაც გაჭიანურდა. რაცარუნდა ბანალურად ჟღერდეს მან მე კიდევ ერთხელ უბედნიერეს მამაკაცად მაქცია როცა დამთანხმდა.
-უფრო ადრე უნდა მეთხოვა. - ვუთხარი და ისევ ცეცხლს შევხედე.
-იცი ჩვენს სახლში ცეცხლის წინ მჯდომი შენთან და პატარა ჰარისთან ერთად ძალიან ბედნიერი ვარ.
-იქნებ ლიზა. მამური ინსტიქტი მკარნახობს რომ გოგო იქნება.
-მეკი დედური ინსტიქტი მკარნახობს რომ ბიჭი იქნება.
-ჰო მთავარია ჯანმრთელი იყოს.
-დედაშენი არუნდა გავიცნო? - მკითხა
ორწუთიანი დუმილის შემდეგ.
-როცა ჩამოვა აუცილებლად გაგაცნობ
პატარავ..
Harry's pov
-მითხარი რაა - მეხვეწება ბარბარა.
-ჯერ ვერ გეტყვი. საიდუმლოა. - თავი უარის ნიშნად გავაქნიე.
-მიდი რა გთხოვ... თან ქოულს და ლილის ეხება მაინც გავიგებ.
-ხოდა მოიცადე.
-თუგეტყვი რომ ბეტი ძიძამ სასეირნოდ გაიყვანა და სახლში მარტო ვართ მეტყვი? - სექსუალურად ჩაიცინა.
-მჰმ... დავფიქრდე... - ამოვილუღლუღე
კოცნებს შორის და საწოლზე გადავაწვინე.
-გვეჩქარება ამიტომ მალე და ჩქარა მოხდება
- გავაფრთხილე და მაისური გადავაძვრე.
-აჰჰ - ამოიკვნესა როცა უკვე გამაგრებულ კერტზე ვუკბინე. მერე შარვალი უცებ გავიხადე პრეზერვატივი გავიკეთე და
გავაფრთხილე
-შემოვდივარ - ვუთხარი და იმწამსვე ჩემი პენისი მის ვაგინაში ღრმად შევუდევი...
-საუკეთესო იყავი - ვაკოცე და ნახმარი
პრეზერვატივი სანაგვეში გადავაგდე.
-ჩაიცვი მივდივართ
-სად? -მკითხა დაინტერესებულმა
-გაიგებ. - გამოვიცვალე და დაბლა ჩავედი. შემდეგ კი შამპანიურის ბროწეულის წვენის და ღვინის ბოთლი ავიღე.
-ესენი რადგინდა?
-ვაიმე წამოდი და გაიგებ ბარბ...
-ლილისთან მოვედით?
-ჰო ჩუმად წამო - დავიჩურჩულე და ეზოში შევედი. კარები ჩუმად გავაღე და ნელა მისაღებისკენ წავედი.
გილოცაავთ- დავიყვირე როცა ბუხართან მჯდომი ლილი და ქოული დავინახე...
Cole's pov
-გილოცაავთ - გავიგე ჰარის ყვირილი.
-რაჯანდაბაა - ამოვიოხრე და ფეხზე
წამოვდექი.
-ვინმე ამიხსნით რასგილოცავთ - თვალები გადაატრიალა ბარბარამ და ჩვენ შემოგვხედა.
-რასდა... ქოულმა ხელი მთხოვა - უთხრა ლილიმ რაზეც ბარბარამ ყვირილი დაიწყო.
-აააა... არარსებოობს. რამდენიხანია ამდღეს ველოდი და ა.შ.
-ჰო შამპანიური ღვინო და ეს ბროწეულის წვენი ჩვენი ორსულისთვის - თქვა ჰარიმ და
ბოთლები მაგიდაზე დაალაგა. მაგრამ
საბოლოოდ ოთხივეს ხელში ჭიქა გვეჭირა ბროწეულის წვენით.
-შენ რომ ორსულად ხარ ჩვენ რატომ არუნდა დავლიოთ? - ჰკითხა ჰარიმ ლილის და საწყალი თვალებით შეხედა.
-იმიტომ რომ ბავშვის გარემოცვაში
არმჭირდება სასმელი.
