Luxe leventje

De bezorger

Wanneer Eva en Wolfs voor de deur staan, nemen ze afscheid met een zoen. Eva stapt naar binnen en Wolfs loopt door naar de Chinees. Binnen dekt Eva meteen de tafel en steekt wat kaarsjes aan. Qua licht is het absoluut niet nodig, maar het geeft toch een gezelligere sfeer. Vervolgens loopt ze naar boven om even in de spiegel te kijken hoe ze eruit ziet. Wanneer ze net haar mascara bij wil gaan werken, gaat de deurbel. Ze kijkt verbaast op, Wolfs is snel terug 'je hebt toch gewoon een sleutel!' roept ze terwijl ze de trap afloopt. Ze opent de deur en ziet een bezorger met een grote doos voor de deur staan. 'Mevrouw Wolfs?' vraagt hij haar. Eva kijkt verbaast op 'eh, ja dat ben ik' de bezorger probeert een stap naar binnen te zetten, maar Eva blijft in de deuropening staan. 'Ik heb een cadeautje voor u, van u man. Zal ik het even binnenzetten? Het is best zwaar'. Eva kijkt hem vragend aan, maar laat de bezorger toch binnen. Ze vindt het gek dat ze niets van dit pakket weet, maar ze ziet Wolfs er wel voor aan dat hij iets besteld heeft om aan de buren te laten zien dat hij haar cadeautjes geeft.

De bezorger loopt de woonkamer binnen en zet de doos op de grond. 'Kunt u nog even tekenen voor dit pakketje?' vraagt hij Eva, terwijl hij haar een papiertje overhandigt. Eva knikt en draait zich om naar de tafel om het papier te tekenen. Wanneer ze terug wil draaien, voelt ze een wapen in haar rug. Ze blijft verstijft staan en denkt na hoe ze moet reageren en hoe ze haar collega's duidelijk moet maken wat er gebeurt. Ze besluit met haar handen omhoog naar hem om te draaien. Ze hoopt dat Romeo en Marion op het moment op de beelden kijken, dan zien ze meteen dat er iets niet klopt. Wanneer ze omgedraaid is, zet ze een stapje naar achter. 'Je mag alles meenemen' zegt ze met een lichte paniek in haar stem 'ik zal niets doen'. De man kijkt haar aan en lacht 'ik wil niets meenemen, ik wil jou en je man'. Eva kijkt de bezorger aan 'mijn man is niet thuis' zegt ze zachtjes. De bezorger kijkt haar aan 'hij zal zo wel terugkomen, laten we boven op hem wachten, dan zien de buren ons niet'. Hij knikt naar de trap en gebaart Eva dat ze naar boven moet lopen. Ze doet wat hij zegt en gaat loopt de slaapkamer in. hij beveelt haar op het bed te gaan zitten. Ze gehoorzaamt.

Wolfs stapt inmiddels de Chinees uit met een tasje eten in zijn hand. Hij loopt rustig naar huis, wanneer zijn telefoon gaat. Hij kijkt op zijn scherm en ziet dat Marion hem belt. Snel neemt hij op. 'Wolfs' hoort hij Marion met lichte paniek in zijn oor 'hij is in het huis, bij Eva'. Wolfs blijft versteent staan, hij kan geen woord uitgesproken krijgen. Marion vervolgt 'wij zijn nu onderweg, Romeo verbindt de microfoons in huis door met jouw oortje, zodat je kan horen wat er gezegd wordt. Kun jij zo snel mogelijk naar het huis gaan?' Zonder iets te zeggen hangt Wolfs op en rent naar huis. Wat er ook gebeurt, Eva mag niets overkomen. In zijn oor hoort hij hoe de man tegen Eva praat. Hij hoort aan Eva's stem dat ze de situatie nog redelijk onder controle heeft. Dat stelt hem enigszins gerust. Wanneer hij de straat in rent, bedenkt hij dat Eva natuurlijk niet doorheeft dat hij weet dat deze man in hun huis is. Hij moet bij binnenkomst meteen duidelijk maken dat hij op de hoogte is van de situatie.

