Tumutulong siya sa pagentertain ng mga bisita na pumupunta dito sa burol.

He understands that I need him here.

Nung nawala si papa ay parang nawala na rin sa akin ang buong pamilya ko.

Britney won’t even looked at me.

And my mom won’t even acknowledge my presence.

“I feel like I killed my own Dad” My voice broke.

“Cassandra, hindi mo kasalanan na bumagsak yung airplane na sinakyan ng papa po. Please, be strong. Wag kang makinig sa sinabi ng kapatid at ng mama mo”

Inilayo niya ako kaagad sa crowd when he noticed that I’m starting to cry again.

Hindi ko talaga mapigilan ang pagiyak ko.

I don’t even care kung napakadaming media ang nandito every night.

Nababalita ako at nagiging laman ng articles sa mga websites at newspaper.

Mga pictures ko na naiyak at nakatingin sa casket ni Papa ang nandun.

Right now, wala na akong pakielam sa sasabihin ng buong ASU sa akin.

Wala ako sa mood para maging isang matapang na leader ng isang sorority.

Honestly, if it weren’t for Lance, by now I should be dead.

I wanted to kill myself.

But Lance is the only reason why I’m still here.

Everytime I look at him, I feel less pain in my heart.

“It’s 2 am already, maybe we should get home” He said as he wrapped an arm around me to cover me from the breeze of the air.

“Can I stay at your house?” I asked him when we are both inside his car.

“Of course”

Alam ni Lance na naho-home sick ako at mas lalo kong namimiss si Dad tuwing nasa bahay ako.

I even have nightmares.

“Lance?” Pagsasalita ko habang nagdadrive siya.

“Yes my queen?”

I smiled lightly at that. “Pabigat na ba ko masyado sayo?”

I never depended on anyone in my entire life.

The RoyaltiesWhere stories live. Discover now