-ოჰ ოჰ - ამოიოხრა და წვენი ჩაცალა...
6თვის შემდეგ.
Cole's pov
დილით როცა გავიღვიძე ლილი საწოლში არ
დამხვდა.
-ლიილს - დავიყვირე.
-სამზარეულოში ვარრ - ავდექი და
სამზარეულოში ჩავედი.
-აუ კაი რა ჩაიცვი მაიკა, ვერგიყურებ. -
ამოიბურდღუნა და საჭმელს ჩახედა.
-პატარავ ცოტა ხანიც მოითმინე ვაკოცე და წყალი დავლიე.
-ჰო ეხა ჩაიცვი. - კიბეებზე ავდიოდი როცა ლილიმ დამიყვირა.
-ქოულლ.... წყალი დავღვარე.
-პატარავ არაუშავს ჩავიცმევ და მოვწმინდავ-
კიბეებზე სვლა გავაგრძელე თუმცა ისევ დამიყვირა
-იდიოტო მშობიარობა მეწყება - დამიყვირა მაშინვე ლილისთან გავვარდი.
-კარგად ხარ? კარგი ანუ საავადმყოფოში მივდივართ.
-ასეთუვიდგებით კუც კი მიგვასწრებს. - ამოიოხრა და სუნთქვა გააგრძელა.
-კარგი წამოდი, არა ჯერ ჩავიცვა -რაცხელში მომხვდა ჩავიცვი და ლილისთან დავბრუნდი.
- წამო ფრთხილად, მანქანაში ჰარის
დავურეკავ. - მანქანამდე მივიყვიყვანე და საავადმყოფოსკენ წავედი. თან ჰარის
დავურეკე
-ჰარი ლილი მშობიარობს.
-საავადმყოფოს მისამართი ჩამიგდე. და თუ ჩემს მოსვლამდე იმშობიარებს ბავშვს
არმოვნათლავ-გაბრაზებულმა ჩაილაპარაკა.
-ქლოისაც დაურეკე - ვუთხარი და გავუთიშე.
Lili's pov
დილით ცოტა მუცლის ტკივილმა გამაღვიძა მაგრამ ვიფიქრე რომ მშიოდა და ვჭამდი თუმცა წყლები დავღვარე.
-ნელა პატარავ ჩამოდი- ქოულმა მანქანიდან გადამიყვანა და საავადმყოფოსკენ წავიდა.
-მშობიაროობს - დაიყვირა მალევე კი ექიმები მოვიდნენ.
-ღრმად ისუნთქე - მეუბნებოდა ექიმი.
-მაგდენს ვხვდები - ამოვილაპარაკე
სუნთქვებს შორის და ქოულს ხელი მოვუჭირე.
-გაიჭინთე - მეუბნება ექიმი, მე ვიჭინთები და ქოულის ხელს უფრო ვუჭერრ. დიდი წვალების შემდეგ ტირილის ხმა მესმის, ვინმე თუ მკითხავს ყველაზე ბედნიერი
მომენტი შენს ცხოვრებაში რომელიაო მე ამ მომენტზე ვეტყვი მომენტზე როცა სიცოცხლის კიდევ ერთი აზრი დაიბადა, სიტყვებით ვერაღვწერ რამხელა ბედნიერება იყო მისი ტირილის გაგება.
-ბიჭია - თქვა ექიმმა მე ამოვისუნთქე და გავიღიმე
-ბიჭი მყავს -ჩაიბუტბუტა ჯერ კიდევ შოკში მყოფმა ქოულმა
-კარგი კიდევ გაიჭინთე - თქვა ექიმმა
-ბავშვი ხო დაიბადა? - ვკითხე და საკუთარ თავში ეჭვი შემეპარა.
-ტყუპებზე იყავით ფეხმძიმედ... არიცოდით? -
მკითხა როცა ჩემი გაკვირვებული სახე
დაინახა. - კარგით გაიჭინთეთ. და კიდევ წვალების მერე სიცოცხლის მესამე აზრი დაიბადა.
-ბავშვებს მოაწესრიგებენ თქვენ კი
დაისვენეთ. თქვა ექიმმა და პალატა დატოვა.
