BENLİĞİMDE Kİ SEN

Merhaba Prenses

Altı yıl önce...

Sıkkın bir nefes ile sıranın kendisine gelmesini bekliyen Feza oldum olası bankamatik de sıra beklemekten nefret etmişti. Zaten kim severdi ki?

Bir yandan sosyal medya hesabından Denizi stalklarken bir yanda da iki sıra önünde ki yaşlı amcanın işinin ne kadar sürebileceğini hesaplıyordu.

(Deniz İgor Korkut)

Feza denizin attığı son gönderiyi de beğenip gülümserken birden yükselen sesler ile kafasını ekrandan karşısında ki adama çevirdi.

"Bizim de işimiz var be adam hadi, seni mi bekleyeceğiz burda?"

"Tamam hemen.. hemen hallediyorum." Sesi zorlukla çıkan adama Feza üzülerek baktı ve daha sonra öne atılarak konuştu.

"Karşınızda ki insan sizden kaç yaş büyük ona yardım teklif etmek yerine babanız yaşında ki adamı azarlıyorsunuz. Cidden ayıp iler de size böyle davranılması hoşunuza gider mi?" diyerek önünde ki adamları itekleyerek bankamatik de gözleri dolu dolu duran yaşlı adama baktı ve gülümsedi.

"Ben yardım edeyim sana amcam ne yapıcaktın?"

"Kızın ben maa..."

"Kıza bak ya sıraya kaynak yapmak için yaşlı adamı kullanıyor birde bize akıl veriyor. Böylelerinden korkucaksın." diyerek yaşlı adamın sözünü kesen az önceki bıyıklı pislikten başkası değildi.

"Siz önce insana saygıyı öğrenin sonra burda sıra bekleyin. Yerinizi ve haddinizi bilmeyi öğretemedilerse ben çok güzel öğretirim." diyerek yükselen Feza normalde olan sessiz yapısına inat şuan adamı bir kaşık suda boğa bilirdi.

Feza'nın sözleri ile sinirlenen adam genç kızın koluna yapışarak sıkmaya başladı.

"Bana bak seni burda ibreti alem diye dö..."

Adam sözünü tamamlayamadan yediği yumruk ile yere serilirken neye uğradığına şaşırmış gibiydi.

Deniz aldığı hızlı ve öfkeli olan solukları ile adama bir tekme atarak yakasına yapıştı.

"Seni asıl yaptığın bu saygısızlıktan dolayı ben ibreti alem olsun diye aha da buraya gömerim." dedi ve adamın kulağına yaklaşarak konuştu.

"Bir daha canımın canını sıkarsan yediğin dayak ile kalmazsın bir daha edebin ile durmazsan hayatta da kalmazsın."

Öyle bir fısıldamıştı ki , yerde yatan adam hariç kimse duymamış ama o çok net duymuştu. Gelen güvenlik ile Deniz adamın üzerinden kalkarak Feza ya döndü ve gülümsedi.

"Merhabalar prenses."

...

Acı, Hüzün, Özlem ve Aşk

Bir adam düşünün aşkından benliğimi buldum dediği yerde kaybetmiş,
Bir kadın düşünün benliğim sensin dediği yerde kaybetmiş.

Feza aklına gelen anılardan kurtulmak istercesine kafasını iki yana sallayarak kendine gelmeye çalıştı. Güçlü olmalıydı. O koca bir illeti yenmişti. Şimdi kalbine yenilemezdi.

Bahçeden gelen abisinin sesi ile Feza sinirlenerek ayağa kalktı anlaşılan bugün normal bir gün geçiremiyecekti.

Feza restoranın arka kapısından çıktığında bahçede gördüğü manzara ile gözlerini açarak sabır diledi. Abisi yere yatırdığı adamı bebe mavisi gömleğinin yakalarından tutmuş tehditler savuruyordu.