"Aras!" Dedim kaşlarımı çattım. Çok fazla bağırıyordu. "Uyu saat üç oldu!" Dedim gülmemek içi dudaklarımı bastırdım.

"Dudaklarının tadına baktım güzelim. Seni artık  hiç bir şey benden alamaz" dedi kulağıma eğildi sanki büyük bir sır veriyormuş edasıyla.

Koluna hızlıca vurdum " Kalk yatağımdan, git kendi yerine yat!" Dedim onu itmeye çalıştım. O ise bana daha fazla sarıldı " hadi uyuyalım" dedi gözlerini  kapatarak.

Sabah uyandığımızda hayretler içinde kalmıştım
Benim çıplak  bacağım Aras'ın karnının üzerinde kolum ve başım göğüsümdeydi. O ise kolları ile belimden sıkı sıkı sarmıştı.

Yavaşça bacağımı ve kollarımı çektim. Uyanmaması için dua ederken bir yandanda kollarını üzerimden çekmeye çalıştım.

"Ohh" uyanmamıştı. Dolaptan kıyafetleri alıp banyoya girdim. İslerimi hallettikten sonra çıktığımda Aras yoktu. Gitmişti .

Odadan çıktığımda Aras'ın odasından su sesu geldiğini duydum. Sanırım o  da duşa girmişti. Yavaş yavaş merdivenleri indim ve mutfağa girdim.

Aras'ın ayak seslerini duyduğumda mutfağın kapısına dineldim

"Günaydın. İyimisin?" Dedim gülümserken.

"İyiyim. Neden?" Dedi duygusuz bir şekilde.

"Akşam kötü görünüyordun" kaşlarım havalandı.

"Hatırlamıyorum. Olur bazen" dedi.

Hatırlamıyordu.

Suyu doldurdu, içti ve salona geçti. Yüzüme bile bakmadı. Kalbimin kırıldığını hissettim. Canım acımıştı,ilk öpücüğümü ona vermiştim o ise bunu hatırlamıyordu.

Kapı çalınca kirık kalbimle kapıyı açtım.  Poyraz beni görünce kaşları çatılmıştı. Ne oldu der gibi baktı sadece.

"Günaydın. Geçin içeri" sesim durgun ve halsizdi.
Poyraz ve Deniz'in de moreli iyi gibi görünmüyordu.

"Abi "dedi Deniz durgun bir sesle.

"Hoş geldiniz " dedi Aras telefonuyla uğraşıyordu.

"Hoş bulduk. E ne yapıyorsun? " dedi Poyraz merakla

"Zilan" dedi kafasını telefondan kaldırmadan. Bir Zilan'ımız eksikti. Şimdi de Zilan vardı süperdi.

Poyraz ilk bana baktı sonra Aras'a döndü.

"Aras! Sikeceğim şimdi . Bırak şu telefonu konuşmamız lazım!" Diye bağırdı Aras sakin bir şekilde Telefonu yanına bıraktı.

"Dinliyorum" sakinliği şaşırtıcıydı. Normalde Poyraz'ın üzerine yürümesi lazımdı.

"Doğu Akar. Bağlantılarından biri... Coşkun. Coşkun'larla işbirliği içindeymiş" dedi. Geri yasladı."bu şerefsiz nasıl böyle birşey  yapar aklım almıyor. Ya siz..." dedi diyeceğini geri yuttu.

"Aynen. Dost düşman belli değil amına koyayım." Dedi Deniz . Aras hala telefonla ilgileniyordu. Hatta gülümsüyordu.

Aras telefona gülümsüyordu.

Aras Zilan denen kıza gülümsüyordu

"Aras birşey demiyecek misin?" Dedi Poyraz bıkkın bir nefes vererek.

Küçük Kadınım Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz