madami akong pinagsisihan sa buhay ko pero kahit kahit kelan di ko pinagsisishan na pinapasok ko ang mga taong dumaan sa buhay ko. i've wasted my time chasing memories, chasing the past without realizing that i'm wasting every remaining days of my life chasing after something that already pass, something that even the richest person in the world couldn't do. i've wasted enough moment and left with limited time. in short i'm done wasting my time. played enough games and now holding my last card with everything.
di ako perpekto, nagalit, umiyak, nagkamali din ako tulad ng isang normal na tao. sisnisi ang mga tao sa paligid ko tungkol sa mga nagyari sa akin at sa aing buhay. nagwala, nagsira ng buhay, nagrebelde at pauulit ulitin ko na di ako perpekto. di ko dinadahilan ang di ko pagigigng perpekto pero what i'm trying to say eh di ako ganunhg kabuting tao. aminado ako dun at di ko ikakaila yon. pero somwhere, somehow, ang di perpektong tang tulad ko kayang magmahal, kayang bumangon, kayang magsimula, kayang bumawi sa mga bagay na nasayang nya. kailangan lang ay oras at pagkakataon. i believe in second chances, but it has a differenet meaning for me. second chances are not made to repeat the same things that ghappened. second chances are not given for you to reminisce the past but second chances are made to start a new chapter of your life.
once in our life dumadating din tayong sa point na napapgod na tayong lumaban and all we want to do is to give up. sumigaw at umiyak ng ayoko na umaasang may makakrinig satin at tutulungan tayong bumangon at sasabhing kaya mo yan at di ka nag.iisa. minsan gusto na natin isuko ang lahat para matapos na ito at di na maramdaman ang lahat ng ayw nating maramdaman. minsan naman gusto natin may lumaban para satin dahil sa pakiramdam na bakit mo kailangan lumaban mag. isa. sometimes we want to run, run away from the world, run away from everyone, runa way from everything, run away from the pain, to run away far, far, far away from hurting. minsan gusto na lang mapag.isa kasi madalas sa hindi ang mga taong pinili natin makasama ay ang sya ding dahilan ng bawat pait, bawat sakit na nararamdaman natin. but still we choose to be with someone, even though we know that it s not easy when in fact living with someone can be bloody difficult. but you want to stay because you know you will learn a lot, you will learn to compromise, learn tot alk things through, learn to listen. learn to love, learn to accept. yes, it is freaking difficult, it is freaking painful but in the end you still want we chose to be with someone. because we don't want to be alone. we want someone to fight with us and to fight for us when we are about to give up. someone who can you call your hero, someone who be your angel in disguise, someone who will save you from your yourself. someone who you ca satre at in the morning to remind you how beautiful life is and someone who can look at and wish for an another tomorrow. someone who can be your motivation to continue fighting, to continue playing. because somewhere you know even if you lose you have someone and that someone makes you already a winner.
pero kung may uulit ulitin man ako na para sa iba ay isang kasalanan, kamalian at kahinaan yun ay yung nagmahal ako. nagmahal ng buong buo. ng lahat ako. at dadalin ko to sa huling sandali. dahhil ang mahalin at magmahal ng isang tulad nya ang pinakamaganda at pinakamasayang bagay na nangyari sa buhay ko. masakit sobra na di nya pala nakita kung gao ko sya pinaglaban, kung gano ko pinaglban pagmamahal namin. pero ngayon ano pa magagawa ko? talo na ako eh. sa laban ng pagmamahal natin matagal na akong natalo. pinilit ko pasayahin ka sa bawat araw na magkasama tayo, hanggan't kaya ko. kahit na pagmukaing kong tanga sarili ko mapangiti ka lang. hindi masakit yung nawala ka sakin ang masakit bakit mas pinili mong maging option. ng ni sa lamok di kita pinapadapuan. you once said wala akong pakielam kung masaktan ka but what you don't know seeing you hurting is like killing me and knowing that i don't have the right to do something about it feels like hell. and all i can do is pakawalan ka at mahalin ka ng di mo nalalaman. papakawalan kita kasi mahal na mahal kita. papakawalan kita kasi wala na din naman akong magagawa. kahit gusto kong lumaban di pwede, pero pinapangako ko, sa susunod na buhay hahanapin kita at dun hinding hindi na kita ppakawalan at mamahalin kita habang buhay. salamat sa lahat...wag kang matatkot dahil kahit kailan di ka mag.iisa. kung kaya ko alng saluhin lahat ng sait na narramdaman mo gagawin ko, kung kaya ko akuin lahat ng luha na papatak sa mata mo.. ganun naman yata talaga pag bingay mo na lahat. Even though rebound ka lang, panakip butas lang. tatanggapin mo masamahan lang sya.
lahat tayo takot masakatan, lahat tayo ayaw masaktan. lahat tayo gusto maging masaya at tumawa. wala satin ang gustong magísa at umiyak. gusto natin may mag.alaga satin at magmahal. gusto natinmay dadaay satin, magpapahid ng luha kapag tayo ay umiiyak, hahawak ng kamay natin para maramdaman natin ng di tayo nag.iisa at yayakap satin kapg nakakramdam ng lamig. lamig na nararamdaman natin sa loob. pero madalas sa madlas dahil sa paghahanap natin ng iba di natin namamalayan kung anong meron tayo. di natin nammalayan ang mga bagay na andyan para satin. mga bagay na dahil sa pagbabalewala natin ay sya pang nawawala.
maaring eto na ang huli kong mapgsusulat. di ako iba, takot akong masktan, takot na takot. takot akong magmahal dahjil alam ko at the masasaktan lang di ako. di sa pagiging negative pero part yun eh. kapag nagmahal ka masasaktan ka. life is so unpredictable, ang dami nitong laro ang damin gtwist. akala mo panalo ka sa huli ikaw pala ang talo. akal mo talo ka pero sa huli ikaw pala ang mananalo. akala mo mahaba pa ang oras at makakahabol ka pa sa laro yun pala last shot na yun at tapos na ito. lumaban ka hangga't kaya mo, tumawa, umiyak, magsaya at magmahal. di natin alam ang dala ng bukas. hindi umiikot ang mundo para sayo at hindi ito titigil para lang hntayin kang makabalik. ang buhay ay isang laro, isang laro na dapat seryosohin. pero tulad din ng ibang laro maging masaya ka dito para matalo ka man at matapos ito masasabi mo na hindi nasayang ang oras mo sa laro ng buhay. maraming salmat sa lahat at sorry sa mga nasakatan ko. salamat at pinadaan nyo ako sa buhay nyo. one more day with you and i'm ready to go...
YOU ARE READING
random thoughts....
Randomsince i'm not done yet with my chapter for my yes or no you might want to read this. some thoughts. some things I've written long time ago.... random things, some are written in tagalog some are taglish and some are english. just want to share it wi...
Untitled Part 2
Start from the beginning