Hij opent de deur en roept enthousiast 'schat! Ik ben thuis! Ik heb lekker eten meegenomen'. Hij wacht op een reactie 'Floris!' hoort hij alleen. Hij kan een korte grinnik niet onderdrukken, Eva wil blijkbaar ook duidelijk maken dat de situatie net normaal is, anders zou ze hem nooit Floris noemen. 'Waar ben je?' roept Wolfs door het huis 'ik kwam Marion onderweg nog tegen, ze vroeg of je haar vanavond nog even wou bellen'. Hij hoopt dat ze de hint begrijpt. Hij opent het kastje bij de kapstok en pakt voorzichtig zijn wapen eruit. Eva, die de hint inderdaad begrijpt, slaakt een zucht. Ze weten dus inderdaad van de situatie af. 'Ik ben boven' roept ze nog. Ze kijkt naar de bezorger, die nog steeds een wapen op haar gericht heeft. 'Wat wil je van ons?' vraagt ze hem. De man kijkt haar aan 'ik wil jullie leven' zegt hij alleen. Wolfs is inmiddels bovengekomen en kijkt voorzichtig om de hoek om de situatie in te schatten. Hij kijkt recht in het gezicht van Eva. De man staat met zijn rug naar hem toe. Hij sluipt naar de man toe en zet zijn wapen op het achterhoofd van de man. 'Je hebt bij de verkeerde aangebeld' zegt hij met een ijzige stem. 'Laat je wapen vallen' vervolgt hij. De man is verbaast van deze wending, dit had hij niet verwacht. Redelijk makkelijk laat hij zich dan ook overmeesteren door Wolfs. Wanneer hij de man geboeid heeft, stapt Wolfs meteen op Eva af en sluit haar in zijn armen. 'Ben je oké?' vraagt hij haar. Ze knikt en zoent hem, er prikken tranen in haar ogen, maar ze probeert ze tegen te houden. Wolfs trekt haar dicht tegen zich aan 'het is voorbij' zegt hij alleen nog.

Eventjes staan ze zo in elkaars armen, tot ze opschrikken van een stem van beneden 'Wolfs! Eva! Zijn jullie oké?' ze herkennen meteen de stem van Marion. 'We zijn boven!' roept Eva haar opgelucht toe. Wolfs en Eva laten elkaar los en Marion en Romeo rennen de trap op. Romeo neemt de man meteen mee naar beneden en Wolfs volgt hem. Eva zakt even terug op het bed. Marion gaat naast haar zitten en slaat een arm om haar vriendin heen. 'Zodra we zagen dat het fout was, zijn we meteen hierheen gekomen en hebben we Wolfs ingelicht' fluistert ze Eva toe. Eva knikt 'ik wist ergens dat hij pas iets zou doen als Wolfs terug was, maar toch was ik wel een beetje bang' ze spreekt haar woorden zacht en twijfelend uit. Marion kijkt haar aan 'natuurlijk, dat is toch normaal gek' glimlacht ze haar toe.

Eva en Marion lopen samen naar buiten. Als er niemand in de buurt is, kijkt Marion haar vriendin aan 'hoe is het nu eigenlijk tussen jou en Wolfs?' Eva kijkt haar niet begrijpend aan 'hoe bedoel je? Gewoon, normaal' reageert ze. Marion kan een kleine lach niet onderdrukken 'kom op Eef, ik ben niet blind, jullie gedrag was overduidelijk'. Eva bloost een beetje. 'Ik weet het niet Marion. Het voelde wel fijn zo, maar het was voor de zaak. Nu dit klaar is, wordt het weer gewoon zoals normaal' zegt ze uiteindelijk. Marion kijkt haar vragend aan 'waarom? Als het voor jullie allebei goed voelt, waarom moet het dan weer normaal worden?' Eva twijfelt 'dat is gewoon makkelijker Marion, we hebben het goed samen, als partner én als vrienden. Dat wil ik niet op het spel zetten'. Marion slaat een arm om Eva heen. 'Maar... wie zegt dat je het niet alleen maar beter maakt tussen jullie'. Eva schudt haar hoofd 'houd er maar over op Marion, het gaat niet gebeuren'. Ze loopt terug naar Wolfs en Romeo.