'ယြန္းမွာရင္ေသြးေလးရွိေနၿပီေလ အဲ့ေတာ့အသံဆိုးႀကီးနဲ႔မႏွိပ္စက္ေတာ့ပါဘူး ေတာ္ၾကာကေလးက ကိုယ္ေတြအသံနဲ႔ထပ္တူက်ေနမွ အေဖလုပ္သူက လာသတ္ေနဦးမယ္😅😅...'

"ေအာင္မယ္ရာရာစစ ရင္ေသြးတဲ့ ေနပါဦးအသံႀကီးကေအာေအာႀကီးနဲ႔ မိန္းကေလးလား ေယာက္်ားေလးလား😒..."

'မသိေသးဘူး လူျပန္ျဖစ္ရင္ေတာ့ ရက္တစ္ရာျပည့္ကေလးကင္ပြန္းတပ္လာလည္မယ္...'

"နတ္စုတ္ကေတာ့ စကားေကာင္းကိုေျပာမရ🙂..."

ယြန္းတစ္ေယာက္တည္းစကားေျပာၿပီး စၾကၤန္လမ္းေလွ်ာက္ေနတာ ပတ္ဝန္းက်င္အဖို႔ စိတ္မႏွံ႔ေဝဒနာရွင္လို႔ေတာင္ မွတ္ယူေနၾကၿပီ...အေနာက္က တစ္စုံတစ္ေယာက္လိုက္လာတာကိုေတာ့ ယြန္းသတိမထားမိ...

"ေနဦး အခန္း 108ေဘးခန္းက ေဒါက္တာရာနဲ႔ ေဒါက္တာခြန္းတို႔အခန္းမလား..."

'ဟုတ္တယ္ေလ လာျမန္ျမန္ သြက္သြက္လုပ္...'

"အခန္းေရွ႕မွာလုံၿခဳံေရးေတြခ်ထားတယ္ ဘယ္လိုဝင္ရမလဲ..."

"ဒီကညီမယြန္းလားမသိဘူး..."

အေနာက္မွ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္အသံ...

"ဟုတ္ပါတယ္ ရွင္ကဘယ္သူလဲမသိဘူးရွင့္..."

"ယြန္းကိုသိတာၾကာပါၿပီ ယြန္းကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုမသိေလာက္ဘူး..."

"ဟုတ္..."

"စကားခဏေျပာခ်င္လို႔ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကိုသြားရေအာင္..."

"ေနပါဦး ယြန္းရွင့္ကိုမွမသိတာ မလိုက္ႏိုင္ပါဘူး ရင္းႏွီးတဲ့သူလည္းမဟုတ္ဘဲ ေခၚရဲတဲ့သတၱိကိုေတာ့ ေလးစားပါတယ္ရွင့္🙂..."

"ေအာ္ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္ကိုမိတ္ဆက္ေပးဖို႔ေမ့ေနတာ ကြၽန္ေတာ္ကရဲမႉးလႈိင္မင္းပါ ဒီကညီမကို အိမ္စီးကားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေမးျမန္းစရာေလးရွိေနလို႔..."

"ယြန္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္စစ္ေမးၿပီးၿပီရွင့္..."

"ညီမမယုံၾကည္ရင္လည္း ဟိုနားသြားထိုင္ရေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ေမးခြန္းေလးနည္းနည္းဘဲေမးမွာပါ..."

"ေကာင္းၿပီေလ..."

ထိုင္မဲ့ေနရာသြားေပမဲ့ မ်က္လုံးကေတာ့ အကူညီလွမ္းေတာင္းလို႔ရမဲ့သူနဲ႔ ထြက္ေျပးရမဲ့အေပါက္ကိုလိုက္ရွာေနမိတယ္ ရဲမႉးေျပာေျပာ တံဆိပ္မွမျပတာ မယုံဘူး🙂...

MeowWhere stories live. Discover now