My diary

Defter

Katniss Athena Hawking'in anlatımı

Akıl hastanesine kapatılmış olamamdan  bile çok canımı yakıyordu yalnızlık. Alisa beni görmeye gelen tek kişiydi. Belki Regulus'a olanları ona anlatsam beni dinlerdi.

Ama onun gelmesini beklerken fark ettiğim daha büyük bir sorun var. Dumbledore hasta bakıcılardan özellikle rica ettiği gibi özel bir odada tek başıma tutuluyorum ve oldukça ağır bir ilaç tedavisi görüyorum. Ve kullandığım ilaçlar yavaş yavaş beynimi bulandırmaya başladığını hissediyorum. Anılarımı benden alıyorlar. Böylece tanık olduğum korkunç gerçek ve Regulus ile ilgili kan donduran sırları unutacaktım.

Dumbledore her şeyi düşünmüş buradan kaçamazdım. Hafızam yavaş yavaş bunalırken bir ihtimal kardeşlerimden birinin gelmesi tek umudum du.

Umarım gelirlerdi.

Nasıl düzelicekti herşey?

Ne yapmalıydım?

Hafızamın kaybolmasını engellemeliydim ama nasıl?

Nasıl her şey böyle oldu?

Düşün düşün

Valentia olsa ne yapardı?
Ya alisa?
Sia?
Latrell?

Sanki tüm bildiğim her şey anılarım tozmuşçasına uçmuş gibi hissediyordum geçmiş anılarım uzun bir koridorun sonunda bana bakıyor. Onlara ulaşmaya çalıştıkça koridor uzuyor ve onlara ulaşamıyorum.

Ve bir anda tia'nın sözleri zihnimde yankılandı :
Dersde not tutmalısın katniss yoksa daha sonra çalışamazsın.

Doğru ya eğer herşeyi bir deftere yazarsam anılarım gitsede orada kalır.

Aceleyle kalkıp etrafa baktım Alisa'nın son gelişinde bıraktığı eşyaların arasında bir defter vardı.

Sonunda, kurtuluşum bu defter olabilir. Ben başarabilirim. Herkese anlatabilirim.

Çok saçma bir bölüm oldu 🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️