Cole's pov
-ტყუპები მყავს - წამოვიყვირე როცა პალატა დავტოვე და ჰარის მოვეხვიე.
მამაჩემი, ბელა, ქლოი, ჰარი, ბარბარა და ლილის მშობლები იყვნენ. საუბრის მერე ლილისთან შევედით რომელსაც იქით აქით ბავშვები ეწვინა და უღიმოდა.
-ჩვენ ტყუპები გვყავს - მითხრა და ისევ ბავშვებს შეხედა.
-ჰოო... პატარა ლიზა და პატარა ჰარი. - ვუთხარი და შუბლზე ვაკოცე.
-შეიძლება ბავშვი დავიკავო? - იკითხა ბელამ რაზეც ლილიმ ჩაიღიმა და თავი დაუქნია.
-მეცც - წამოიძახა ქლოიმ.
-ბედნიერი ვარ - მითხრა ლილიმ.
-მეც ბედნიერი ვარ - გავუღიმე...
5წლის შემდეგ.
-მომენატრე დედა - გვეუბნება ლიზა.
-პატარავ ჩვენც მოგვენატრეთ... დღეს ჩამოვრფრინდებით და გნახავთ... თან თქვენთვის საჩუქარი გვაქვს.
-მართლაა - თავი წამოყო ჰარიმ.
-ჰო ბევრი საჩუქრები. ეხა გავთიშავთ და მერე კიდევ დაგირეკავთ. გკოცნით დეე.
-ჩვენც დე. და კიდევ დეიდა ქლოის უთხარი რომ ჩვენ გვეთამაშოს... დეიდა ბელასთან ერთად ოთახში იკეტება და იმას ეთამაშება. - ამოიბუზღუნა ლიზამ.
-ეგ დიდების თამაშია - გავიცინე
-შენ და დედიკოც თამაშობთ?
-ოჰ... კი ძალიან ხშირად. - ისევ სიცილით ვუპასუხე.
-გვიყვარხარ დედიკო... შენც მამიკო - გვითხრეს და გაგვითიშეს.
-ოჰ როგორ მომენატრნენ...
6 საათის შემდეგ.
Harry's pov
-როგორ მომენატრნენ... - თქვა ბარბარამ.
-მეც... ბავშვებსაც მოენატრნენ...
-ყველას ენატრება... მაგრამმ რამოდენიმე საათში აქ იქნებიან. თუ წუთში.
-საათი არც... - საუბარი ტელევიზორის ხმამ გამაწყვეტინა.
პარიზიდან გამოსულმა თვითმფრინავმა რომელიც სიეტლში უნდა ჩასულიყო დაშვებისას კრახი განიცადა... თვითმფრინავში იჯდნენ ცნობილი ადამიანები... ქოულ სპროუსი... ლილი რეინჰარტი... - ბარბარას ქვითინის ხმაზე გონს მოვედი... გადავრეკე და როცა საავადმყოფოს ადგილმდებარეობა გავიგე ბავშვებთან ერთად წავედი გზად კი ქლოის დავურეკე.
-ჰარი თქვი რომ გადარჩებიან - ამოიტირა ბარბარამ და კედელს მიეყუდა...
-გადარჩებიან... ერთმანეთის გამო... ლიზას და ჰარის გამო... ჩვენს გამო - მეც ამოვისრუტუნე და ბარბარას ჩავუხეტე.
-დედას და მამას რასჭირთ - იკითხა ჰარიმ.
-არაფერი სანერვიულო... მალე კარგად იქნებიან.
ყველა ტიროდა... მე, ბარბარა, ქლოი, ბელა, ლილის მშობლები, ბავშვები...
დაახლოებით საათ ნახევრის მერე ექიმი გამოვიდა...
-პაციენტების მდგომარეობა ძალიან კრიტიკული იყო... ბეწვზე გადავარჩინეთ ორივე... სასიცოცხლო ორგანოები დაზიანებულია... იმისდამიუხედავად რომ გონს მოვიდნენ გადარჩენის შანსი ძალიან მცირეა... - მისი დანარჩენი ნალაპარაკებისთვის არმომისმენია...
-შეიძლება ვნახოთ? ან ბავშვებმა რომ ნახონ?
-მხოლოდ 5 წუთი... გამოჯანმრთელებას ვუსურვებ... და ვწუხვარ - თქვა და დაგვტოვა...
-ისინი ვერდაგვტოვებენ...
-ლილს - ამოიტირა ბარბარამ როცა მათ ოთახში შევედით.
-ქოული სადარის? - ამოიკნავლა ლილიმ და როცა გვერდით მწოლიარე ქლული დაინახა დამშვიდდა.
-ჰარი... ლიზა... - დაუძახა ბავშვებს.
-რაცარუნდა მოხდეს გახსოვდეს მე და მამათქვენს გვიყვარხართ... ყოველთვის და სამუდამოდ... რაცარუნდა მოხდეს თქვენთან ვიქნებით... თუნდაც შორიდან... მინდა რომ თუ წავალთ ჰარის და ბარბარას დაუჯეროთ... და არ გააბრაზოთ. - უთხრა და ნელა ცრემლი მოიწმინდა. ჰარიმ და ლიზამ ტირილი დაიწყეს და ჯერ ლილის ჩაეხუტნენ მერე კი ქოულს...
-ლილი... - ამოიჩურჩულა ქოულმა... - მიყვარხარ... პირველი ნახვისას შემიყვარდი... ყველაზე მეტად მიყვარხარ... ბედნიერი ვარ იმისგამო რომ შეგხვდი და ჩემი ცხოვრების სიყვარული გერქვა... მადლობას გიხდი რომ ამდროის მანძილზე ჩემთან იყავი... იმის გამო რომ ორი ანგელოზი მაჩუქე... მადლობას გეუბმები იმ თითოეული წამისთვის რომელი ჩემთან ერთად გაატარე... ჩემო ცხოვრების სიყვარულო მიყვარხარ... ყოველთვის და სამუდამოდ და არც სიკვდილის მერე შევწყვეტ შენდამი სიყვარულს... - დავინახე ცრემლები როგორ ჩამოუცურდა ლოყაზე.. ყველა ტიროდა...
-ქოულ სპროუს... ჩემო ცხოვრების სიყვარულო... ჩემო ცხოვრების აზრო... მადლობას გიხდი რომ ცხოვრება გამილამაზე... ყველა ბედნიერი თუ უბედური მომენტისთვის გიხდი მადლობას... მადლობას გიხდი რომ დედობა გამომაცდევინე - ჩაიცინა - მადლობა გიხდი რომ გიყვარდი... მინდა იცოდე რომ ყოველთვის და სამუდამოდ მეყვარები... ჩემი შენდამი სიყვარული იმდენად დიდია რომ სიკვდილის კიარა იმის მერეც იქნება... - ფრთხილად წამოდგა და ნელნელა მასთან მივიდა ნაზად ეამბორა და უკან დაბრუნდა...
-ჰარი, ბარბარა... თუ ვერგადავრჩით და ვიცი რომ ასე იქნება - საუბარი ბარბარამ გააწყვტინა.
-ნუამბობ მაგას ნუამბობ გთხოვ - ტირილი დაიწყო და ლილისთან მივიდა...
-უბრალოდ მომისმინე და პირობა მომეცი რომ ჰარის და ლიზას მოუვლი... ისევე როგორც შენს შვილებს და არაგრძნობინებ რომ მათი ნამდვილი მშობლები არ ხართ...
-გპირდები გპირდები - უთხრა და მოეხვია.
-ქლოი მინდა რომ შენი სიყვარულისთვის იბრძოლო... ისევე როგორც შენ ბელა... არდაკარგოთ ერთმანეთი... დედა, მამა... მადლობა იმისათვის რომ გამზარდეთ... მადლობა ყველაფრისთვის რაც გააკეთეთ... მინდა რომ ჩვენი სიკვდილის მერე ცხოვრება განაგრძოთ... გთხოვთ რომ განაგრძოთ...
-მიყვარხართ... ყოველთვის და სამუდამოდ... - ქოულს ხელი ჩასჭიდა და თვალები დახუჭა. რაზეც ყველას ხმამაღალი ტირილი აუტყდა...